Do 26 stycznia w Spichrzach nad Brdą w Bydgoszczy można oglądać wystawę pt. Józef K. Stasiński. Medale i rzeźby.
Celem wystawy jest upowszechnienie, a także przybliżenie mieszkańcom Bydgoszczy i regionu bydgoskiego twórczości Józefa Stasińskiego, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli oraz prekursorów współczesnego medalierstwa polskiego. Jest to znakomita okazja do poznania bogatego dorobku medalierskiego, powstałego w latach 1950-2013. Na przykładzie wybranych i reprezentatywnych prac wypożyczonych z polskich muzeów, które szczycą się posiadaniem kolekcji medali poznańskiego artysty, wystawa pozwoli prześledzić różne etapy jego twórczości.
Przygotowywana ekspozycja będzie pierwszą wystawą medali i rzeźb tego twórcy a zarazem kolejną monograficzną i medalierską, w bydgoskim Muzeum. Od lat 70. XX wieku Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy zapoczątkowało cykl wystaw poświęconych najwybitniejszym polskim medalierom. Zaprezentowano wówczas pamiątkowe medale bite i lane następujących artystów takich jak: Jan Wysocki, Konstanty Żmigrodzki, Józef Gosławski, Józef Aumiller, Wacław Kowalik, Józef Markiewicz, Stanisław Sikora czy Jerzy Jarnuszkiewicz.
W twórczości Józefa Stasiński przewija się też wątek bydgoski. Dla miasta Bydgoszczy zaprojektował w 1968 roku, dwa medale: pierwszy z nich powstał z okazji odsłonięcie pomnika Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy; drugi z nich był medalem nagrodowym Kujawsko-Pomorskiego Towarzystwa Kulturalnego w Bydgoszczy. Należy też wspomnieć, że w latach 2004-2009 prowadził z zajęcia z rzeźby ze studentami architektury i urbanistyki na Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. (…)
Józef Konstanty Stasiński urodził się 16 marca 1927 roku w Poznaniu. Po ukończeniu Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu podjął studia na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Poznaniu (1948-1952) – (A. Wiśniewski) i tam uzyskał dyplom (u prof. Bazylego Wojtowicza). Kontynuował studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Mariana Wnuka. Tajniki medalierstwa pobierał u Józefa Aumillera. W latach 1954-1974 uczył rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznym w Poznaniu. Od roku 1974 pracował, jako wykładowca w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego w Poznaniu; od roku, 1984 jako docent, a od 1992 roku, jako profesor nadzwyczajny Instytutu.
Stasiński jest autorem ponad trzydziestu rzeźb, z których najsłynniejsze znajdują się w katedrze poznańskiej (Pomnik kardynała Hlonda, Droga krzyżowa, Ołtarz Chrystusa), w Chełmnie nad Nerem (pomnik Ofiar Faszyzmu), Hamburgu (Droga krzyżowa w kościele św. Anny). Niewątpliwie głównym sposobem jego artystycznej wypowiedzi są medale. Wykonał ich ponad tysiąc osiemset. Oprócz tych poświęconych papieżowi najsłynniejsze to cykl dwunastu medali Polska walcząca na frontach II wojny światowej i czternaście medali z cyklu W trzechsetną rocznice wygaśnięcia rodu Piastów Śląskich.
Stasiński podejmuje najczęściej tematykę związaną z aktualnymi wydarzeniami politycznymi, społecznymi oraz religijnymi. Jego dzieła stanowią swoistą formę dokumentu epoki. Medale kształtowane są w nieklasyczny sposób zrywający z tradycyjną regularną i symetryczną formą. Artysta posługuje się miękkim modelunkiem fakturowanym i szkicowym rysunkiem. Ekspresję przekazu wzmacniają liczne inskrypcje, rytowane lub wypukłe. (…)
Irena Borowczak, autorka wystawy
Józef K. Stasiński. Medale i rzeźby
Wystawę można oglądać od 28 listopada 2013 roku do 26 stycznia 2014 roku
Spichrze nad Brdą
ul. Grodzka 7-11
Bydgoszcz
