Wiosną 2013 roku nakładem EMI Classics ukaże się pierwszy solowy album Tadeusza Domanowskiego. Artysta prezentuje świeże spojrzenie na wirtuozerię fortepianową.
Historia tej płyty zaczyna się nieoczekiwanie kiedy 9-cioletni Tadeusz otrzymał w prezencie dziecięcy keyboard. Nikt nie spodziewał się, że zostanie profesjonalnym muzykiem. Lecz gdy marzenia o pianistyce przybrały realną postać, na scenę wkroczyła charyzmatyczna osobowość Hotowitza, a duch tego geniuszu nie pozwolił artyście o sobie zapomnieć.
Transkrypcje Horowitza znane są tak naprawdę jedynie z jego partytur. Również w przypadku tego albumu partytury powstały w wyniku długotrwałej pracy artysty. Tadeusz Domanowski opracował je na podstawie dostępnych nagrań.
Płyta miała być początkowo swoistym hołdem dla Vladimira Horowitza, wyrazem podziwu dla jego pianistyki i niezapomnianej wirtuozerii, lecz także dla jego zdolności kompozytorskich, które zaprezentował w swoich aranżacjach i transkrypcjach utworów orkiestrowych. W miarę pracy nad materiałem stało się jednak jasne, że postać mistrza skłania do zastanowienia się nad istotą współczesnej pianistyki głębiej. Aby dotrzeć do jej serca Tadeusz Domanowski postanowił przenieść słuchaczy w przeszłość i zaprezentować ścieżkę rozwoju wirtuozerii od baroku po dzień dzisiejszy. Jego poszukiwania przybrały wielowymiarową postać.
Solowy album Tadeusza Domanowskiego prezentuje nie tylko sylwetkę Vladimira Horowitza, ale także historię rozwoju kunsztu klawiatury na przestrzeni wieków. Program zawiera kompozycje Horowitza oraz opracowane przez niego transkrypcje fortepianowe orkiestrowych dzieł, a także utwory Prokofiewa, Schumanna, a nawet Scarlattiego, które Horowitz wykonywał.
Tadeusz Domanowski
Premiera: wiosna 2013 roku
EMI Classics