W dniach od 23 do 27 listopada 2009 roku w Świetlicy przy ulicy Nowe Ogrody 35 w Gdańsku potrwają liczne wydarzenia z okazji rozpoczęcia działalności lokalnego ośrodka kultury, edukacji i nauki Krytyki Politycznej na Pomorzu.
W Świetlicy Krytyki Politycznej w Trójmieście odbyły się już pierwsze wydarzenia – Czerwony parapet, w ramach którego odbyła się projekcja filmu Podziemne państwo kobiet oraz wystawa prac Wilhelma Sasnala, której towarzyszyła dyskusja o sztuce zaangażowanej. Odbył się również festiwal Barański Fest – przegląd filmów reżysera Andrzeja Barańskiego.
Na otwarcie Świetlicy przygotowany został specjalny program wydarzeń pod hasłem Miłość Utopia Rewolucja!, które odbędą się przy ul. Nowe Ogrody 35 (II piętro) w Gdańsku. Bo miłość, utopia i rewolucja, to sprawy najważniejsze. Wszystkie te trzy tematy są właściwie węzłowymi pojęciami dla gości Krytyki.
Program
23 listopada, poniedziałek, godz. 19.00 / Marci Shore, która z powodów zdrowotnych będzie nieobecna, zastąpi Paweł Śpiewak. Prowadzenie: Sławomir Sierakowski.
24 listopada, wtorek, godz. 19.00 / Pokaz filmu Žižek! w reżyserii Astry Taylor
26 listopada, czwartek, godz. 19.00 /Specjalny wykład wokół myśli Slavoja Žižka, który wygłosi prof. Tomasz Szkudlarek
27 listopada, piątek, godz. 19.00 / Spotkanie ze Slavojem Žižkiem prowadzone przez Sławomira Sierakowskiego.
Marci Shore – amerykańska historyczka, badaczka historii Europy Wschodniej. Wykłada na Uniwersytecie w Yale. W 2004 r. rękopis książki Kawior i popiół (wydanej w 2006 r.) został wyróżniony Fraenkel prze, nagrodą przyznawaną autorom wybitnych prac z dziedziny historii współczesnej. Shore przetłumaczyła na język angielski Czarne sezony Michała Głowińskiego. Obecnie pracuje nad projektem naukowym dotyczącym fenomenologii w Europie Środkowo-Wschodniej w XX wieku.
Tomasz Szkudlarek – (1954) pedagog, profesor, kierownik Zakładu Filozofii Wychowania i Studiów Kulturowych przy Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Należy do światowej czołówki przedstawicieli krytycznych badań społecznych – pedagogiki krytycznej, pedagogiki kultury, pedagogiki radykalnej. Jest autorem licznych artykułów i publikacji z zakresu filozofii wychowania, pedagogiki krytycznej i problematyki mediów. Bierze udział w wielu projektach badawczych finansowanych przez KBN lub instytucje pozarządowe; ostatni projekt: Students as Journeymen between Comunities of Higher Education and Work. W latach 1998-2000 członek i przewodniczący Sekcji Psychologii i Pedagogiki Komitetu Badań Naukowych. Wykładał gościnnie na Uniwersytecie w Hiroszimie (2001). W latach 2000-2002 visiting professor w Institute of Behavioral Sciences na Linköping University (Szwecja). W 2003 wykładał na studiach doktoranckich (program The Normative Dimension of Higher Education) na Uniwersytecie Oslo (Norwegia). Doctor honoris causa Linköping University.
Slavoj Žižek – (1949) słoweński socjolog, filozof, marksista, psychoanalityk i krytyk kultury. Jest profesorem Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Lublanie, wykłada także w European Graduate School i na uniwersytetach amerykańskich. Wprowadza do współczesnej filozofii dorobek psychoanalizy, przede wszystkim na pole analiz zjawisk społecznych, jest także komentatorem myśli francuskiego psychoanalityka Jacques’a Lacana. Inspiruje się również niemieckim idealizmem oraz marksizmem. Cechą charakterystyczną jego książek są częste odwołania do kina, literatury i sztuk wizualnych, a także kultury masowej. Znawca i komentator współczesnej kinematografii. W 2006 wystąpił w filmie dokumentalnym Sophie Fiennes Zboczona historia kina (The Pervert’s Guide to Cinema) do którego sam napisał scenariusz. Komentuje w nim filmy – od tych z lat 30, po hollywoodzkie produkcje – Frankenstein (1931), Ptaki (1963), Matrix (1999) i wiele innych. W latach osiemdziesiątych należał do opozycji antykomunistycznej w byłej Jugosławii. W roku 1990 był jednym z kandydatów do stanowiska prezydenta Republiki Słowenii. Należy do najbardziej znanych współczesnych filozofów. Jego książki przełożono na kilkadziesiąt języków, w Polsce książki Žižka wydaje m.in. Wydawnictwo Krytyki Politycznej. Wielokrotnie drukowany w polskiej prasie, głównie w Dzienniku, Le Monde diplomatique i Gazecie Wyborczej.
Sławomir Sierakowski – (1979) założyciel i redaktor naczelny Krytyki Politycznej. Prezes Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Socjolog, publicysta, doktorant w Instytucie Socjologii UW. Publikuje m.in. w Rzeczpospolitej, Gazecie Wyborczej, Polityce, Dzienniku. Ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, w ramach których studiował socjologię, filozofię i ekonomię. Pracował także pod kierunkiem Ulricha Becka na Uniwersytecie w Monachium. Był stypendystą Collegium Invisibile, Ministra Edukacji Narodowej, Instytutu Goethego oraz niemieckich fundacji GFPS i DAAD, a także amerykańskiego The German Marshall Fund. Uczestniczył również w wyjazdach studyjnych do Paryża na zaproszenie rządu Francji, a także do USA na zaproszenie American Jewish Commettee i Forum Dialogu Między Narodami. Polityką zainteresował się, czytając publicystykę i eseistykę opozycji antykomunistycznej z czasów Polski Ludowej. We wczesnych tekstach i w wywiadach postulował zmianę sposobu patrzenia na pamięć zbiorową i redefinicję założeń uprawiania historiografii w Polsce. Opowiada się za wizją Europy federalnej, głęboko zintegrowanej politycznie, przenoszącej instytucje państwa opiekuńczego na poziom europejski.
