Nakładem Wydawnictwa Homini ukazał się Dziennik z warszawskiego getta – to jedno z nielicznych zachowanych bezpośrednich świadectw czasu Zagłady.
Ten niezwykły testament o unikalnej wartości historycznej, może być porównany do zapisków Anny Frank. O autorce wiadomo jedynie, że miała na imię Maryla, była młodą warszawską Żydówką i pisała w języku polskim.
Dziennik stanowił sposób autorki na istnienie, tłumaczenie własnego losu. Był świadomym zapisem ostatnich miesięcy. Pierwszą datą w dzienniku jest 22 lipca 1942 roku. Są tu wzmianki o wysyłce Żydów z Umschlagplatzu do obozów zagłady, opisy sankcji, jakie groziły osobom przechowującym Żydów, oraz nagród za denuncjowanie ich do gestapo.
Zachowane fragmenty dziennika obejmują także kilkanaście dni kwietnia roku 1943, kiedy zapadła decyzja o kompletnej likwidacji miejscowej zbiorowości. Gdy 19 kwietnia wybuchło powstanie, Maryla pisała o nim jako o wydarzeniu wiekopomnym. Wkrótce zamilkła na zawsze. Jej dalsze dzieje pozostają w sferze domysłów. Na pewno wiadomo tylko, że dziennik trafił na Majdanek.
Odnaleziono go w latach czterdziestych podczas rozbiórki obozowego składu materiałów budowlanych. Wtedy podjęto pierwsze próby rozszyfrowania treści niszczejących fragmentów brulionów. Oryginał tego niezwykłego dokumentu przechowuje archiwum Muzeum na Majdanku.
Dziennik z warszawskiego getta,
Wydawnictwo Homini,
ul. Sebastiana 33/6, Kraków
