Od 12 lutego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski będzie można oglądać wystawę prac Katarzyny Kozyry pt. Szukając Jezusa.
Szukając Jezusa to najnowszy projekt Katarzyny Kozyry, projekt w procesie, rozpoczęty ponad rok temu, nad którym prace potrwają jeszcze co najmniej kilka miesięcy. Kozyra tym razem przyjmując pozycję badacza-researchera, dopuszcza nas – zainteresowanych jej działaniami: widzów, prasę, publiczność – do procesu powstawania pracy, kolejnych etapów montażu, do śledzenia go niemal od początku powstawania filmu czy wideo-instalacji.
Punktem wyjścia do projekt była dla artystki informacja o tzw. syndromie jerozolimskim – ostrym zaburzeniu urojeniowym opisanym w medycynie dopiero w drugiej połowie XX wieku. Cierpiący nań chorzy odwiedzający Jerozolimę lub tzw. Ziemię Świętą utożsamiają się z postaciami biblijnymi, najczęściej i przede wszystkim z Mesjaszem.
Kozyra wraz z ekipą filmową udaje się wiosną 2012 roku do Jerozolimy, by tam odnaleźć tych, którzy na początku XXI wieku wierzą, że są Jezusem. Efektem tej podróży jest ponad 50 godzin materiału nakręconego podczas przygotowań do Wielkanocy w Ziemi Świętej (Niedziela Palmowa, Wielki Tydzień, …), zdjęcia Jerozolimy, będącej sceną dla religijnych rytuałów, na której występują ludzie o różnych wierzeniach, wyznaniach i kolorach, próbujący przekonać artystkę o swej cudowności i prawdziwości kolejni Mesjasze oraz otaczający ją cały czas barwny tłum pielgrzymów i mieszkańców. Tym razem przed oczami artystki odbywa się ciągły performans, w którym to nie ona jest głównym bohaterem czy uczestnikiem, a jedynie odbiorcą, próbującym odnaleźć i zarejestrować choć fragment tego, co się dzieje w tym świętym mieście.
Proces montażu materiału, jego ponowny, wielokrotny i wielogodzinny ogląd jest kolejnym etapem ponownej kontemplacji owego przedstawienia, a jednocześnie czasem weryfikacji niektórych faktów, sprawdzenia, a nawet na nowo usłyszenia kwestii, całych historii czy pojedynczych stwierdzeń, które padły z ust uczestników, budowania od początku alternatywnego scenariusza.
To także moment, w którym artystka zadaje sobie i nam kolejne pytania: Jakie są mechanizmy wiary i kształtowania naszych przekonań? Jak postrzegamy rzeczywistość i jak budujemy jej ogląd? I czy krytyczne podejście i nieustanna weryfikacja faktów nie jest tylko innym rodzajem intuicyjnego pragnienia wiary w potęgę rozumu?
Hanna Wróblewska
Katarzyna Kozyra (ur. w Warszawie, 1963) – rzeźbiarka, fotografka, autorka performansów, filmów, instalacji wideo oraz akcji artystycznych. W 1993 ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby (dyplom Piramida zwierząt pod kierunkiem prof. Grzegorza Kowalskiego). W 1998 odbyła gościnnie studia w Hochschule für Graphik und Buchkunst w Lipsku, w pracowni Nowych Mediów u prof. Helmuta Marka. Laureatka m.in. Paszportu Polityki z 1997 oraz nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z 2011. W 1999 otrzymała honorowe wyróżnienie na 48. Biennale Sztuki w Wenecji za wideo-instalację w Polskim Pawilonie Łaźnia męska. W swych pracach dotyka najbardziej istotnych problemów: tożsamości, przemijania i śmierci. Porusza się w obszarze kulturowych tabu oraz stereotypów zachowań zakodowanych w życiu społecznym. W każdej pracy narusza je, czym zwykle wystawia się na krytykę publiczności. Jej prace były wielokrotnie wystawiane w najważniejszych galeriach i muzeach w kraju oraz zagranicą. Od 2010 pracuje nad autobiograficznym pełnometrażowym filmem fabularnym. W 2012 założyła Fundację Katarzyny Kozyry.
Kurator: Hanna Wróblewska
Koordynator: Ita Krajewska
Katarzyna Kozyra, Szukając Jezusa
Wernisaż: 11 lutego 2013 roku, godz. 18.00
Wystawę można oglądać do 24 lutego 2013 roku
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Video Room
ul. Jazdów 2
Warszawa
