W dniach od 7 do 13 stycznia 2011 roku w Kinie pod Baranami w Krakowie odbędzie się Era Nowe Horyzonty Tournée 2011. Na przeglądzie nowohoryzontowych filmów zostanie pokazanych 7 najlepszych filmów 10 edycji festiwalu.
7 stycznia rozpocznie się przegląd nowohoryzontowych filmów, które zdaniem jurorów, nowohoryzontowej publiczności oraz festiwalowych selekcjonerów stały się wydarzeniami 10. edycji festiwalu, zostały nagrodzone, były szeroko komentowane lub cieszyły się wyjątkową popularnością.
Wśród tytułów znalazły się filmy nagrodzone na festiwalu: zdobywca Grand Prix dla najlepszego filmu w konkursie głównym – film Zwyczajna historia w reżyserii Anochy Suwichakornpong; film nagrodzony przez festiwalową publiczność oraz doceniony przez International Film Guide – Le quattro volte w reżyserii Michelangelo Frammartino, a także film I tak nie zależy nam na muzyce w reżyserii: Cédric’a Dupire i Gasparda Kuentza – zdobywca nagrody za najlepszy film w konkursie Filmy o Sztuce i rosyjski film Mama reż: Nikolay’a i Yeleny Renard, który otrzymał na festiwalu nagrodę krytyków Fipresci.
Do Kina Pod Baranami trafią również trzy tytuły wybrane z programu przez festiwalowych selekcjonerów: Hadewijch, reż: Bruno Dumont; Wkraczając w pustkę w reż: Gaspar Noé i Łagodny potwór – projekt Frankenstein w reż: Kornél Mundruczó.
Era Nowe Horyzonty Tournée 2011 poprzedzi wprowadzenie filmów do kin w całym kraju przez Stowarzyszenie Nowe Horyzonty oraz wydanie ich na DVD w formie ekskluzywnej kolekcji.
Program:
7.01.2011r.
19.00 HADEWIJCH
21.00 WKRACZAJĄC W PUSTKĘ
8.01.2010r.
17.00 LE QUATTRO VOLTE
19.00 HADEWIJCH
21.00 WKRACZAJĄC W PUSTKĘ
9.01.2011r.
17.00 HADEWIJCH
19.00 LE QUATTRO VOLTE
21.00 WKRACZAJĄC W PUSTKĘ
10.01.2011r.
19.00 I TAK NIE ZALEŻY NAM NA MUZYCE
21.00 ZWYCZAJNA HISTORIA
11.01.2011r.
19.00 ZWYCZAJNA HISTORIA
21.00 I TAK NIE ZALEŻY NAM NA MUZYCE
12.01.2011r.
19.00 MAMA
21.00 ŁAGODNY POTWÓR – PROJEKT FRANKENSTEIN
13.01.2011r.
19.00 ŁAGODNY POTWÓR – PROJEKT FRANKENSTEIN
21.00 MAMA
Opisy filmów:
Hadewijch
Francja 2009, czas trwania: 105 min.
reżyseria i scenariusz: Bruno Dumont
zdjęcia: Yves Cape
występują: Julie Sokolowski, Yassine Salime, David Dewaele, Karl Sarafidis, Brigitte Mayeux-Clerget
Główna bohaterka, Céline jest studentką teologii, córką ministra. Jako postulantka w katolickim klasztorze przybiera imię Hadewijch, należące do średniowiecznej flamandzkiej mistyczki i poetki. Poza imieniem łączy je szczególny rodzaj bezgranicznej miłości do Boga – przepełnionej tęsknotą i potrzebą fizycznej bliskości. Jednak Céline – Hadewijch zostaje oddalona z klasztoru. Wraca do Paryża, do arystokratycznego domu i autystycznych rodziców. Ucieka od nich do kościoła, kawiarni, na ulicę, gdzie spotyka chłopaka z podparyskiego blokowiska. Odwiedzając go poznaje jego brata Nassira, który prowadzi spotkania islamskiej wspólnoty. To w nim znajdzie bratnią duszę, jak ona silnie oddaną Bogu, choć rozumiejącą swoją służbę w skrajnie fundamentalistyczny sposób.
Wkraczając w pustkę
Enter the Void, Francja/Niemcy/Włochy 2009, czas trwania: 154 min.
reżyseria i scenariusz: Gaspar Noé
zdjęcia: Benoît Debie
muzyka: Thomas Bangalter
występują: Paz de la Huerta, Nathaniel Brown, Cyril Roy, Olly Alexander
Sensacja ubiegłorocznego festiwalu w Cannes, film totalny, kino ery techno. Jego bohaterem jest Oscar, diler narkotyków, który z siostrą Lindą mieszka w Tokio. Rodzeństwo łączy silna więź i traumatyczne wspomnienie wypadku z dzieciństwa. Podczas gdy Linda tańczy przy rurze w nocnym klubie, Oscar oddaje się narkotycznym wizjom. Przełom następuje w dwudziestej minucie filmu, kiedy główny bohater ginie. Od tego momentu śledzimy akcję z perspektywy jego ducha, przenikającego ściany, krążącego nad ulicami Tokio, które w ujęciu Noégo zamienia się w mroczną metropolię grzechu i wyalienowania. Ów halucynogenny trip, działa na zmysły świetlnymi pulsacjami, niemal niezauważalnym montażem, oraz hipnotycznymi jazdami kamery.
Le quattro volte
Włochy/Niemcy/Szwajcaria 2010, czas trwania: 88 min.
reżyseria i scenariusz: Michelangelo Frammartino
zdjęcia: Andrea Locatelli
występują: Giuseppe Fuda, Bruno Timpano, Nazareno Timpano
Michelangelo Frammartino opowiada o wiosce w górzystej Kalabrii. Wydaje się, że głównym bohaterem filmu jest stary, schorowany pasterz, który leczy się kurzem zebranym z kościelnej podłogi. Ale pozbawiony dialogu film Frammartino, bohaterem czyni raczej duszę, która przemieszcza się w czasie, zatrzymuje w różnych istotach, roślinach czy przedmiotach. Akcja rozwija się zgodnie z naturalnym kalendarzem, wciąga widzów w krąg zmian, obrzędów, regulowanych odwiecznym cyklem. Film balansuje pomiędzy etnograficznym dokumentem, a filozoficznym esejem o relacji człowieka z naturą.
Zwyczajna historia
Mundane History, Jao Nok Krajok, Tajlandia 2009, czas trwania: 82 min.
reżyseria i scenariusz: Anocha Suwichakornpong
zdjęcia: Ming Kai Leung
muzyka: The Photo Sticker Machine, Furniture
występują: Arkaney Cherkam, Paramej Noiam, Anchana Ponpitakthepkij, Phakpoom Surapongsanuruk, Karuna Looktumthong
Nieszczęśliwy wypadek zrujnował wszystkie plany Ake, jest przykuty do łóżka, przerażony, nie znajduje oparcia w zdystansowanym ojcu. Jego status – pochodzi z zamożnej rodziny, rozpoczął studia filmowe – w jednej chwili traci znaczenie. Z podobnym rozczarowaniem zmagał się wynajęty do opieki nad nim pielęgniarz Pun. Chciał zostać pisarzem, dziennikarzem, podróżnikiem, ale brak talentu i okoliczności sprawiły, że jego marzenia okazały się nierealne. Pełen rozpaczy bunt Ake spotyka się z pogodnym spokojem Puna, który utratę złudzeń ma już za sobą. Jego współczująca postawa, oparta na wspólnocie doświadczeń, okaże się ratunkiem i furtką dla refleksji o istocie życia, miłości i wolności.
I tak nie zależy nam na muzyce
We Don’t Care about Music Anyway, Francja 2009, czas trwania: 80 min.
reżyseria: Cédric Dupire, Gaspard Kuentz
scenariusz: Cédric Dupire, Noa Garcia-Kinasuki, Gaspard Kuentz
zdjęcia: Cédric Dupire
muzyka: Sakamoto Hiromichi, Otomo Yoshihide, Yamakawa Fuyuki, L?K?O, Numb, Saidrum, Umi No Yeah !!, Kirihito
występują: Sakamoto Hiromichi, Otomo Yoshihide, Yamakawa Fuyuki, L?K?O, Numb, Saidrum, Umi No Yeah !!, Kirihito
Jeden z najoryginalniejszych muzycznych dokumentów ostatnich lat. Panorama niezależnej sceny japońskiej, od noise’u, przez industrial, laptopy, minimal, po avant-pop. Siła filmu pochodzi m.in. ze zderzeń fragmentów koncertów z ujęciami z życia codziennego. Skreczowanie na gramofonie współgra z obrazem wielkiego złomowiska, rozszerzone techniki instrumentalne na wiolonczeli – ze sklepem z zabawkami, cielesne i alikwotowe medytacje – z ruchem ulicznym.
Łagodny potwór – projekt Frankenstein
Tender Son – The Frankenstein Project, Szelid Termetes – A Frenkenstein Terv
Węgry / Niemcy / Austria 2010, czas trwania: 105 min.
reżyseria: Kornél Mundruczó
scenariusz: Kornél Mundruczó, Yvette Biró
zdjęcia: Matyas Erdely
muzyka: Philipp E. Kumpel, Andreas Moisa, Gyorgy Kurtag, Peter Zombola
występują: Rudolf Frecska, Kornél Mundruczó, Lili Monori, Kitty Csikos
Jeden z ulubieńców nowohoryzontowej publiczności, Kornél Mundruczó powraca z uwspółcześnioną i przewartościowaną wersją Frankensteina Mary Shelley. Wcielając się w postać filmowca, zostaje skonfrontowany z synem, o którego istnieniu nie wiedział. Mundruczó bije się w pierś, przyjmuje odpowiedzialność za swoje dzieło. Jest nim nie tylko nieszczęsny syn, ale też – dość przewrotnie – sztuka sama w sobie. Rozgrywający się w nieprzyjaźnie śnieżnej scenerii, Łagodny potwór… to zabarwione autobiograficznie wyznanie, śmiała próba odpowiedzi na pytanie: czym lub kim jest potwór, którego imieniem odgradzamy się dziś od tego, co nieludzkie, wynaturzone, prymitywne.
Mama
Rosja 2010, czas trwania: 71 min.
reżyseria i scenariusz: Nikolay Renard, Yelena Renard
zdjęcia: Samvel Gandzumian
występują: Ludmila Alyohina, Sergey Nazarov
Oparta na faktach relacja z milczącej egzystencji matki i syna, dwustukilowego olbrzyma, ściśniętych na niewielkiej przestrzeni mieszkania. Niczego nie wiemy o ich przeszłości i dlaczego żyją w ten sposób. Obserwujemy codzienność, składającą się z drobnych czynności, nadopiekuńczość i bezwarunkową miłość matki, zachowanie borykającego się ze swoją tuszą czterdziestolatka.
Statyczność niemych ujęć tworzy iluzję obcowania z filmowym światem w czasie rzeczywistym. Efekt wzmacnia spektakularne oświetlenie, które każe widzowi wejść w sam środek cichego dramatu, gdzie z braku akcji ludzie i przedmioty nabierają fizycznego ciężaru i emocjonalnej powagi.
Kino pod Baranami
7-13 styczeń 2011r.
Kraków Rynek Główny 27
