W sobotę wieczorem 16 października 2010 roku zostały wręczone nagrody w pięciu sekcjach konkursowych 26. Warszawskiego Festiwalu Filmowego, nagroda Jury FIPRESCI oraz nagroda Jury Ekumenicznego.
Warsaw Grand Prix, czyli główną nagrodę w Konkursie Międzynarodowym, ufundowaną przez Miasto Stołeczne Warszawa, zdobył film Incendies w reżyserii Denisa Villeneuve (Kanada). Bogata, skomplikowana historia o sekciarskiej nienawiści i nierozerwalnych więzach rodzinnych. Druzgocąco piękny, wielki film – wyjątkowa głębia myśli, jaką rzadko się dziś spotyka w kinie.
Nagrodę za Najlepszą Reżyserię otrzymał Olivier Masset-Depasse za film Illegal (Belgia). Reżyseria tego filmu, nakręconego na podstawie prawdziwych wydarzeń, wciąga i tworzy fascynujące, szokujące i głęboko przejmujące doświadczenie.
Specjalną Nagrodę Jury otrzymali reżyser Bogdan George Apetri i scenarzysta Tudor Voican za scenariusz do filmu Periferic (Rumunia). Prawdziwy, szczery film o wielkiej sile i spójności.
Jury przyznało dwa wyróżnienia: Przez zupełny przypadek, trzy najlepsze, według nas, filmy koncentrują się na postaci silnych kobiet – kobiet uciekających przed uciskiem, które tracą a potem odnajdują swoich synów. Chcielibyśmy uhonorować trzy świetne aktorki, które wcieliły się w role tych niezwykłych kobiet: Lubnę Azabal w Incendies, Annę Coesens w Illegal oraz Anę Ulyaru
Jury wyróżniło również film Okres Przydatności / La Vida Util w reżyserii Federico Veiroja za jego FILMOWY HUMOR
Zwycięzcy Konkursu 1-2 to: Imperialists Are Still Alive! w reżyserii Zeiny Durra (USA) oraz Erratum w reżyserii Marka Lechkiego (Polska).
Nagrodę Wolny Duch otrzymał film Sound Of Noise, reżyseria Ola Simonsson, Johannes Stjärne Nilsson (Szwecja).
Po zasmakowaniu całego wachlarza świeżych filmowych wizji, zdecydowaliśmy się wybrać film, w którym znaleźliśmy ekscentrycznych bohaterów w okolicznościach pełnych błyskotliwego humoru. Niezapomniane i szalenie zabawne sceny. Niezwykłe występy i odważne użycie elementów narracji. Wszystko to w rytmicznie wyreżyserowanej uczcie filmowej.
Jury przyznało wyróżnienie filmowi Missing Man w reżyserii Anny Fenchenko (Rosja).
Chcielibyśmy wyróżnić film, w którym dostrzegliśmy wyraźnie zaznaczoną różnicę między wewnętrznym światem bohatera i sytuacją w społeczeństwie. Film, który przekracza granice i tworzy niemal nierealny świat nieznośnej pasywności. Film, którego reżyserka od początku do końca zachowała wyraźną i spójną wizję rzeczywistości.
Nagrodę dla najlepszego pełnometrażowego dokumentu zdobył Oko Nad Prahou w reżyserii Olgi Spatovej (Czechy). Za uchwycenie stanu emocjonalnego człowieka, który wyprzedza swoje czasy. Reżyserka ukazuje w sposób empatyczny i zniewalający życie artysty jako twórczą podróż do jego ostatniego dzieła sztuki.
Wyróżnienie w tej kategorii otrzymał film Kick in Iran w reżyserii Fatimy Abdollahyan za nadzwyczajny dokument o codziennych zmaganiach kobiet, ich sukcesach i porażkach. Prawdziwy Kick off w walce o równość płci.
W konkursie filmów krótkometrażowych zwyciężył film: Colivia, reżyseria Adrian Sitaru (Rumunia).
Za wybitne i bezpretensjonalne ujęcie tematu. Za prostotę realizacyjną, ale też za niezwykle złożone kreacje aktorskie, ktore pozwolily zaistniec prawdziwym postaciom na ekranie.
Nagrodę FIPRESCI (Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej) dla najlepszego debiutu z Europy Wschodniej otrzymał rumuński film Periferic, reżyseria Bogdan George Apetri. Nagrodzony film uczestniczył w Targach CentEast 2009 w Warszawie, gdzie był prezentowany jako obiecujący work-in-progress.
Jury Ekumeniczne przyznało nagrodę filmowi De la infancia, reżyseria Carlos Carrera (Meksyk)
Poruszająca i dramatyczna historia, stanowiąca uniwersalne wyzwanie dotyczące trudnych warunków życia dzieci pozbawionych bezpieczeństwa i stabilności z powodu zachowań osób dorosłych, szczególnie mężczyzn. W tym proteście przeciw przemocy, jedynie podjęcie własnej odpowiedzialności sprawia, że zło może być pokonane, a dla dotkniętych cierpieniem rodzin pojawia się światełko nadziei.
Oraz specjalne wyróżnienie dla filmu Periferic, reżyseria Bogdan George Apetri.
Poprzez wyjątkową grę głównej aktorki reżyser ukazuje walkę odważnej kobiety. Mimo odrzucenia, którego doświadcza, jest zdecydowana rozpocząć nową egzystencję razem ze swym synem. Precyzyjna struktura scenariusza prowadzi publiczność do wiary w pozytywną perspektywę jej życia.
Warszawski Festiwal Filmowy odbywa się pod honorowym patronatem Prezydenta Warszawy.
WFF jest dotowany przez: Urząd Miasta Stołecznego Warszawy, Polski Instytut Sztuki Filmowej oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.