Od 4 października w Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Przemyślu będzie można oglądać wystawę malarstwa Adama Styki.
(…) Już w roku 1996 rozpoczyna twórca, przez kilka późniejszych lat rozwijany cykl obrazów o znamiennym tytule Formy najprostsze. Centralne miejsce w kompozycjach tej serii zajmuje istotnie koło albo trójkąt z prostokątami czy kwadratami w tle. Nie tylko mocna, centralnie usytuowana forma przyczynia się do uzyskania w tych pracach stabilności i względnego uspokojenia mimo nie słabnącej dynamiki wciąż skośnie wnikających w kompozycję jedno-lub dwubarwnych, listwom podobnych wtrętów.
Nadto czynnik wyciszający te prace stanowi stosowanie dla każdego obrazu dominanty jednego koloru; czy to zieleni, czy czerwieni lub błękitu, miejscami rozjaśnianych, gdzie indziej zaciemnianych i sprowadzanych w jednych partiach do zimnej, a w innych do ciepłej tonacji. Rozproszone w poprzednim okresie po powierzchni obrazu krótkie pociągnięcia pędzla − w tym cyklu ułożone rytmicznie obok siebie, stworzyły uporządkowane, równolegle przebiegające rzędy.
Cykl Form najprostszych wprowadza Adama Stykę w aktualny, jak dotychczas szczytowy etap rozwoju jego twórczości. Odtąd tytułuje on swoje prace tylko Obrazy dodając kolejną cyfrę rzymską i oznaczenie roku ich powstania. Początek temu etapowi dał rok 2004, a jego kontynuacja trwa po dziś. Te nowe obrazy są ewidentnym i niezwykle konsekwentnym rezultatem wszystkich dotychczasowych poszukiwań i doświadczonego artysty. Nastąpiło w nich świadome wyciszenie zbytniej ekspresji, redukcja nadmiaru elementów, a w to miejsce budowa pojedynczych, zwięzłych, jakby architektonicznie przemyślanych form. Krótkie pociągnięcia pędzla, już w poprzednim etapie uporządkowane w rytmiczne szeregi − tu upodobniły się do cegieł konstruujących mury budowli.
Ciemne, rozwibrowane zmiennym nasyceniem koloru, geometrycznie formułowane kształty, sytuowane na jaśniejszych tłach, sugerują przestrzeń. Dynamiczne i niosące niegdyś niepokój, barwne pasma, zazwyczaj diagonalnie wnikające w kompozycję z różnych stron, ulegają przemianie podkreślając pionowym lub poziomym usytuowaniem statykę kompozycji. Stają się ważnym jej elementem wiążącym ja z przestrzenią pozaobrazową. (…)
Bożena Kowalska (Fragment tekstu zamieszonego w albumie Adam Styka. malarstwo/paintings)
Adam Styka – urodzony w 1940 roku w Mielnicy. Odbył studia w PWSSP w Łodzi, w pracowni prof. Mariana Jaeschke. Otrzymał dyplom z wyróżnieniem w 1965 roku. Jest profesorem w ASP w Warszawie i Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie. Artysta tworzy w zakresie malarstwa, rysunku i grafiki warsztatowej. Jest uczestnikiem wielu wystaw, biennale krajowych, międzynarodowych i zagranicznych. Autor 25 wystaw indywidualnych. Udział w ponad 200 wystawach zbiorowych (Polska, Austria, Argentyna, Belgia, Francja, Irak, Niemcy, Meksyk, Rosja, USA, Wielka Brytania, Węgry, Włochy).
Adam Styka – malarstwo
Wernisaż: 4 października 2013 roku, godz. 18.00
Wystawa potrwa do 22 października 2013 roku
Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Przemyślu
