Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie 6 września zaprasza na Krakowską Noc Poezji 2013.
godz. 18.00 – Piosenki pisane nie dla pieniędzy. Koncert Agnieszki Grochowicz
Koncert Stypendystki Miasta Krakowa Agnieszki Grochowicz, poprzez zawarte w nim piosenki autorskie, mierzy się z odwiecznymi pytaniami artystów: jak przetrwać czas kryzysu – który, jak wiadomo, jest stanem nie tylko przejściowym, ale też niestety zadomowionym w życiu tej grupy zawodowej – pozostając wiernym sobie i swoim ideałom? Czym owe ideały są? Czy mają rację bytu? Co w życiu liczy się tak naprawdę? Co jest potrzebne do szczęścia? Ile ono kosztuje? A ile kosztuje życie i czy tę cenę łatwo się płaci? A może wliczona jest ona w rachunek za pobyt artysty na Ziemi?
Młoda artystka podąża drogą budowaną przez wybitnych poetów piosenki od Mariana Hemara poprzez Jonasza Koftę, Wiesława Dymnego, Agnieszkę Osiecką, Wojciecha Młynarskiego czy Jana Wołka, kontynuując ich dzieło w niełatwej rzeczywistości, gdzie publika zostaje narażona na zalew kultury komercyjnej, anglojęzycznej oraz średniej jakości kultury popularnej, a piosenka myśląca rzadko kiedy figuruje w programach większości stacji radiowych i telewizyjnych.
Piosenki Agnieszki Grochowicz prowokują przemyślenia, skłaniają do refleksji, uruchamiają emocje, włączając w ten sposób widza w proces twórczy, czyniąc go współbohaterem wydarzenia.
Poetka i wokalistka zaprosiła do współpracy uznanych kompozytorów, takich jak Ewa Kornecka, Zygmunt Konieczny, Andrzej Zarycki oraz młodego kompozytora Stanisława Rzepielę.
Akompaniować będzie zespół profesjonalnych krakowskich muzyków pod dyrekcją pianisty, aranżera i pedagoga Jarosława Olszewskiego.
Agnieszka Grochowicz – dyplomowana aktorka, absolwentka PWST im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Autorka tekstów piosenek i muzyki, nagrodzona między innymi Stypendium Twórczym Prezydenta Miasta Krakowa oraz nagrodami na licznych festiwalach piosenki. Pedagog szkoły aktorskiej SPOT w Krakowie, gdzie uczy interpretacji piosenki. Ma na swoim koncie wieloletnią współpracę z krakowskim Kabaretem Loch Camelot. Jest współautorką piosenek wraz z najsłynniejszymi kompozytorami piosenki literackiej, takimi jak: Zygmunt Konieczny, Andrzej Zarycki, Ewa Kornecka, Mirosław Czyżykiewicz, Jerzy Satanowski, Janusz Grzywacz. Napisana i zaśpiewana przez nią Kołysanka Niestosowne Sny zajęła Pierwsze miejsce na Alternatywnej Liście Przebojów Radia Kraków oraz na Liście Przebojów Studenckiego Studia Radiowego Egida z Katowic.
godz. 21.30 – Świr. Monodram według poezji Anny Świrszczyńskiej
W wydanym pośmiertnie tomie poetka zamieściła cykl Wiersze o ojcu i matce, w którym przejmująco opisała swoje dzieciństwo przeżyte w biedzie. Jako córka niezrozumianego malarza Jana Świerczyńskiego po latach powraca z Hassliebe (Nienawidzę ojca obrazów. / Jest w nich nasza nędza, powiada w wierszu mam jedenaście lat) do obrazów ojca, tłumaczy go, broni przed oskarżeniami o szaleństwo, rozważa wątek niezrozumianych geniuszy i artystów-nędzarzy. Ten autobiograficzny cykl stanowi w spektaklu punkt wyjścia, pokazujący buddyjską empatię poetki, stającej po stronie wykluczanych, poniżanych i biednych. Szczególnym przejawem takiego współczującego spojrzenia są wiersze o afrykańskich kobietach z tomu stylizacji na poezję murzyńską pt. Czarne słowa, a także odczytywany zwykle (i słusznie) jako protofeministyczny tom Jestem baba. Opowiedziane tam monologi różnych kobiet mają pewną cechę wspólną, układającą się w kobiecy los – są to kobiety z obszarów ekonomicznie nieuprzywilejowanych, głównie ze wsi. W galerii tych kobiecych postaci są także wariatki z krakowskich Plant, bezdomne żebraczki, stare siwe kobiety przeżywające miłość swojego życia. Forma monodramu pozwala odejść od dosłowności tych przedstawień rozmaitych przejawów kobiecego losu, a podążyć w stronę metafory: kobiety w różnym wieku i o różnym statusie mogą na mocy wspólnego kobiecego doświadczenia odnaleźć się w rozmaitych istnieniach poszczególnych. W tej mierze projekt Świrszczyńskiej, który spektakl rekonstruuje, pozostaje bliski wczesnym nurtom feminizmu z lat 60. i 70.
Sceniczna formuła spektaklu – teatr ubogi – zostanie wzbogacona przez korespondujące projekcje video, realizowane w krakowskich plenerach, m.in. na Plantach.
Dramaturgia i reżyseria: Piotr Sobolczyk
Asystentka reżysera: Katarzyna Ożgo
W roli głównej: Edyta Kucak
Obsada video: Katarzyna Ożgo, Paulina Siemieniuk, Piotr Sobolczyk, Michał Zabrzeski
Projekcja video, światło, dźwięk: Marcin Matera
Muzyka: Barbara Nowicka i Piotr Sobolczyk
Krakowska Noc Poezji 2013
6 września 2013 roku
Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie
