W Muzeum Architektury we Wrocławiu jeszcze do 28 listopada można oglądać wystawę zatytułowaną "Siza 5:50".
Wystawa podsumowuje 50–letni dorobek Alvaro Sizy. W tym czasie zrealizował on ponad 250 projektów. Od samego początku w 1954 roku jego działalność, obok architektury, obejmowała także kształtowanie krajobrazu, aranżację wnętrz, tworzenie unikatowych przedmiotów oraz projektowanie mebli i sprzętów. Nieustannie, wciąż z tym samym wdziękiem i elokwencją, Siza kształtuje pejzaż, a jednocześnie pochyla się nad najdrobniejszymi detalami swych dzieł.
Wystawa prezentuje pięć wybranych projektów – po jednym z każdej dekady, począwszy od lat 50. po lata 90. Znajdują się na niej oryginalne rysunki architekta oraz meble jego autorstwa reprezentatywne dla kolejnych dekad i związane z wybranymi realizacjami architektonicznymi – Herbaciarnią Boa Nova (lata 50.), domem Alvesa Santosa (lata 60.), bankiem Borges & Irmao (lata 70.), pawilonem Carlosa Ramosa (lata 80.) oraz Galicyjskim Muzeum Sztuki Współczesnej (lata 90.)
Alvaro Joaquim Melo Siza Vieira urodził się w Matosinhos koło Porto w Portugalii (1933). Studiował w Escola de Belas Artes w Porto (dyplom 1955). W latach 1955-1958 pracował z architektem Fernando Tavorą. Wykładowca w Szkole Architektury w Porto, w École Politechnique w Lozannie, na Uniwersytecie Pensylwania, szkole Los Andes w Bogocie oraz w Graduale School of Design na Uniwersytecie Harvarda. Laureat między innymi Złotego Medalu w dziedzinie architektury hiszpańskiego Colegio de Arquitectos (1988), Złotego Medalu Fundacji Alvara Aalto, Nagrody Architektonicznej im. Miesa van der Rohe oraz Nagrody Pritzkera (1992). W 1993 otrzymał Krajową Nagrodę Stowarzyszenia Architektów Portugalskich. Doktor Honoris Causa Uniwersytetu w Walencji (1992) i École Politechnique Fédéral w Lozannie (1993).