22 lutego 2011 roku w Centrum Sztuki Impart we Wrocławiu odbędzie się finał projektu Witolda Liszkowskiego z udziałem sopranistki Dominiki Zamary i DVJ Tomasza Mniamosa.
Obrazy składające się na cykl Struktury osobiste to zarówno kompozycje zamknięte w formie rozrastających się kręgów i innych figur geometrycznych, jak i prace mające charakter olbrzymich struktur otwartych, przypominających choćby widoki miast oglądane z wielkiej wysokości. Przyjęcie linearnej stylistyki, zredukowanie palety do czerni i bieli, podniesienie kreski i linii do podstawowego budulca formalnego – to najbardziej rzucające się w oczy zabiegi stylistyczne Liszkowskiego.
Od wielu lat artysta realizuje swoiste instalacje malarskie, oblekając strukturami i znakami ściany, podłogi i sufity wybranych pomieszczeń, tworząc artystyczne pokoje. Realizacje te to personalne wnętrza. Wiele z nich na stałe pozostaje w miejscach, w których powstały.
Sztuka zjawiskowa to multimedialne projekcje, które można kreować i projektować, nie znając ich kształtu ostatecznego. Efekt finalny to harmonijne współistnienie wysyłającego sygnały twórcy z otaczającą przestrzenią, architekturą, przyrodą i innymi bytami przeznaczonymi do dokonania spektaklu projekcji. Prezentacje te artysta realizuje zarówno w plenerze (w przestrzeni miejskiej, zamkach, parkach), jak i w dużych salach wystawienniczych czy teatralnych. Za każdym razem uzyskuje odmienne efekty uzależnione od kontekstów przestrzennych, które stanowią naturalny ekran projekcji.
Do realizacji Sztuki zjawiskowej autor wykorzystuje rzutnik wielkiej mocy oraz wielkoformatowe slajdy 18×18 cm, które są reprodukcjami jego malarstwa, komputerowymi kompilacjami strukturalnymi, cytatami ze sztuki dawnej i współczesnej. W ostatnim okresie artysta wzbogacił to przedsięwzięcie o projekcje za pośrednictwem rzutników multimedialnych.
Od pięciu lat autor współpracuje z sopranistką Dominiką Zamarą, która koncertuje na terenie całej Europy. Oprócz tego, że jest ona solistką (przede wszystkim oper włoskich), potrafi także wspaniale improwizować. Jej zjawiskowy, koloraturowy sopran doskonale współistnieje z projekcjami Sztuki zjawiskowej.
Witold Liszkowski urodził się w 1954 roku we Wrocławiu. W roku 1979 ukończył wrocławską Akademię Sztuk Pięknych –Wydział Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. W latach 1977-1981 brał udział w wielu wystawach, seminariach i festiwalach artystycznych w kraju i zagranicą. Prezentował nurt sztuki eksperymentalnej i interdyscyplinarnej. Zrealizował liczne akcje uliczne, happeningi i performance. W latach 1977-1980 działał w grupie twórczej Sztuka i Teoria.
Od 1995 r. realizuje cykle malarsko-rysunkowe Struktury magiczne oraz projekcje i spektakle Sztuka zjawiskowa. Wraz z Dominiką Zamarą, wrocławską sopranistką, od 2005 roku realizuje interdyscyplinarny projekt Wspólna przestrzeń. Autor ma na koncie ponad 70 indywidualnych wystaw i projekcji multimedialnych. W 1997 r. otrzymał stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki, w 2008 stypendium Zarządu Województwa Dolnośląskiego. Od 2004 roku jest członkiem Zarządu ZPAP we Wrocławiu.
Wystawę można oglądać do 28 lutego br.
Kurator wystawy: Krzysztof Dziedzic
Współorganizator: Ośrodek Kultury i Sztuki – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego
Mecenat nad przedsięwzięciem sprawuje Marszałek Województwa Dolnośląskiego.
