16 października 2010 roku w Musée de l’Hospice Comtesse we Francji odbędzie się otwarcie wystawy prac Tadeusza Kantora Epoka chłopca.
Po raz pierwszy Tadeusz Kantor gościł w Lille we Francji w 1977 roku ze spektaklem Umarła klasa. Dziesięć lat później Niech sczezną artyści Tadeusza Kantora Jean-Claude Piau na łamach Nord Eclair obwieszczał tytułem: Hieronim Bosch opisany przez Hugo i przetłumaczony przez Becketta. To właśnie wówczas, podczas prezentacji w Théâtre de La Salamandre w Lille Nat Lilientstein, zarejestrował ten spektakl dla telewizji FR3/ La S.E.P.T.
W 1989 roku Kantor przyjechał ponownie do Lille, by zaprezentować Nigdy tu już nie powrócę w teatrze Roger Salengro. Podczas tego pobytu powstało też kilka prac malarskich artysty, rysunki wchodzące w skład cyklu Dziennik z podróży oraz obraz Mój ostatni papieros, na przygotowywaną po tournée w Lille wystawę artysty w paryskiej Galerie de France.
Wystawa Epoka chłopca była prezentowana dwukrotnie w Polsce – w Archiwum Cricoteki w Krakowie i w Muzeum Miejskim w Tychach. Na wystawie znajduje się dziewięć obiektów ze spektakli, sześćdziesiąt dziewięć rysunków, cztery obrazy, a także sto fotografii ze spektakli Kantora autorstwa Caroline Rose.
Anna Halczak pisze o wystawie:
W drugiej połowie lat osiemdziesiątych Tadeusz Kantor pracował nad układem albumu i kolekcji rysunków reprezentujących całą jego twórczość plastyczną. Poszczególne dzieła umieścił w zatytułowanych przez siebie cyklach i dziełach. Jednym z nich jest seria Chłopcy, która stanowi punkt wyjścia niniejszej wystawy. Od lat 60. Kantor flamastrem szkicował sylwetki chłopców. (…) Postać chłopca to obok postaci wędrowca jeden z motywów najczęściej pojawiających się w sztuce Tadeusza Kantora, uosabiających kondycje ludzką. Pozbawiona psychologizmu, jest uchwycona w konkretnym geście, często powiększona o przedmiot, zaambalowana (opakowana), uwięziona w przestrzeni lub zatrzymana w czasie. (…)
Rysunki opatrzone wspólnym tytułem Epoka chłopca to czas pełen niepokoju i refleksji. Ukazany w nich chłopiec bywa ograniczany figurami geometrycznymi, które są płaszczyznami dzielącymi przestrzeń, dynamizującymi wizerunek nagiej, bezbronnej postaci i podkreślającymi jej fragmentaryczność. Poprzez te płaszczyzny każdy fragment ciała postaci jest jakby odrębnym jego elementem. (…) Na rysunkach serii D’après Malczewski postać chłopca jest właściwie wszechobecna. Zastępuje ona postać fauna, która w obrazach Malczewskiego pojawiała się jako uosobienie odrodzenia życia, przenikania się światów. Tak jest w pracach zainspirowanych obrazem Jacka Malczewskiego Powrót do domu; tak na rysunku Ulysse d’après Malczewski, na którym artysta przedstawia siebie jako Odysa na tle dworu, a naprzeciw – postać chłopca; tak wreszcie na rysunku, na którym na tle zachodu słońca nad Wielopolem artysta przedstawia siebie na marach podtrzymywanych przez postać chłopca narysowaną z dużym pietyzmem.
16 października – 17 grudnia 2010 roku
Musée de l’Hospice Comtesse w Lille
32 Rue de la Monnaie
59800 Lille, Francja
