27 stycznia 2009 roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka ukazała się książka Andrzeja Dziurawca pt. Późny Gomułka, wczesny Gierek. Jest to kolejna już pozycja z serii Teraz polska proza.
Późny Gomułka, wczesny Gierek to ironiczna opowieść o dorastaniu i o cudownych latach w czasach PRL-u. Andrzej Dziurawiec w swoich opowieściach z nostalgią przywołuje minione absurdy Polski Ludowej. Nie jest cynikiem ani prześmiewcą – literacko sprawnie konstruuje pełną dowcipu i osobistych refleksji narrację z czasów późnego Gomułki i wczesnego Gierka.
Komuniści z żelazną konsekwencją zamieniali moją ojczyznę w nudne, zapyziałe zadupie. W takie spotworniałe Kielce ze strasznego snu Witkacego. Społeczeństwo ogłupiałe od prymitywnej propagandy, od codziennej pogoni za papierem toaletowym i kiszką pasztetową nie tolerowało odmieńców. Hipisi tworzyli naiwnie piękne oazy wolności. Ci, którzy nie godzili się na świat zglajchszaltowanej brzydoty, w tych oazach znajdowali azyl. Choćby po to, żeby posiedzieć we wspólnym milczeniu – pisze autor książki.
Andrzej Dziurawiec (ur. 1953) – scenarzysta filmowy (Karate po polsku, Zakład), dramaturg (Czarny Punkt, Trumna nie lubi stać pusta), laureat pierwszej edycji polskiej konkursu Hartlley-Merill, publikował m.in. w Odrze, Frankfurter Allgemeine Zeitung, Dialogu, Poezji i Nowym Wyrazie. Mieszka w Warszawie i na podlubelskiej wsi.
2 komentarzy
Masa anegdot, naprawdę można poczuć klimat tamtych czasów przezabawna książka,którą czyta się jednym tchem, Polecam!
Zbiór opowiadań z okresu PRLu, z których wyłania się obraz tamtego pokolenia. Ludzi, którym przyszło żyć w trudnych czasach, a którzy mimo ponurej rzeczywistości potrafili się bawić, kochać, wyśmiewać absurdalne rozporządzenia władzy. Bogaty obraz tamtego społeczeństwa. Literatura obowiązkowa dla wszystkich, którzy czują, że wiedza o PRL z podręczników nie wystarcza.