Od 9 grudnia do 29 stycznia 2011 roku w Latającej Galerii w Warszawie obędzie się wystawa zbiorowa – Ornament, z udziałem: Cyrila Barrand, Łukasza Huculaka, Jadwigi Kiciak, Kasi Kmity, Pawła Mendrka, Mathilde Papapietro, Gosi Turzenieckiej, Bożeny Rydlewskiej, Basi Sokołowskiej, Olgi Wolniak.

John Ruskin pisał:
Ornament […] dostarcza przyjemności płynącej z dwóch całkiem różnych źródeł. Jednym nich jest abstrakcyjne piękno form, które ma ten sam charakter dla form stworzonych ręcznie jak i maszynowo. Drugim jest świadomość włożonej weń ludzkiej pracy i troski.
Powszechne wydaje się twierdzenie, że domeną ornamentu są sztuki mniejsze, dekoracyjne. Wiele przemawia jednak za tym, że ornament jest związany z początkami sztuki, że jego źródeł należy upatrywać w religii, magii, rytuale.
Czym jest ornament dziś? Formą przebrzmiałą, związaną z dawnymi porządkami sztuki, z nieczytelnymi znaczeniami? A może jedynie detalem, dodatkiem, tłem? Przyjemną dla oczu dekoracją? A może coś przesłania, ukrywa istotę, by nie mówić wprost?
Skąd czerpie się inspirację dla ornamentalnych kompozycji? Z organicznych rytmów czy z mechanicznych powtórzeń? Czy powtarzalność może być twórcza i wskazywać na wewnętrzną istotną zasadę? Czy w powtarzanych gestach i motywach nie kryje się medytacja?
Próby artystycznych odpowiedzi na te i inne pytania związane z ornamentem podjęło się kilkoro artystów, w twórczości których pojawia się ta problematyka, jest istotna i ważka. W tym zbiorowym projekcie Latającej Galerii wezmą udział artyści współpracujący z Galerią: Łukasz Huculak, Kasia Kmita, Paweł Mendrek, Mathilde Papapietro, Gosia Turzeniecka oraz spoza galerii: Cyril Barrand, Jadwiga Kiciak, Basia Sokołowska, Bożena Rydlewska, Olga Wolniak.

Dla Olgi Wolniak i Jadwigi Kiciak inspiracją do obrazów są kobiece prace ręczne – tkactwo, koronczarstwo. Z motywów koronek, dywanów, dekoracyjnych tkanin wydobywają, każda na swój sposób, ukrytą, wewnętrzną strukturę i aspekt medytacyjny. Blisko sytuują się prace Cyrila Barrand Tajemnicza nić czerwieni, łączące rysunek z haftem. Łukasz Huculak i Paweł Mendrek odwołują się do męskiej strony ornamentu – porządku, układu, rygoru.
Rytm natury, kaligrafia przyrody są istotne w pracach Mathilde Papapietro i Gosi Turzenieckiej. W fotografiach Basi Sokołowskiej codzienne przedmioty ułożone na wzór ornamentalnych kompozycji ukrywają to, co istotne. Bożena Rydlewska i Kasia Kmita odwołują się do tradycji ornamentu (także ludowego), wzbogacając go o współczesne aspekty: tematyczne i technologiczne.
9 grudzień – 29 styczeń 2011 r.
Latająca Galeria
Warszawa