Od 4 września na deski Wrocławskiego Teatru Współczesnego powraca kafkowski Zamek w reżyserii Marka Fiedora.
O bohaterze wiadomo niewiele, ale nie: nic. Uciekł od swego dawnego życia, zostawił żonę, dzieci i przybył do obcego miejsca, w którym na nowo próbuje układać sobie życie. Szuka pracy, kochanki, domu, przyjaciół; buduje na nowo swoją pozycję. W rodzinnym mieście nie był już bardzo dawno. Ciągle wędruje. Jest wędrowcem poszukującym dla siebie miejsca. Albo raczej: poszukującym miejsca dla swej wolności. Wszak K. wywalczył sobie wolność, której nikt inny zdobyć by nie potrafił. Jest wręcz archetypem wszystkich XX-wiecznych indywidualistów pragnących znaleźć dla siebie miejsce na ziemi – na własnych warunkach.
Zamek kafkowski stoi w pobliżu zagubionej na peryferiach imperium, odizolowanej od świata wsi. Zamek współczesny znajduje się w samym centrum wielkiego miasta. Dążenie do zamku jest znakiem współczesności: koniecznością, wyzwaniem albo wyborem – może być też przekleństwem. Miasto, jako synonim napierającej rzeczywistości, niejako wymusza na człowieku to dążenie i kusi zarazem obietnicą spełnienia. Kusi perspektywą sukcesu, samorealizacji, wolności. Dziś w powieści istotny wydaje się nie tyle opis biurokratycznej machiny władzy ale jej wymiar egzystencjalny, dotkliwe świadectwo ludzkiego dążenia.
tłumaczenie: Krzysztof Radziwiłł, Kazimierz Truchanowski
scenariusz i reżyseria: Marek Fiedor
scenografia i reżyseria świateł: Justyna Łagowska
muzyka: Tomasz Hynek
Zamek:
od 4 września 2013 roku
Wrocławski Teatr Współczesny
