8 marca 2012 roku o godzinie 19.00 w galerii Art Stations w Poznaniu odbędzie się wernisaż wystawy Układy równoległe. Wystawa jest okazją do zapoznania się z trzema wybitnymi osobowościami artystycznymi. Twórczość Jadwigi Maziarskiej, Gertrude Goldschmidt znanej jako Gego oraz Rosemarie Trockel cechuje zdecydowana niezależność twórcza i intelektualna od współczesnych im, wiodących kierunków i tendencji artystycznych.
Ta prezentacja jest kolejną, tym razem kameralną, wystawą, której punktem wyjścia są prace z Kolekcji Grażyny Kulczyk. Dzieła Maziarskiej i Gego znajdują się w zbiorach od kilku lat. Rozwój kolekcji kształtowany jest w oparciu o osobisty klucz i indywidualne estetyczne preferencje. Kolekcjonerskiej pasji nie ograniczają dyktowane przez krytyków kanony. Zbiory sztuki Grażyny Kulczyk są wynikiem fascynacji konkretnymi pracami i nietuzinkowymi osobowościami artystów i może dlatego jest w nich miejsce na twórczość indywidualistów pokroju Maziarskiej i Gego, dla których w historii sztuki trudno znaleźć określoną pozycję. Krytyka artystyczna nie zawsze ma cierpliwość, by pochylić się nad twórcami nieprzystającymi do głównych nurtów lub subtelnie się z nich wyłamującymi, idącymi gdzieś obok.
Wystawę otwierają prace Jadwigi Maziarskiej, artystki, związanej z kręgiem Grupy Krakowskiej II. Maziarska działała w środowisku zdominowanym przez osobowości Tadeusza Kantora, Marii Jaremy czy Erny Rosenstein. Mimo nowatorskiego stylu (przez niektórych badaczy uważana jest za pierwszą w Polsce przedstawicielkę malarstwa materii), spychana była przez historię sztuki na dalszy plan. Charakterystyczne dla prac Maziarskiej już od lat czterdziestych było intensyfikowanie faktury i rozrastanie się malarskich kompozycji w trzeci wymiar. Kulminacją tego procesu były woskowe reliefy powstające od 1958 roku. Zdefiniowanie Maziarskiej jako malarki abstrakcyjnej zostało zakwestionowane, kiedy w 1998 roku okazało się, że bazą jej reliefowych obrazów są wycinki prasowe i zdjęcia. Osobliwa kolekcja fotografii napędzała jej proces twórczy, spajając cały artystyczny dorobek, począwszy od lat czterdziestych aż do jej śmierci.
Gego (Gertrude Goldschmidt) urodziła się w Niemczech, gdzie uzyskała kompleksowe wykształcenie jako architekt i inżynier na prestiżowej uczelni w Stuttgarcie. Duch konstruktywizmu i dyscyplina formalna spod znaku Bauhausu nadały ton początkom twórczości Gego. Artystka po wybuchu II wojny światowej, ze względu na swoje żydowskie pochodzenie zmuszona do emigracji z kraju, zamieszkała w Wenezueli. W tamtym czasie w Ameryce Południowej intensywnie rozwijały się nowe kierunki w sztuce: op-art i sztuka kinetyczna. Ze względu na podobieństwa formalne, Gego łączono z twórczością jej najważniejszych przedstawicieli, m.in. Carlosa Cruz-Dieza czy Jesúsa Rafaela Soto, a także pochodzącego z Węgier ojca op-artu, Victora Vasarely’ego.
Twórczość Rosemarie Trockel jest kalejdoskopem technik, form i tematów. Jej niczym nieskrępowana kreatywność realizuje się poprzez artystyczne eksperymenty w praktycznie każdym istniejącym medium. Trockel studiowała i tworzyła w Kolonii, gdzie w latach 80tych ukształtowało się niezwykle aktywne artystyczne środowisko skoncentrowane wokół grupy Mülheimer Freiheit – kolońskiego ośrodka formacji Neue Wilde (Młodzi Dzicy).
Galeria Art Stations
ul. Półwiejska 42
Poznań
