4 kwietnia 2008 roku o godz. 18:00 w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Ustce odbędzie się wernisaż wystawy: Miho Iwata: Niewidzialne Miejsca.
Miho Iwata jest artystką zajmującą się sztuką na pograniczu tańca i performance’u. W swoich realizacjach wykorzystuje kontekst zastanej przestrzeni i atmosferę miejsca. Urodzona w Ichinomiya-shi w Japonii, studiowała architekturę na Kyoto Prefectual Universytet, a także odbywała staż w Instytucie Filologii Polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka w Krakowie od 1986 r.
Artystka od 1994 r. wielokrotnie występowała m.in. w galerii Krzysztofory, Otwartej Pracowni, na Zamku Ujazdowskim, warszawskiej Zachęcie, krakowskim Bunkrze Sztuki, na festiwalach w Chinach oraz Japonii i in. W 2006 r. była rezydentką Kyoto Art Center w Kioto. Dokumentacje wideo z jej performances znajdują się w Małopolskiej Kolekcji "Znaków Czasu". Jest członkiem stowarzyszenia artystów "Otwartej Pracowni" i – Improvising Artists.
Miho Iwata wszystkie spektakle oraz performances – od choreografii po scenografię – przygotowuje samodzielnie. Powstałe w ostatnich paru latach performances układają się w realizowany do dziś dnia cykl pn. "Tysiąc snów". Spektakle Miho Iwaty urzekają subtelnością i czystością oraz klarownością choreografii. Jej sztuka jest artykulacją napięć i emocji, które są efektem de- lub rekonstruowania relacji pomiędzy artystycznym podmiotem a otaczającą rzeczywistością. Nie bez znaczenia w jej performances są też liczne odwołania do świata archetypów i kulturowych klisz. Łączą się w nich konstrukty przypisane cywilizacji Zachodu z pojęciami i figurami Wschodu (np. butoh i in.). W rezultacie prace Iwaty stanowią próbę wykreowania transkulturowego i uniwersalnego, choć bardzo intymnego, języka wypowiedzi, który balansuje pomiędzy ruchem i gestem, jednocześnie wchodząc w dyskurs z estetyką malarstwa i jego praktykami akcyjnymi.
Projekt Niewidzialne miejsca ma charakter interdyscyplinarny. Obejmuje on działania performatywne (taniec oraz performance) w przestrzeni miejskiej Ustki oraz wystawę prac wideo. Idea tego projektu odwołuje się do problematyki redefiniowania tożsamości miejsca (miasta). Artystka ma z założenia odnaleźć ważne z jej punktu widzenia miejsca i (od)tworzyć ich pamięć oraz historię, teraźniejszość i potencjał, a także symboliczny wektor zmian. Istotą tych peregrynacji ma być poszukiwanie ukrytych związków i zależności pomiędzy topografią miasta a przestrzenią mitu, który jest kształtowany przez ludzkie postrzeganie czasu. Zadaniem artystki jest próba ich redefinicji i (od)tworzenie ich tożsamości. Poprzez kilkudniowy pobyt w Ustce, poszukiwanie miejsc i enklaw, które niejednokrotnie na pierwszy rzut oka uchodzą procesowi naszej percepcji, artystka poprzez swój arbitralny wybór będzie próbować ocalić lub wykreować miejsca w przestrzeni publicznej oraz zredefiniować opisujące je znaki, symbole i archetypy. Wideoprojekcje w galerii mają stanowić narracyjny ciąg szkiców i opowieści relacjonujących te zdarzenia. Projekt ten jest balansowaniem pomiędzy kontekstualnością każdego miejsca a autonomią artystki, która nadaje im nowe lub odczytuje "niewidzialne" bądź zapomniane znaczenia. Metaforą tej sytuacji może być "organizm" i "organiczność" – rozumiane jako krwiobieg, w którym wiążą się i rozchodzą więzi człowieka z pamięcią i potencjałem architektury oraz zaludniającymi ją ludźmi.
Wystawa będzie czynna do 25.05.2008.
Wstęp wolny.
