21 czerwca 2011 roku o godzinie 19.30, w ramach Warsaw Summer Jazz Days 2011, w Sali Kongresowej wystąpi Jeff Beck.
Beck dorastał w Wallington w Anglii w domu. Grająca na pianinie matka i fascynacja rodziny wszystkimi gatunkami od muzyki tanecznej po klasyczną sprawiły, że od najmłodszych lat otoczony był muzyką.
Zainspirowany nowymi brzmieniami, Beck nauczył się grać na gitarze i zaczął grać w Londynie. Zanim zdecydował sie całe życie poświęcić muzyce, uczęszczał do Wimbledon Art College. Pracował jako muzyk sesyjny z Screaming Lord Sutch i the Tridents, zanim zastąpił Erica Claptona w Yardbirds w 1965 roku.
Beck opuścił zespół w 1967 i utworzył Jeff Beck Group w składzie z Rodem Stewartem jako wokalistą i Ronem Woodem na basie. Razem wydali dwa albumy- Truth (1968) oraz Beck-Ola (1969)- będące w kolejnych latach punktem odniesienia dla nowopowstałych zespołów rockowych.
Stewart i Wood dołączyli do the Faces, a Beck rozwiązał zespół aż do 1971 roku, kiedy to wraz z nowym składem nagrał kolejne dwa albumy- Rough and Ready (1971) oraz The Jeff Beck Group (1972). Beck ponownie rozwiązał grupę i utworzył trio, w którego skład weszli basista Time Bogert i perkusista Carmine Appice. Ich wspólny album nosił tytuł Beck, Bogert and Appice (1973).
Odchodząc od hard rocka Becka nagrał Blow By Blow (1975) and Wired (1976). Oba albumy, całkowicie instrumentalne, zmieniły postrzeganie ludzi tego, jak powinien brzmieć gitarzysta rockowy i stały sie jednymi z najlepiej sprzedających się albumów instrumentalnych gitarowych wszechczasów.
By promować swój album Jeff Beck wrócił na trasę latem 2003 roku z legendą bluesa B.B. Kingiem podczas 12. dorocznego B.B. King Music Festival. Oficjalny bootleg Live at B.B. King Blues Club został nagrany w klubie New York i wydany we wrześniu 2003.
Latem 2004 Jeff Beck odbył swoja pierwszą trasę po Wielkiej Brytanii od 1990 roku. Świeżo po odebraniu swojej, czwartej już, nagrody Grammy. Podczas jednego z koncertów, w Royal Albert Hall w Londynie, wystąpili goście, wśród których znaleźli się Ronnie Wood, Imogen Heap oraz Nancy Sorrell.
Cały 2009 rok upłynął Beckowi pod znakiem wielu nowych przedsięwzięć i sukcesów. Na samym początku roku Jeff wyruszył w trasę po Australii i Nowej Zelandii, pierwszą po niemal trzydziestu latach. Następnie koncertował w Japonii (goszcząc na dwóch występach Erica Claptona), odbył trasę po całych stanach, a w czerwcu i lipcu po Europie i Kanadzie.
Pod koniec października 2009 Jeff Beck, Stevie Wonder i Eric Clapton zostali poproszeni o występ podczas the Rock and Roll Hall of Fame 25th Anniversary Concerts w Madison Square Garden w Nowym Jorku. Przez chorobę Eric Clapton musiał odwołać występ, a Beck wraz ze swoim zespołem zastąpili go na scenie. Juz pierwszego wieczoru Jeff zaskoczył publiczność grając Superstition, a kolejnego wieczoru, grając z gośćmi specjalnymi takimi jak Sting, Buddy Guy i Billy Gibbons. Tłum oszalał a recenzenci byli zachwyceni.
Zwieńczeniem roku ciężkiej pracy był sukces DVD Live at Ronnie Scott’s i nominacja do piątej już Grammy za utwór A Day In The Life.
Skład zespołu:
Jeff Beck
Rhonda Smith (basistka Prince’a) – Bass
Narada Michael Walden – Drums
Jason Rebello – Keyboards
