6 grudnia 2010 roku przedstawieniem pt. O królewiczu Ferrycym i królewnie Krystali na podstawie prozy Stanisława Lema, rozpoczyna działalność Teatr Robotyczny w Centrum Nauki Kopernik. To pierwszy na świecie teatr, w którym aktorami są roboty.
Nowoczesność i oryginalna forma teatru stanowią pretekst do podejmowania najbardziej istotnych tematów nurtujących ludzi, w formie przystępnej i angażującej zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Scenariusz premierowego przedstawienia oparto na jednej ze słynnych Bajek robotów Stanisława Lema. Jej bohater, mężny robot Ferrycy zakochuje się w pięknej robo-księżniczce Krystali. Ona jednak woli na męża bladawca, czyli człowieka. Powody tej aberracji stanowią dla robotów niezgłębioną tajemnicę, i to tym bardziej niepojętą, że przecież ród ludzki to największy wróg robotycznej cywilizacji.
Perypetie zakochanego robota stają się pretekstem do pokazania w satyrycznym świetle dziejów ludzkości: od pojawienia się życia na Ziemi po erę zdobywców Kosmosu. Groteska i humor mieszają się z poważną refleksją nad kondycją współczesnego człowieka. Ostatecznie jednak (jak to u Lema) przeważa ton dobrotliwej zadumy – zdystansowany i jak najdalszy od patosu, a osiągnięty w głównej mierze dzięki charakterystycznemu językowi, łączącemu archaiczny styl baśniowy z nowoczesną terminologią naukowo-techniczną.
Występujące na scenie zaawansowane technologicznie roboty wielkości człowieka dysponują wieloma środkami wyrazu. Płynność ruchu uzyskują dzięki sprężonemu powietrzu, a pełne wyrazu spojrzenie nadają im służące jako oczy ekrany LCD. Robotom głosów udzielili znani polscy aktorzy, m.in. Magdalena Różczka, Piotr Fronczewski, Marian Opania, Wiktor Zborowski.
Integralną częścią spektaklu są filmy animowane. Stanowią one ilustrację, komentarz lub dopełnienie tego, co dzieje się na scenie. Autorem siedmiu filmów do przedstawienia O królewiczu Ferrycym i królewnie Krystali jest poznański grafik komputerowy i animator Szymon Felkel, wybrany specjalnie do tego projektu. Jego autorskie animacje to utrzymane w nieco zwariowanej konwencji futuro-surrealistycznej kolaże graficzne, wykonane w nowoczesnej technologii komputerowej 3D i 2D. Konwencja ta nawiązuje do groteskowej poetyki lemowskich przypowieści o robotach i ludziach.
Teatr Robotyczny w Centrum Nauki Kopernik jest częścią galerii Korzenie Cywilizacji – unikatowej na skalę europejską ekspozycji łączącej nauki ścisłe z humanistyką. Na deskach teatru będą wystawiane sztuki, które podobnie jak cała galeria dotyczą źródeł cywilizacji, jej dotychczasowego rozwoju, a także przyszłości. Oryginalna forma Teatru będzie wspierać edukację szkolną, wykraczając poza ramy oficjalnych programów nauczania. W planach są kolejne przedstawienia, oparte m.in. na klasycznych tragediach i komediach greckich, dialogach platońskich, dramatach Williama Szekspira, Sławomira Mrożka, Karela Čapka, tekstach Stanisława Lema, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Zbigniewa Herberta i innych wybitnych pisarzy, dramaturgów i filozofów.
RoboThespiany (tłum. z ang.: robo-aktorzy) występujące w Teatrze Robotycznym Centrum Nauki Kopernik to zaawansowane technologicznie człekokształtne roboty poruszające się przy pomocy sprężonego powietrza. RoboThespiany powstały w brytyjskiej firmie Engineered Arts Ltd. (z miasta Penryn w Kornwalii), która jest odpowiedzialna także za wykonanie sceny i zaprogramowanie robotów oraz za opracowanie muzyczne i ostateczne przygotowanie spektakli.
Centrum Nauki Kopernik zostało otwarte 5 listopada 2010 roku na warszawskim Powiślu – po dwóch latach od rozpoczęcia budowy, czterech od powołania instytucji kultury i sześciu od powstania zespołu do spraw centrum nauki.
spektakl O królewiczu Ferrycym i królewnie Krystali
Teatr Robotyczny w Centrum Nauki Kopernik w Warszawie
od 6 grudnia 2010 roku
Twórcy spektaklu:
Adaptacja: Paweł Kolanowski (Centrum Nauki Kopernik)
Reżyseria: Will Jackson (Engineered Arts Ltd) i Paweł Kolanowski (Centrum Nauki Kopernik)
Animacje: Szymon Felkel (Saymoon Filmart)
Głosy: Piotr Fronczewski – Narrator, Tomasz Kozłowicz – Ferrycy, Magdalena Różczka – Krystala,
Marian Opania – Perforat, Wiktor Zborowski – Polifazy
