Nakładem Wydawnictwa Trio ukazała się książka Patrycji Bukalskiej Sierpniowe dziewczęta ’44. Wydawnictwo oraz Muzeum Powstania Warszawskiego zapraszają 24 września na spotkanie z autorką oraz bohaterkami opowieści, które poprowadzi Jacek Borkowicz.
W programie:
- możliwość spotkania z bohaterkami książki
- prezentacja fragmentu filmu o Powstaniu Warszawskim
- recytacja wierszy w wykonaniu młodzieży z Teatru Muzycznego Łazienki
Sierpniowe dziewczęta ’44 Patrycji Bukalskiej to 21 opowieści uczestniczek Powstania Warszawskiego, m.in. Krystyny Zachwatowicz-Wajdy czy Aliny Janowskiej, które pozwalają zobaczyć te wydarzenia z zupełnie innej perspektywy. Dziewczęta, które poszły do Powstania w letnich sukienkach i sandałkach, opowiadają o tym, co działo się w sierpniu 1944 roku i później. Jak radziły sobie z zagrożeniami wojennymi, rannymi, brakiem leków i jedzenia, niemożnością umycia się i zmiany ubrania oraz zmęczeniem i brakiem snu. Kobiety, choć ryzykowały tak samo jak ich koledzy i często płaciły tę samą cenę, pamiętają jednak Powstanie inaczej. Ich opowieści są pełne drobiazgów, bez których obraz tamtych dni byłby niekompletny.
Dodatkowym atutem książki są fotografie, które udostępniło Muzeum Powstania Warszawskiego oraz te niepublikowane nigdzie, pochodzące ze zbiorów prywatnych bohaterek. Dzięki tej książce czytelnicy będą mieli okazję poznać bliżej szarą i mało znaną codzienną rzeczywistość powstańczego zrywu Warszawiaków w sierpniu 1944 roku.
Każde spotkanie było ważne. Każde było lekcją. Nie patriotyzmu, bohaterstwa, ale po prostu lekcją życia. Rozmawiałam z uczestniczkami Powstania od wielu lat. Słuchałam ich, patrzyłam na nie i zawsze zadawałam sobie to samo pytanie – jak to możliwe, że wytrzymały aż tyle i wyszły z tego wyprostowane, z godnością. Że można przejść przez ból, cierpienie, stratę, samotność i nie dać się złamać. Nigdy jednak nie udało mi się znaleźć prostej odpowiedzi – prostej to znaczy takiej, którą da się przełożyć na receptę na życie.
Te spotkania, z których kilka dało początek przyjaźni, pokazywały, że niewiele nas różni. Że Powstanie to jedna rzecz, która jest osobna i tylko ich, ale cała reszta: miłości, dzieci, zwątpienia, małżeństwa i rozwody jest dokładnie taka sama. Że wszystkie przechodzimy przez to samo, że niczego nie da się ominąć ani oszukać, i że to od nas zależy, jak to przejdziemy.
Pisząc tę książkę nie chciałam opisywać ich życia, choć wszystkie jego aspekty są ciekawe. Chciałam się dowiedzieć, co myślały wtedy, w tym jednym jedynym momencie ich życia – w czasie Powstania. Co myślały jeszcze zanim stały się silne i mądre. Co wtedy czuły, co działo się w ich głowach. Mam nadzieję, że ta mozaika odpowiedzi pokaże obraz Powstania tak jak wyglądało w oczach walczących kobiet.
Pytam je o miłość i śmierć, o zmysły i o sny. Pytam o marzenia – i to jedno pytanie niemal zawsze pozostawało bez konkretnej odpowiedzi. Kobiety w Powstaniu nie miały marzeń.
(fragment Wstępu)
Patrycja Bukalska Sierpniowe dziewczęta ’44
Wydawnictwo Trio
Spotkanie wokół książki
24 września, godz. 17.00
Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie
