14 lutego 2012 r. w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie zostanie zostanie otwarta wystawa Współczesna architektura norweska prezentująca najlepsze projekty architektów norweskich z lat 2005–2010.
Co sprawia, że współczesna architektura norweska zdobyła tak wielkie uznanie i rozgłos na świecie? Odpowiedź na to pytanie znajdzie się na wystawie, przygotowywanej we współpracy MCK z Narodowym Muzeum Sztuki, Architektury i Projektowania w Oslo. Od 14 lutego 2012 r. w Galerii MCK zaprezentowane zostaną najlepsze projekty architektów norweskich z lat 2005–2010.
Sukces i odmienność przyniosła im wypracowana przez lata specyficzna filozofia architektury – architektury wpisującej się w strategię zrównoważonego rozwoju, czerpiącej impulsy z rodzimej tradycji, bazującej przede wszystkim na naturalnych materiałach, wykorzystującej krajobraz jako narzędzie projektowania. W norweskich projektach architektonicznych zaskakuje odważne łączenie nowych technologii z tradycyjnymi materiałami, starych, zabytkowych struktur z nowoczesną estetyką form i konstrukcji. To realizacje niezwykle racjonalne, ale zarazem piękne w swej prostocie i logice.
Oglądając tak niezwykłe projekty jak, Schronisko górskie Preikestolen (Helen&Hard AS) czy otwarty pawilon na jednym z placów w Sandnes (Atelier Oslo i AWP, Francja) czuje się bezpośredni związek tej architektury z tradycją, choć jest ona bardzo twórczo przetworzona. Z kolei w takich obiektach jak Muzeum Pettera Dassa w Alstadhang (biuro projektowe Snøhetta), Bank Nasion Svalbard Global w SvalSatveien (Barlindhaug Consult AS) uderza ogromny szacunek dla kontekstu natury, otoczenia budynków i potrzeba logicznego wpisania ich w krajobraz.
Myślenie krajobrazem to specyficzna cecha współczesnej architektury norweskiej. Jej genezę odkryjemy zapewne w tradycyjnym budownictwie tego regionu. Jednak przede wszystkim odnajdziemy ją w twórczości najwybitniejszego norweskiego architekta XX wieku – Sverrego Fehna, którego wyjątkowa osobowość wciąż oddziałuje na kolejne pokolenia norweskich architektów. Wszystkie projekty Fehna charakteryzuje niezwykła umiejętność respektowania otoczenia naturalnego.
Przykłady głębokiej symbiozy architektury, natury i sztuki można odnaleźć wśród przedsięwzięć realizowanych w ramach rządowego projektu Narodowych Szlaków Turystycznych w Norwegii. Siatka tych szlaków ma ułatwić dostęp do wspaniałej, surowej i dzikiej przyrody norweskiej. Projekty platform widokowych, przystanków, stref odpoczynku oraz parkingów powierzono architektom i designerom.
Niektóre z nich to dzieła wyjątkowe – punkt widokowy Sohlberg (2006) Carla-Viggo Hølmebakka, przystanek i parking w Eggum (2007, trasa Lofoty) biura Snøhetta, twórczo sumujący doświadczenia land artu i miejscowej tradycji; platforma widokowa Gudbrandsjuvet (2010, trasa Geiranger-Trollstigen) biura Jensen & Skodvin, zapierająca dech wyjątkowym współbrzmieniem pararzeźbiarskich form architektury z otaczającą naturą.
Wśród tych utalentowanych twórców architekci z biura Jensen & Skodvin wykazali wyjątkową zdolność wsłuchiwania się w naturę i w mistrzowski sposób wykreowali architektoniczne formy Juvet Landscape Hotel (2010, trasa Geiranger-Trollstigen). Wolno stojące pokoje-pawilony pozostają w niezwykłej syntonii z lasem, skałami, rzeką. W ten sposób architekci z pokorą, ale i ze znakomitym wyczuciem pomagają wyeksponować walory naturalnego środowiska.
Eksponowane na wystawie zdjęcia, plany, rysunki, wizualizacje architektoniczne i modele pokażą między innymi klasztor cysterski w Tautrze (proj. Jensen&Skodvin), Dom Nauczyciela w Oslo (proj. Element Arkitekter AS), ambasadę Norwegii w Katmandu (proj. Kristin Jarmund).
Będzie można zobaczyć również tak znaną realizację jak gmach Narodowego Teatru Opery i Baletu w Oslo (biuro projektowe Snøhetta), który zdobył wiele nagród, w tym prestiżową Europejską Nagrodę dla współczesnej architektury w roku 2009 – Mies van der Rohe Award 2009. Opera już w kilka dni po otwarciu (kwiecień 2008 r.) stała się bezprecedensowym symbolem Norwegii.
Budowla z białego marmuru, dostępna na wielu poziomach, bardzo często porównywana jest z lodowcem. Gmach stał się nie tylko ważną instytucją kultury i świątynią muzyki, lecz także przestrzenią publiczną dla mieszkańców stolicy. Opera jest kwintesencją norweskości, a zastosowane materiały, takie jak kamień, drewno i szkło sprawiają, że budynek stapia się z krajobrazem.
Bardzo ważną częścią wystawy będzie opracowana przez MCK specjalna ścieżka edukacyjna dla dzieci, skupiona wokół kilku, najciekawszych dla najmłodszych, obiektów . Znajdą się wśród nich Tubaloon – muszla koncertowa w Kongsbergu, czyli ogromny dmuchany obiekt, połączenie tuby i balonu, rozkładany podczas festiwalu jazzowego oraz specjalnie zaprojektowane dla potrzeb obozu letniego Preikestolen w Strand – domki-kokony na drzewach.
Współczesna architektura norweska 2005–2010
14 lutego – 1 kwietnia 2012
Międzynarodowe Centrum Kultury
Kraków
1 komentarz
Tworcy wystawy popelnili blad formalny nazywajac tak ta wystawe, mieszkam w Norwegii i wiem, ze co prawda, jest to wspolczesna architektura, jednak w wiekszosci krajobrazowa. Norweska architektura w tkance urbanistycznej wyglada zupelnie inaczej i jest zracjonalizowana do granic mozliwosci ( nie odnajdziesz tu ulanskiej fantazji). “wsluchiwanie sie w nature” przy projektowaniu tras turystycznych lub przystankow na tych trasach jest trywialnym okresleniem, bo w coz innego sie tam wsluchiwac? JEst to oczywiste i nie nazwalabym tego specyfika skandynawskiej architektury. Wspolczesna architektura norweska jest przede wszystkim tradycjonalna w formie, czy raczej konserwatywna ( taki tez jest i narod) i racjonalna/funkcjonalna, bez polotu, za to z dobrych materialow. Takie gwiazdeczki jak przyklady wybrane do wystawy, do tylko dobrane do wystawy, do pewnego stereotypu jaki autor wystawy sobie najwidoczniej narzucil. Prosze odiwedzic Oslo, wrazenie bedzie zgola inne!