Od 10 maja w Galerii Siłownia w Poznaniu będzie można oglądać wystawę zbiorową pt. Głos i fonem. Ekspozycja prezentuje różne postawy twórcze z zakresu poezji cybernetycznej, poezji wizualnej i dźwiękowej. Są to działania intermedialne skoncentrowane na łączeniu w jedność estetyczną różnych rejestrów zmysłowych za pomocą wydruków i obiektów cyfrowych, pętli audiowizualnych oraz hybryd fizykalno-komputerowych.
Tytuł wystawy jest trawestacją słynnej książki Jacquesa Derridy zatytułowanej Głos i fenomen, gdzie autor ten rewiduje założenia fenomenologii, a także poddaje pod wątpliwość utrwalone przeświadczenie o prymacie widzenia nad słyszeniem. Wystawa ma na celu prezentację różnego rodzaju postaw, które wykraczają poza stereotyp rozumienia poezji i literatury. Chodzi tutaj o ukazanie takich zjawisk estetycznych, które są dowodem na poszerzenie środków literackich i wyprowadzenie ich poza literaturę, w stronę muzyki, sztuk plastycznych i nowych mediów.
Współczesna poszerzona poezja, w analogii do poszerzonego kina (expanded cinema), prezentuje to, co w poezji lirycznej (wyłącznie tekstualnej), nie jest brane pod uwagę w odbiorze. Prezentuje formę zmysłową, estetyczną funkcję języka, samozwrotność, zmysłowe aspekty przejawiania się wiersza. Nowy punkt wyjścia, ufundowany na postprodukcji komputerowej, rewitalizuje cut-up i kolaż. Prowadzi to w stronę wielu mutacji i przesunięć kategorialnych w obrębie kultury i doświadczenia. Wzmocniona poezja, staje się wielorodzajowa i wielogatunkowa. Poniekąd zaciera swój status bycia wyłącznie poezją, tekstem estetycznym, staje się też kontrkomunikatem politycznym, antyreklamą, samoświadomością ery informacji.
Poeci wzmacniający swoje możliwości poprzez fuzje gatunków i protezy elektroniczne zdają się wymieniać tradycyjne narzędzia ekspresji (długopis, ołówek, maszyna do pisania) na ich hipermedialne odpowiedniki, blogi, programy ilustracyjne, programy muzyczne. W efektach tej pracy uwidacznia się zainteresowanie usterkowością, nieukończeniem, uwidocznieniem pęknięć, złożeń i cięć formy. Jednym z elementów wymiany pomiędzy nadawcą (konkretny wiersz) i odbiorcą staje się brak, na przykład, brak strukturalny, jak w przypadku anakoluty i brak części znaczenia, jak w przypadku elips. To podwojenie wymiany, włączenie do kręgu wartości również tego, czego nie ma, a co w pewien sposób daje o sobie znać i inspiruje do aktywnego włączenia się, oddaje współczesną kondycję twórczości i odbioru, jej ambiwalencję.
W ramach wystawy swoje prace zaprezentują: Joanna Adamczewska, Roman Bromboszcz, Małgorzata Dawidek-Gryglicka, Tomasz Wilmański, Tomasz Misiak, Łukasz Podgórni, Leszek Onak
Joanna Adamczewska (ur. 1959) w latach 1980-1985 studiowała w PWSSP Poznań. W sztuce zajmuje się przede wszystkim książką artystyczną, instalacją. Od 1990 roku prezentuje cykl książek p.t. Acoustic books na pokazach typu sound performance. Prace prezentowała na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii Akumulatory 2, Poznań, Galerii AT Poznań, Galerii BWA, Lublin, Concordia Art Gallery, Montreal, Galerii BWA, Szczecin, Galerie Ermer, Berlin, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, Galerii Zachęta, Warszawa, Galerii BWA, Zielona Góra, Galerii Bunkier Sztuki, Kraków, Neues Museum Weserburg, Bremen, Muzeum Narodowe, Poznań. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
Roman Bromboszcz (ur. 1976), studiował filozofię i historię sztuki na UAM. Doktor filozofii na podstawie pracy O szumach. Wielość praktyk wykorzystujących szum w twórczości artystycznej a ich odbiór estetyczny. Pedagog w WSNHiD w Poznaniu. Podejmuje działania w zakresie sztuki intermedialnej i komputerowej, w tym, strony interaktywne, wydruki cyfrowe, multimedialny performance. Publikacje książkowe: digital.prayer (2008), Hz (2011), 918-578 (2012). Brał udział w wielu wystawach i festiwalach.
Małgorzata Dawidek-Gryglicka (ur. 1976) artystka wizualna, w swojej praktyce porusza się pomiędzy literaturą a sztukami wizualnymi, tworzy teksty wizualne, hiperteksty, instalacje tekstowo-malarskie w galeriach i przestrzeniach publicznych. Artystkę interesuje językowy aspekt komunikacji, związki pomiędzy słowem, jego obrazami i desygnatami. W tej optyce Dawidek analizuje problematykę świadomości językowej, granic i możliwości języka, a także ciała rozumianego w kategorii tekstu rzeczywistości. Za pomocą ciała-tekstu artystka opowiada o cielesności organicznej rozumianej jako nieustanna narracja, tekst w procesie. Dawidek Gryglicka to również teoretyczka sztuki, dr nauk humanistycznych, redaktorka pozycji Tekst-tura (2005) oraz autorka artykułów i książek na temat tekstu wizualnego.
Tomasz Wilmański (ur. 1956) w latach 1977-1982 studiował rzeźbę w PWSSP w Poznaniu. W 1982 roku założył i do dzisiaj prowadzi Galerię AT w Poznaniu. W latach 1983-1987 współprowadził (z Cezarym Staniszewskim) Galerię RR w Warszawie. W sztuce zajmuje się rzeźbą, instalacją, rysunkiem, performance, książką artystyczną, poezją wizualną. Jest autorem licznych tekstów teoretycznych o sztuce współczesnej publikowanych w prasie artystycznej i katalogach. Obecnie jest wykładowcą na Wydziale Edukacji Artystycznej w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2011 obronił pracę doktorską w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in.: CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, Galeria Labirynt BWA, Lublin, Muzeum Ziemi Zielonogórskiej, Zielona Góra, Muzeum Narodowe, Szczecin, Muzeum Okręgowe, Konin, Muzeum Okręgowe, Bydgoszcz. Mieszka i pracuje w Poznaniu.
Tomasz Misiak (ur. 1976) studiował filozofię na UAM w Poznaniu, doktorat na podstawie pracy: Estetyczne konteksty audiosfery. Publikuje na tematy związane ze sztuką, estetyką i filozofią. Uczestnik artystycznego projektu KALeKA. W sztuce poszukuje połączeń pomiędzy dźwiękiem i obrazem oraz bada relacje analogowe/cyfrowe w celu sproblematyzowania tradycyjnej hierarchii zmysłów. W ramach sztuki słowa próbuje zastosować niektóre z założeń teorii informacji. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Brał udział w wystawach grupowych: Książka i co dalej 7, fail.unlimited, AT, Poznań, 2008, Rysowanie muzyki, Poznań 2013. Brał udział w wielu wydarzeniach performatywnych z udziałem radioodbiornika, anten i komputera. Uczestniczył w wielu festiwalach.
Łukasz Podgórni (ur. 1984) Tworzy grafikę komputerową, aplikacje flashowe i obiekty literackie. W swojej twórczości wykorzystuje syntezę mowy oraz pętle audio. Sygnował manifesty poezji cybernetycznej, współtworzy związane z nią inicjatywy (cichynabiau.blogspot.com, http://perfokarta.net). Autor tomików Skanowanie balu (2012), noce i pętle (2010); współautor biuletynu poetyckiego Kryzys (2009) i poezjograficznego splita wgraa (2012). Wraz z Urszulą Pawlicką opracował zbiór cyfrowych adaptacji wierszy Tytusa Czyżewskiego Cyfrowe zielone oko (2012).
Głos i fonem
Wystawę będzie można oglądać od 10 do 16 maja 2013 roku
Galeria Siłownia
Al. Marcinkowskiego 20a
Poznań
