W dniach od 24 stycznia do 25 stycznia 2011 roku w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie odbędzie się Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych Tranzyt objazdowy. Festiwal jest gościem Dyskusyjnego Klubu Filmów Nieobecnych, Staromiejskiego Domu Kultury.
Program:
24 stycznia 2011 roku, od godz. 17.00
- Bajki z Krainy Pieców, reż. Andrzej B. Czulda, Polska 2008, 42′
Wyróżnienie w kategorii Najlepszy film polski powyżej 40 min.
Te bajki pisali po kryjomu więźniowie KL Auschwitz. Dla własnych dzieci. Robili do nich przepiękne ilustracje. W obozie koncentracyjnym wydarzyło się tyle zła, że można było zwątpić w dobro. A jednak ono przetrwało, choćby w pozornie błahych książeczkach o kurczaczkach i kwiatkach. Ryzykantów, którzy je pisali i malowali ilustracje w cieniu krematoryjnych kominów było prawie trzydziestu. Wtedy właśnie postanowili napisać i zilustrować bajki dla swoich dzieci. Bajki, które trzymały przy życiu. Jednym z tych więźniów, był ojciec reżysera. - Na opak (Arsy-Versy) reż. Miro Remo, Słowacja 2009, 23′
Wyróżnienie w kategorii Najlepszy film zagraniczny do 60 min.
Historia życia pewnej matki i jej syna Lubosa, który wywrócił Świat do góry nogami. Lubos uciekł od cywilizacji, aby żyć w zgodzie z naturą. Fascynują go motyle i nietoperze. Mimo, że jego 75-o letnia matka wydaje się akceptować wybór syna, wciąż zadaje sobie pytanie Co z nim będzie. Również znajomi Lubosa zawsze uważali go za szaleńca, dopóki nie zobaczyli filmu Na opak. - Dłonie, reż. Maciej Jurewicz, Polska 2008, 5′
Wyróżnienie w kategorii Najlepszy film polski do 40 min.
Dłonie to próba przeniesienia się do innego świata, który znajduje się tuż obok nas, i pokazania go oczami żyjących w nim ludzi. - Przyrzeczona reż. Lesław Dobrucki, Polska 2010, 14′
I Nagroda w kategorii Najlepszy film polski do 40 min.
Młoda Turczynka została wysłana do Niemiec i wydana za mąż, kiedy miała 13 lat. Niedługo potem zaczęła się jej gehenna: bicie i maltretowanie na różne sposoby. Po kilku latach dziewczynie udało się uciec; ukrywa się do dziś – tylko dzięki temu jest w stanie opowiedzieć nam swoją historię. Film powstał w ramach programu Jerozolima – Warszawa – Kolonia. Dialog w trójkącie realizowanego przez Mistrzowską Szkołę Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, ifs Międzynarodową Szkołę Filmową z Kolonii oraz Szkołę Filmową Sam Spiegel z Jerozolimy. - Zina. Żyła. Istniała. Aalbum II. (Zina. She lived. She was. Album II) , reż. Alexandr Belobokov, Rosja 2009, 26′
Życie pewnej kobiety opowiedziane zdjęciami z prywatnego albumu, bez użycia jednego słowa… - Ty chciałaś robić filmy? (You wanted to make a film?) reż. Gali Weintraub, Izrael 2008, 25′
I Nagroda w kategorii Najlepszy film zagraniczny do 60 min.
Zehava, choć częściowo sparaliżowana, jest pełną ekspresji tancerką; jej partner Oren, tancerz folkowy, jest zdrowy, ale obcuje z chorobą na co dzień, ponieważ jego rodzice są niepełnosprawni. Oboje przygotowują się do wspólnego publicznego występu. Ich to właśnie wybrała na bohaterów swojego filmu niepełnosprawna reżyserka Gali. Jak nakręcić ten film, pyta do kamery Gali. Opiekunowie ze szkoły filmowej żądają konfliktu, by udramatyzować akcję, ale co zrobić, jeśli para tancerzy porozumiewa się ze sobą doskonale i o konflikcie nie ma co marzyć? Ale w trakcie zdjęć pojawiają się problemy – niespodziewanie narasta konflikt między nią a tancerzami. - Koluszki Blues, reż. Bartosz Warwas, Polska 2009, 19′
Wyróżnienie w kategorii Najlepszy film polski do 40 min.
Daleko, daleko stąd, w małej mieścinie skrytej za wielkim lasem uwięziony jest Warkocz. Wyzwolić może go tylko Wielka Miłość. Warkocz cierpliwie czeka na jej przyjście, czesząc swoją długą brodę, w której ukryta jest cała jego moc…
25 stycznia 2011 roku, od godz. 19.00
- Zabawy z czasem, reż. Jarosław Wszędybył, Polska 2010, 45′
W 1999 roku świat przygotowywał się do nadejścia XXI wieku, a my kończyliśmy polonistykę. Nakręciliśmy wtedy amatorski film o tym jacy jesteśmy i czego chcemy od życia. Później nasze drogi rozeszły się. Po 10 latach postanowiłem odszukać dawnych przyjaciół. Zabawy z czasem, będące efektem tych poszukiwań, to z jednej strony opowieść o przypadkowych wyborach, a z drugiej o przeznaczeniu, którego nie sposób wyminąć. To szuka nie odpowiedzi na najważniejsze pytania opisujące człowieka w świecie – kim jesteśmy i co tutaj robimy… - Podziemne państwo kobiet, reż. Anna Zdrojewska, Claudia Snochowska-Gonzales, Polska 2009, 42′
W Polsce od 1993 roku obowiązuje ustawa antyaborcyjna, na mocy której przerywanie ciąży z przyczyn społecznych jest zakazane. Tymczasem liczba nielegalnie dokonywanych aborcji jest szacowana na 80-200 tysięcy rocznie. Podziemne państwo kobiet to obraz polskiej rzeczywistości, w której ustawa antyaborcyjna funkcjonuje tylko na papierze. Dostęp do bezpiecznego zabiegu przerwania ciąży jest w dużej mierze kwestią pieniędzy. Osiem kobiet, które dokonały nielegalnej aborcji, zdecydowało się na pierwszą w Polsce publiczną opowieść o swoim doświadczeniu.
Od 24 stycznia do 25 stycznia 2011 roku
Staromiejski Dom Kultury w Warszawie
Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych Tranzyt objazdowy
