28 kwietnia 2009 roku o godzinie 18.00 w Muzeum Sztuki w Łodzi odbędzie się wernisaż wystawy prezentującej pracę Daniela Burena, pt. Hommage à Henryk Stażewski, Cabane éclatée avec tissu blanc et noir, travail situé, 1985-2009. Praca ta stanie się stałym elementem ekspozycji Muzeum Sztuki. W uroczystym otwarciu weźmie udział Pan Daniel Buren.
Jesienią 1985 roku w Moderna Museet w Sztokholmie miała miejsce wystawa Dialog oparta na prostej formule: wskazani przez organizatorów artyści mieli prawo sami dokonać wyboru swych artystycznych interlokutorów. Polak Henryk Stażewski, nestor i klasyk międzynarodowej awangardy, zaprosił do rozmowy młodszego od siebie nieomal o połowę Francuza Daniela Burena. Poznali się dziesięć lat wcześniej. Buren dał się już wówczas poznać jako artysta krytycznie nastawiony wobec systemu istnienia i dystrybucji dóbr kultury. Zarazem poszukiwał uniwersalnej metody zmierzającej do osiągnięcia ideału malarstwa – czystego produktu przeznaczonego wyłącznie do patrzenia. Przekonany o ścisłym związku dzieła sztuki z miejscem i środowiskiem, w którym powstało, krytykował nasilającą się celebrację (fetyszyzację) przedmiotu w przestrzeniach galeryjnych, arbitralność i egotyzm kuratorów.
Jego własnym sposobem uniezależnienia się od systemu było demonstrowanie w przestrzeni publicznej (na przystankach, w metrze, na skwerkach) produkowanych od 1965 roku specyficznych plansz, malowanych w sposób neutralny pionowymi jednobarwnymi pasami(żółtymi, czerwonymi, niebieskimi itd.) poprzedzielanymi pasami bieli. Buren dążył do uniwersalności dzieła. Jego realizacje wkroczyły szybko do sal wystawowych, gdzie miały podważać ideologiczne założenia, na których instytucjonalny świat sztuki został ufundowany.
Buren zbudował w Moderna Museet Cabane éclatée nr 9 – environment. Był to rodzaj małego domku na rzucie kwadratu, o lekkiej, modularnej i symetrycznej, konstrukcji oraz ściankach z białej tkaniny obustronnie pokrytej czerwonymi pionowymi pasami, równej szerokości. Cechą charakterystyczną, wypunktowaną już w samej nazwie konstrukcji Cabane éclatée, stały się jej wypchnięte na zewnątrz i zawisłe na rzeczywistych ścianach muzealnej galerii pewne segmenty ścianek. Dzięki temu zabiegowi domek otwierał się na przenikające z otoczenia obrazy i reliefy Stażewskiego z lat 1968-1984. Szkielet konstrukcyjny każdej ze ścian domku oparty został na zasadzie modularnej siatki złożonej z 24 kwadratów w układzie 4:6, co było wyraźnym odwołaniem do zasad budowy wielu reliefów Stażewskiego, zwłaszcza z tzw. serii kolorowych kwadratów. Artystyczny dialog stał się niepodważalnym faktem.
Wernisaż: 28 kwietnia 2009 roku o godzinie 18.00
Muzeum Sztuki w Łodzi
Więckowskiego 36 / Łódź