Pod hasłem „Zobaczyć muzykę” odbędzie się koncert Orkiestry Symfonicznej Lingua Nostra w Filharmonii Łódzkiej im. A. Rubinsteina w dn. 24 września 2005 r. Weźmie w nim udział około pięćdziesięcioosobowa orkiestra, składająca się ze studentów akademii muzycznych różnych miast Polski, zespół studentek wydziału rytmiki Warszawskiej Akademii Muzycznej, który wykona układy choreograficzne, oraz zespół osób, który zajmie się spektaklem świateł. Do współpracy zaproszony został także artysta wideo. Potwierdzeniem trafności wyboru metod obrazowania muzyki jest ich pozytywne zaopiniowanie przez Polski Związek Głuchych oddział w Łodzi, który uznał, że koncert taki może być również interesujący dla osób niesłyszących.
Program:
A. Dvorak- Tańce Słowiańskie nr 1 i 7 op. 46
F. Chopin- Koncert fortepianowy f-moll op. 21
E. Grieg- I i II Suita „Peer Gynt” op. 46 i 55
Artyści:
Muzyka
Marcin Wolniewski – Urodził się w 1974 roku w Łodzi . W wieku 10 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie pod okiem Urszuli Kryger, wówczas studentki Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie fortepianu, dziś wybitnej polskiej śpiewaczki. W latach 1990-2000 współpracował z łódzkim chórem „Con Vigore” początkowo jako śpiewak, a od 1995 roku sprawując funkcję asystenta chórmistrza. W tym samym okresie śpiewał również w Kameralnym Zespole Muzyki Dawnej –„Madrigale”. Z zespołami tymi występował na terenie Polski , w wielu krajach europejskich oraz w Argentynie, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia .Dokonał również nagrań dla Polskiego Radia i TVP. W latach 1997 – 1999 współpracował jako chórzysta z Chórem Filharmonii im. Artura Rubinsteina w Łodzi, biorąc udział w wykonaniach wielu dzieł oratoryjnych, a w latach 1999 – 2001 z chórem Opery Dolnośląskiej uczestnicząc m.in. w słynnych przedstawieniach w Hali Ludowej we Wrocławiu.
Ma w swoim dorobku kilka kompozycji, w tym utwory chóralne, które prowadził m.in. podczas International Choir Competition w Trelew (Argentyna, 1995) . W czasie studiów w Akademii Muzycznej w Łodzi koncertował ze stworzoną przez siebie orkiestrą kameralną, złożoną ze studentów tej Akademii. Współtworzył również Wrocławską Orkiestrę Kameralną Tech-No Orchestra (obecnie R20). Wielokrotnie występował z orkiestrami symfoniczną i kameralną Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, wykonując m.in. dzieła J. S. Bacha, W. A. Mozarta, L. van Beethovena, R. Schumanna i J. Brahmsa. W kwietniu 2002 przygotowywał wspomnianą orkiestrę symfoniczną do koncertu pod dyrekcją Kurta Masura. W maju 2001 pełnił funkcję asystenta dyrygenta w Operze Dolnośląskiejwe Wrocławiu podczas przygotowywania megaprodukcji \"Carmina Burana\" Carla Orffa wystawionej we wrocławskiej Hali Ludowej. 1 maja 2004 roku poprowadził Chór i Orkiestrę Filharmonii Łódzkiej podczas uroczystości przystą!
pienia Polski do Unii Europejskiej w obecności Premiera RP. Podczas po
bytu na stypendium w Weimarze miał okazję podpatrywać tak znakomitych mistrzów batuty, jak W. Giergiev, M. Janowski, H. Rilling, G. A. Albrecht oraz pracować z orkiestrą Jenaer Philharmoniker w Jenie. Brał również udział w warsztatach prowadzonych przez znakomitych dyrygentów, m .in . L. Heltaya, M. Tracza (zespół orkiestrowy \"Opera Polska\"), G. A. Albrechta (Jenaer Philharmoniker). Dyrygował orkiestrami symfonicznymi filharmonii w Łodzi, Wrocławiu, Kielcach, Częstochowie, Łomżyńską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Białymstoku oraz zespołem \"Opera Polska\". Od października 2003 roku jest asystentem w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, gdzie pracuje z orkiestrami symfoniczną i kameralną tej uczelni oraz prowadzi klasę dyrygentury na kierunku Edukacja Artystyczna. Stale współpracuje z zespołami Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina w Łodzi.
\"(…) Polecam Marcina Wolniewskiego do wszelkiego typu projektów dyrygenckich z przekonaniem, że jego osoba będzie zawsze gwarantowała wysoki poziom wykonawczy. W pełni polegam na jego kompetencjach, doświadczeniu, inteligencji, szczególnie zaś cenię sobie jego otwartość na nowe artystyczne wyzwania.\"
prof. Marek Pijarowski
Rafał Hołub – Urodził się w 1984 roku w Jaszczowie, w województwie lubelskim. Naukę gry na fortepianie rozpoczął mając 14 lat w ognisku muzycznym w Świdniku, pod kierunkiem Marzeny Zielonki. Rok później podjął naukę w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. K. Lipińskiego w Lublinie w klasie fortepianu prof. Tamary Bogdanowskiej. Od tej pory rokrocznie otrzymywał stypendium prezydenta miasta Lublina za wysokie wyniki w nauce przedmiotów artystycznych. W roku 2002 został laureatem I Ogólnopolskiego Konkursu Chopinowskiego im. Władysława Kędry w Łodzi dla uczniów Szkół Muzycznych II stopnia– zdobył III nagrodę. W tym samym roku ukończył również naukę w Liceum Muzycznym, uzyskując dyplom z wyróżnieniem i rozpoczął studia w Akademii Muzycznej w Łodzi, w klasie fortepianu prof. Tadeusza Chmielewskiego.
W roku 2004 został laureatem VI Międzynarodowego Konkursu Młodych Pianistów \"Arthur Rubinstein in Memoriam\" w Bydgoszczy, uzyskując nagrodę specjalną za interpretację muzyki Fryderyka Chopina. Uczestniczył również w 38. Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku. Swoje umiejętności doskonalił na licznych kursach mistrzowskich m in. w Nałęczowie i Krakowie, gdzie miał okazję współpracować z takimi profesorami jak K. Kenner, L. Tamulewicz, L. Nagel czy K. Brzozowski. Obecnie jest studentem III roku w klasie fortepianu prof. Marii Koreckej-Soszkowskiej w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.
Katarzyna Fabjaniak, Wanda Mikos, Justyna Paszkiewicz, Justyna Czerwińska
Studentki III roku Wydziału Edukacji Muzycznej, specjalności rytmika, Akademii Muzycznej im. F.Chopina w Warszawie. Studentki otrzymują stypendium naukowe Akademii Muzycznej. Poza regularnymi zajęciami z tańca i techniki ruchu studentki uczestniczą w kursach i warsztatach tanecznych, m.in. w Szkole Baletowej w Warszawie oraz na Warsztatach Tańca Współczesnego w Bytomiu.
Projekt ma stanowić interpretację ruchową dwóch Tańców Słowiańskich Antoniego Dvoraka, pozostającą w ścisłej korelacji z muzyką wykonywaną przez Orkiestrę Symfoniczną Lingua Nostra, oddającą przebieg formy muzycznej, artykulację, dynamikę, agogikę dzieła, a przez to wzbogacającą odbiór utworów. Studentki mają doświadczenie w tego typu przedsięwzięciach, gdyż wielokrotnie brały już udział w podobnych koncertach organizowanych w Akademii Muzycznej w Warszawie.
Obraz
Michał Brzeziński – Urodzony w 1975 roku w Paczkowie, absolwent filmoznawstwa przy Katedrze Mediów i Kultury Audiowizualnej UŁ. Praca magisterska u prof. R. W. Kluszczyńskiego pt. Podmiot, ciało tożsamość, Przyczynek do antropologii cyberkultury. Artysta i teoretyk wideo, którego głównymi mediami są media ekranowe: telewizja internet, DVD. Prowadzi warsztaty, produkuje dla telewizji program poświęcony wideo. Prace jego łączą tradycję sztuki wideo i filmu eksperymentalnego. Olbrzymią rolę odgrywa w nich montaż dialektyczny, który tworzy struktury narracyjne – wideotożasmość. Prace jego pokazywane były w zestawie \"Polski Found Footage 1957-2004\", na II Targach Sztuki w Rzezni Miejskiej w Poznaniu, w galerii Space-twotentwo w Londynie, w BWA w Lublinie, oraz w ramach kolekcji Galerii Wymiany: \"Nowe Energie Video\" w Centrum Sztuki w Poznaniu, \"DVD – nowe energie wideo!\" w galerii Manhattan w Łodzi.
Praca która zostanie pokazana nie jest tylko ilustracją do muzyki E. Griega – I i II Suity „Peer Gynt” ale próbą odwołania się do istoty romantyczności, jaką jest mierzenie się człowieka z tym co nieznane, tajemnicze i groźne. Inspiracją do takiej ilustracji jest obraz "dwaj mężczyźni kontemplujący księżyc" Caspara Davida Friedricha.
Postanowiłem nawiązać do tych poszukiwań tworząc kolaż obrazów przełamujących granicę między wewnętrznym, a zewnętrznym, między publicznym, a prywatnym. Ilustracja będzie wariacją na temat ostatniej mojej pracy AV 60′.
Wideo Jako Wirus
Sztuka Wideo nigdzie nie jest u siebie! W domu zawłaszcza telewizor, w telewizji jest połknięta przez czas antenowy, w kinie jest obcym i śmiesznym gościem traktowanym protekcjonalnie, w galerii jest zbyt ruchliwa by ją tolerować. Przestrzeń publiczna ma mobilnych odbiorców, więc wideo musiało by być unieruchomione i stracić podstawową swą umiejętność – montaż, budowanie znaczeń horyzontalnych. Musiałaby poprzestać na znaczeniach wertkalnych charakteryzujących odbiór płaszczyznowy, przelotny, pobieżny, lecz jak w przypadku fotografii umożliwiający kontemplację, uruchomienie mechanizmu fantazji. Wideo wymaga koncentracji, unieruchomienia, gdyż ruch zastępuje fantazję i nawet jeśli telewizja konkuruje z telewizją i jej telefitnesklubami musi posiadać możliwość zatrzymaia na sobie wzroku. Internet jest obcy dla wideo, bo sam w sobie jest mobilny, jest ruchem i wędrówką, wędrujemy przez płaszczyzny przekazów, które nie posiadają mapy klikając i stając się częścią dyspozytywu, programowanym przez programistów przedłużeniem monitora. Rozwiązania mobilne w telefonach wideo-walkmanach itp. podobnie jak każdy inny dyspozytyw wymuszają na wideo działania wirusowe.
Z tej alokacji wynika "wirusowość", strategia zawłaszczania, atakowania w celu ukazania własnej odrębności, walka o odbiorcę mimo niesprzyjających warunków. Na czym polega działanie wirusa? Na zaakceptowaniu ram działania i na użyciu systemu przeciw niemu samemu.
Wideo jednak służyć może także do budowania przekazu, do budwania idei, do budowaia narracji – a to wymaga od dojrzałości społecznej, wyjścia poza ramy buntu. Lecz uspołecznienie dokonuje się poprzez osadzenie w przestrzeni, poprzez przyznanie ziemi. Jakie będzie to nowe wideo zależy zapewne od tego jaką wybuduje sobie świątynię. Świątynię godną mitu.
Organizatorzy:
Stowarzyszenie Lingua Nostra
Filharmonia Łódzka im. Artura Rubinsteina
Mecenat:
Akademia Muzyczna im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi
Partner:
Polski Związek Głuchych oddział w Łodzi
