22 listopada 2010 roku w Starej Galerii ZPAF w Warszawie odbędzie się wernisaż wystawy Krystyny Łyczywek Fotografie z lat 1949 – 2010.
Z okazji 60-lecia pracy twórczej artystki Krystyny Łyczywek w Starej Galerii ZPAF zaprezentowana zostanie przekrojowa wystawa jej twórczości.
W ubiegłym roku Krystyna Łyczywek obchodziła 60-lecie pracy twórczej. Jest autorką zasłużoną dla polskiej fotografii, szczególnie w dziedzinie jej popularyzacji i organizacji życia artystycznego. Trudno jednoznacznie określić charakter bogatej twórczości Krystyny Łyczywek. Jej fotografia jest najbliższa reportażowi humanistycznemu, choć w jej dorobku ważne miejsce zajmują także zdjęcia miejskiego pejzażu.
Pierwsze fotografie artystki przedstawiały najbliższych, były to przede wszystkim portrety jej dzieci. Zaraz potem pojawiły się zdjęcia zniszczonego Szczecina, w którym po wojnie zamieszkała. Prace o romantycznym, nastrojowym charakterze, bliskie są tendencji piktorialnej, choć ich walor dokumentacyjny i historyczny jest nie do przecenienia. Większość fotografii Krystyny Łyczywek ma związek z jej licznymi podróżami. Na początku lat 60. realizuje pierwszy zbiór dokumentalnych fotografii z Paryża, chyba najbardziej symboliczny i istotny. Pod koniec dekady powstają zdjęcia bardziej eksperymentalne, jak graficzny cykl Eforia Nord. W latach 70. realizuje ekspresyjną serię dłoni (Chochołów), prace o podobnej poetyce przedstawiające artystów ludowych oraz serię zdjęć formalnie bliskich nowej rzeczowości.
Od końca lat 70., przez całą kolejną dekadę powstają najbardziej zaangażowane społecznie zdjęcia autorki: prace przedstawiające niepełnosprawnych oraz młodych ludzi na ulicach Paryża czy Kolonii. Przez cały czas fotografuje dzieci. Najwięcej prac o tej tematyce i najciekawszych powstaje w latach 50, 60.i 70. W latach 80. powstaje fotograficzny eksperyment o charakterze instalacji: zdjęcia ulic Wrocławia wykonane zza szyby samochodu, przygotowane do eksponowania na podłodze galerii. W tym czasie często prezentuje serie swoich fotografii w postaci diaporam, której to techniki była propagatorką (książka Diaporama, 1989).
Od lat 90. do dziś Krystyna Łyczywek pracuje nad serią odbić – barwnych zdjęć architektury Szczecina i Paryża wykonywanych poprzez refleksy na szybach i w wodzie.
Wystawa w Starej Galerii ZPAF akcentuje dwa najważniejsze wątki twórczości Krystyny Łyczywek: studium człowieka oraz przedstawienia miasta, widzianego jako społeczno – architektoniczny organizm. Taki sposób ujęcia pozwala również wydobyć dwie perspektywy, którymi posługuje się autorka – bliską studium oraz panoramie, szerszej, choć często szkicowej, narracji.
22 listopada – 11 grudnia 2010 roku
Stara Galeria ZPAF w Warszawie
Pl.Zamkowy 8, Warszawa
