26 lutego 2011 roku o godzinie 19.00 w Teatrze Współczesnym w Szczecinie odbędzie się premiera spektaklu Pelikan, czyli pożegnanie mięsa w reżyserii Natalii Korczakowskiej na podstawie tekstów Augusta Strindberga. Na scenie wystąpią: Barbara Biel, Iwona Kowalska, Ewa Sobiech, Michał Lewandowski, Maciej Litkowski.
Pelikan, czyli pożegnanie mięsa – przedstawienie zrealizowane na podstawie tekstów Augusta Strindberga: dramatu Pelikan i powieści Spowiedź szaleńca – jest autorskim komentarzem Natalii Korczakowskiej do poruszonych w obu utworach problemów: silnych związków rodzinnych, a szczególnie relacji łączących rodziców i dzieci. Najważniejszym wątkiem spektaklu jest uwikłanie w rodzinę ukazane z perspektywy dzieci, które w pewnym momencie życia muszą się przyjąć na siebie odpowiedzialność za los swoich rodziców.
Sens tego niezwykle intymnego i jednocześnie bardzo intensywnego emocjonalnie spektaklu Korczakowska buduje na wszelkich możliwych poziomach – nie tylko poprzez tekst, grę aktorską czy komunikację pomiędzy aktorem a widzem, ale również poprzez kreację kostiumów i przestrzeni scenicznej, tworząc teatr, któremu bliskie są reformatorskie idee łączenia sztuk. Reżyserka zaprosiła do współpracy wybitnych artystów: Marka Adamskiego – zdolnego polskiego projektanta mody, a także Kobasa Laksę – artystę działającego w sferze sztuk wizualnych, którego koncepcja przestrzeni scenicznej odwołuje się do idei teatru ubogiego, gdzie sprzęty i rekwizyty poza czytelną funkcją podstawową nabierają znaczenia dodanego, stają się przedmiotem artystycznej kreacji.
Współpraca dramaturgiczna: Katarzyna Warnke
Kostiumy: Marek Adamski
Scenografia: Kobas Laksa
Natalia Korczakowska – ur. 1979. Ukończyła wydział Wiedzy o Teatrze i reżyserię w warszawskiej Akademii Teatralnej. Debiutowała w 2005 roku offową produkcją Pensjonat Madryt w warszawskim M25. Ale jej droga do teatru wiodła także przez muzykę – absolwentka szkoły muzycznej pisała teksty piosenek dla Muzykoterapii i Emade z Bartkiem Porczykiem przygotowała skandalizujący spektakl muzyczny Smycz (2006). Była asystentką René Pollescha przy jego Raggazzo dell’Europa. Swoje najważniejsze przedstawienia zrealizowała u Grzegorza Jarzyny w TR Warszawa oraz na scenach dolnośląskich: we Wrocławiu, Jeleniej Górze, Wałbrzychu.
Każde przedstawienie Natalii Korczakowskiej to próba nowej konwencji, zmiana tonacji, przestrojenie wrażliwości. Zasiedlone przez toksyczną rodzinę mieszkanie w bloku było Strefą działań wojennych (2006). Śmierć człowieka wiewiórki (2007), czyli surrealna wizja losu grupy terrorystów Baader-Meinhoff, była apelem w sprawie konieczności przemyślenia od nowa przemocy jako narzędza, które bywa automatycznie uznawane za twórcze. W Elektrze (2008) antyczny chór stał się głosem władzy, nadzoru i opresji wcielonym w postacie trzech Norm, strażniczek teatru-panopticonu, zamienionego w złowrogą łaźnio-rzeźnię; głosem przeciwko karze śmierci we wszystkich jej wariantach.
Stawrogin. Wieczór autorski (2008) – oparty na usuniętym z Biesów rozdziale, Korczakowska potraktowała jako całkiem osobny utwór, dzieło literackie bohatera Dostojewskiego. Inną powieść Dostojewskiego – Skrzywdzonych i poniżonych (2008) – zatytułowała Nelly i przeczytała przez pryzmat jednego pytania: Dlaczego umiera niewinne dziecko?
W Solaris. Raporcie (2009) zbudowała na scenie klaustrofobiczną przestrzeń stacji kosmicznej, fabryki fantomów, której miłość jest darem i przekleństwem. W jej spektaklu odbywał się sąd nad człowiekiem i złem, jakie wytwarza. Podstawą adaptacji powieści Lema jej autorstwa była decyzja o tym, że Innym, czyli Oceanem, o kontakt z którym walczą zamknięci na stacji naukowcy, jest widownia. Dynastia (2010) – tasiemcowa opowieść o Carringtonach z Denver, którą dwadzieścia parę lat temu oglądali w telewizji chyba wszyscy Polacy, była mitem w stylu pop, tragedią grecką przemienioną w melodramat. Korczakowska stworzyła teatralną syntezę jej wątków, nasyciła persyflażowy scenariusz skojarzeniami z Czarodziejską Górą Manna i Filoktetem Sofoklesa. Z melodramatu trafiliśmy na powrót do tragedii. Reżyserka błyskotliwie udowodniła, że gdyby pójść za rzuconymi w Dynastii od niechcenia tropami, wyjdzie nam z niej inny wariant Aniołów w Ameryce.
26 lutego 2011 r.
godz. 19.00
Teatr Współczesny
Szczecin
