16 września ukazała się książka Krystiana Piwowarskiego Homo Polonicus, (wydanie II). W literaturze powstałej po 1989 roku Homo Polonicus jest pozycją wyjątkową – to zdaniem Janusza Andermana jedna z najciekawszych od lat propozycji prozatorskich. Jej główny bohater – książę Stanisławczyk – koncentruje w sobie to, co najgorsze w naturze ludzkiej: chciwość, bezwzględność i okrucieństwo. Jego majątek na pograniczu Mazowsza i Małopolski chyli się ku upadkowi, gdy tymczasem on, skłócony z sąsiadami, nieustannie knuje i mataczy, by zdobyć pieniądze i władzę. Obsesyjnie marzy o tym, by zostać królem Polski. Nienawidzi wszystkich – szczególnie Żydów, chłopów i cudzoziemców. Krystian Piwowarski nie pozostawia czytelnikom ani nadziei, ani złudzeń co do możliwości cywilizacyjnego triumfu mieszkańców zarówno niegdysiejszej, jak i obecnej Rzeczpospolitej. Homo Polonicus to nie tylko historia księcia, sarmackiego króla Ubu, figury groteskowej i przerażającej, lecz zarazem zjadliwa i prowokacyjna satyra na współczesne polskie przywary i grzechy.
Krystian Piwowarski (ur. 1956) – prozaik, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Opublikował m.in. powieści: Londyńczyk, Kochankowie roku kota, Paryżanin, Klaun oraz zbiór opowiadań Portret trumienny. Istotnym motywem jego twórczości jest krytyka ugruntowanych przez tradycję cech, składających się na pojęcie przeklętej polskości.
W 2008 roku na podstawie powieści Homo Polonicus powstał głośny spektakl Teatru Provisorium i Kompanii Teatralnej w reżyserii Janusza Opryńskiego i Witolda Mazurkiewicza.
