27 marca 2010 roku na Małej Scenie Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka odbędzie się premiera dwóch przedstawień Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze w reż. Magdaleny Miklsz oraz Poszerzenie pola walki w reż. Tomasza Węgorzewskiego.
W grudniu 2009 roku Krystian Lupa zaprosił do swojego Laboratorium studentów reżyserii krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Na wieczór pod tytułem Laboratorium – Debiuty składają się dwa spektakle przygotowane podczas warsztatu. Młodym twórcom Krystian Lupa postawił warunek: powinieneś znaleźć «ja», z którym się utożsamiasz, które cię wciągnie w głąb albo może które cię udręczy, ujawni niechciane rejony. To «ja» jest tu bardzo ważne.
Magdalena Miklasz i Tomasz Węgorzewski pracowali nad wybranymi przez siebie współczesnymi tekstami. Podstawą przedstawień stały się głośne i wyjątkowo ważne dla kultury przełomu wieków powieści: Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze Aglai Veteranyi oraz Poszerzenie pola walki Michela Houellebecqa. Zarówno autobiograficzna historia dziecka w okrutnym świecie cyrku, jak i opowieść o jałowej codzienności, zabójczych frustracji i nudzie dotykają różnych płaszczyzn ludzkiego cierpienia. Teksty Rumunki i Francuza stały się pretekstem do przyjrzenia się chorobie jako stanowi duszy, kondycji współczesnej jednostki.
Dlaczego dziecko gotuje sie w mamałydze jest historia cyrkowej rodziny, opowiadana z perspektywy dziecka – małej Aglai. Na tle opowieści o życiu ludzi bez domu, dla których każdy kraj to zagranica odbywa się oczyszczająca konfrontacja bohaterki z dzieciństwem. W spektaklu Magdaleny Miklasz żonglerka wspomnieniami daje bohaterce szanse ponownego spotkania z rodziną, stwarza możliwość innego spojrzenia na własną biografią. Zabawa w przywoływanie wspomnień pozwala zmierzyć się z tym, co zostało zapomniane i ponownie zbadać własną tożsamość.
według powieści Aglai Veteranyi Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze w tłumaczeniu Alicji Rosenau
scenariusz i reżyseria: Magdalena Miklasz
scenografia: Dominika Błaszczyk
opracowanie muzyczne: Michał Górczyński, Magdalena Miklasz
współpraca dramaturgiczna: Joanna Grochulska
występują: Agnieszka Roszkowska, Miłogost Reczek, Agnieszka Wosińska, Ewa Telega
Poszerzenie pola walki jest nie tylko opowieścią podsumowującą kondycję współczesnego człowieka i jego miejsce w przepełnionym nudą świecie, lecz przede wszystkim próbą złapania doświadczenia bycia w depresji i pisania depresji. To wymaga specyficznej strategii (takiej jak technika autora powieści grozy Howarda Phillipa Lovecrafta według Michela Houellebecqa): badać pisarza i jego twórczość nie poprzez tematy, które podejmuje, lecz poprzez tematy, które ukrywa. Jednocześnie należy szukać odpowiednio bezbarwnej formy, byle nie mówić o intrydze, języku, wyobraźni – tym słodkim DNA fikcji. Przedstawienie Tomasza Węgorzewskiego jest próbą zapisu doświadczenia depresji umieszczona w pozorach realizmu, strategia przeciw światu, przeciw życiu.
według powiesci Michela Houellebecqa Poszerzenie pola walki w tłumaczeniu Ewy Wieleżyńskiej
reżyseria: Tomasz Węgorzewski
scenariusz: Joanna Grochulska, Tomasz Węgorzewski
scenografia: Dominika Błaszczyk
dramaturgia: Joanna Grochulska
występują: Maja Hirsch, Małgorzata Maślanka (gościnnie), Krzysztof Ogłoza, Piotr Siwkiewicz
produkcja: Tomasz Grzegorek
inspicjent, sufler: Barbara Zając
