Przysposobienie obronne
W Sztamie Ewa Axelrad daje się poznać jako artystka dojrzała, zarówno pod względem formalnym, jak i intelektualnym. Konstruuje opartą na dyskursach, badawczą narrację na temat relacji władzy i praktyk konsolidujących wspólnoty społeczne i narodowe. Jej spojrzenie, pozbawione skonkretyzowanych punktów odniesienia (miejsc, nazwisk, ugrupowań), i osnute plemiennym rytmem, wydaje się być pewną uniwersalną, mityczną opowieścią o mechanizmach, które wiecznie powracają.
