W sierpniu nakładem Oficyny Literackiej Noir sur Blanc ukaże się wznowienie książki Nicolasa Bouviera Oswajanie świata – prawdziwej biblii prawdziwych podróżników.
Jest to książka o podróży jako Wielkiej Przygodzie – poznawczej i egzystencjalnej, o podróży jako sposobie istnienia. Opublikowana w 1963 roku, wkrótce stała się świętą księgą tych, dla których podróże nie są powierzchownym zwiedzaniem świata, lecz próbą dotknięcia istoty życia. Opisana z niezwykłą wrażliwością wyprawa, rozpoczęta w czerwcu 1953 roku w Genewie, wiodła przez Macedonię i Grecję, następnie Turcję, Iran i Afganistan, a zakończyła się w grudniu 1954 roku u wrót Indii na przełęczy Chajber. Książka ilustrowana jest rysunkami Thierry’ego Verneta, przyjaciela autora i towarzysza podróży.
Tak o Oswajaniu świata pisał Jacek Leociak w Nowych książkach 9 września 1999 roku:
W tej pięknej i urzekającej książce sama istota podróżowania wymyka się opisowi, chociaż opisywanie podróży jest tu czynnością równie ważną, co przemierzanie szlaku. Bouvier prowadził zapiski na gorąco, a kiedy w jednym z miast stracił przez głupi przypadek część notatek, długo nie mógł się pogodzić z tą stratą. Ale Oswajanie świata jest tekstem pisanym przez sześć lat po powrocie do domu, kiedy autora wciąż dręczyły wątpliwości, czy warto dodawać wytarte słowa do tych świeżych rzeczy? Spisywanie podróży okazało się wielokrotnie dłuższe od niej samej i o wiele bardziej wyczerpujące. Autor zaś zdał sobie sprawę, że (…) żaden opis nie jest w stanie dokładnie odwzorować przeżycia, a nieskończone bogactwo doświadczeń nie pomieści się w skończonej formule zapisu.
Nicolas Bouvier (1929–1998) – pisarz szwajcarski, uchodzący za jednego z najlepszych autorów w swoim kraju. Po studiach prawniczych i literackich poświęcił się podróżom. Wszystkie książki, które napisał, inspirowane są pobytami w odległych zakątkach świata. Od relacji pośpiesznych globtroterów, epatujących swych słuchaczy lub czytelników egzotyką, zaliczających zabytki i lokalne atrakcje, dzieli je cała przepaść. Na tle piśmiennictwa tego typu, twórczość Bouviera zajmuje miejsce szczególne: relacja faktograficzna, choć sama w sobie ciekawa i barwna, wzbogacona jest zawsze o wnikliwą obserwację i filozoficzną refleksję, sama podróż zaś – będąca zarazem podróżą w głąb ludzkiej duszy – traktowana jest jako zajęcie badawcze lub jako rodzaj twórczej inspiracji. Jego książki można śmiało przyrównać do dzieł Hermanna Hessego, Stanisława Vincenza czy genialnych wizjonerów kina: Wernera Herzoga i Andrieja Tarkowskiego. Wszystkie one, każda na swój niepowtarzalny sposób, odzwierciedlają uniwersalną Magellanowską formułę: navigare necesse est; ku pożytkowi wytrawnego czytelnika przybiera ona zaś postać: narrare necesse est.
Nicolas Bouvier Oswajanie świata
Premiera: sierpień 2013 roku
Noir sur Blanc