Od 10 września w Domu Spotkań z Historią będzie można oglądać wystawę pt. Wojenna Warszawa 1915–1918 pędzlem Hansa Kohlscheina.

W 100 lat od rozpoczęcia I wojny światowej w stołecznym Domu Spotkań z Historią jest prezentowana pierwsza w Polsce wystawę obrazów Hansa Kohlscheina, niemieckiego malarza historycznego zatytułowana Wojenna Warszawa 1915–1918 pędzlem Hansa Kohlscheina. Współorganizatorem wystawy jest Archiwum Kohlscheina z Dortmundu; Partnerami są: Ambasada Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie oraz Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Ekspozycja, którą objął patronatem Jego Ekscelencja Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec, otwiera program Domu Spotkań z Historią poświęcony 100. rocznicy wybuchu I wojny światowej, zwanej także wielką wojną.
Hans Kohlschein spędził w Polsce niemal całą I wojnę światową jako malarz wojenny zatrudniony w sztabie Generalnego Gubernatora Hansa von Beselera. Między rokiem 1915 a 1918 namalował ponad 300 obrazów, z których większość uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej. Ocalałe prace znajdują się obecnie w Kohlschein-Archiv, którym kieruje wnuczka malarza Brigitta Landsberg, skąd wypożyczono 18 obrazów na naszą wystawę. Ekspozycję uzupełniają filmowe materiały dokumentalne oraz zdjęcia niemieckiego fotoreportera Willy’ego Römera wykonane w Warszawie w 1916 roku, kiedy stacjonował tu jako żołnierz piechoty.
Kohlschein był bacznym obserwatorem życia społecznego i codziennego Polaków. Obrazy wykonane na zlecenie niemieckiej armii ukazują ważne wydarzenia polityczne (jak Ogłoszenie Aktu 5 listopada czy cykl przedstawiający zajęcie przez wojska niemieckie Twierdzy Modlin) oraz sceny rodzajowe z życia warszawskiej ulicy. Jego obrazy stanowią swoisty reportaż z życia miasta w czasach światowego konfliktu. Kohlschein malował scenki podpatrzone na placach i ulicach Warszawy – eleganckie damy i żebraków, dzielnicę żydowską, targi rolne i rybne, procesje i ceremonie religijne chrześcijan i Żydów.
Hans Kohlschein (1879–1948) już jako trzynastolatek rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie i podczas studiów realizował swoje pierwsze zlecenia. Jego życie i twórczość przypadają na niezwykle różnorodne lata w historii Niemiec: cesarstwo, I wojnę światową, Republikę Weimarską, panowanie nazistów, II wojnę światową i pierwsze lata powojenne. Kohlschein wypracował swój indywidualny styl malarski, w którym wykonywał obrazy o tematyce historycznej i patriotycznej, monumentalne malowidła ścienne, a także tworzył ilustracje do książek. Gdy w 1914 roku wybuchła I wojna światowa, Kohlschein został powołany do sztabu VII Korpusu Rezerwy na froncie zachodnim, a jesienią 1915 roku przeniesiony do niemieckiej administracji wojskowej w Polsce. Tak trafił do sztabu Generalnego Gubernatora Hansa von Beselera do Warszawy.
Hans Kohlschein szybko zyskał uznanie krytyków i publiczności za sprawą dwóch ekspozycji jego wojennych obrazów w Düsseldorfie; reprodukcje jego dzieł były także na bieżąco publikowane na łamach niemieckiej prasy jako ilustracje do wiadomości z frontu wschodniego. Na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki w 1917 roku prezentowanej w Düsseldorfie pojawiło się 10, a na wystawie zbiorczej rok później w Kunsthalle – aż 50 obrazów Kohlscheina, które w większej części powstały w Polsce i otrzymały bardzo pozytywne recenzje. W 1917 roku został mianowany profesorem królewskim i honorowym członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, a latach 20. XX wykładał na tamtejszej Państwowej Akademii Sztuki. Epoka politycznych zawirowań w Europie stanowiła jeden ze szczytowych punktów w karierze Kohlscheina, która rozwijała się nieprzerwanie (w tym również w okresie III Rzeszy) do jego śmierci w 1948 roku.
Hans Kohlschein (ur. 5 marca 1879 roku w Düsseldorfie, zm. 28 grudnia 1948 roku w Warburgu) – niemiecki malarz, rysownik i ilustrator. W latach 1892–1905 uczeń Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. Jego działalność artystyczna przypadła na czasy wielkich przemian w historii Europy (okres cesarstwa, I wojna światowa, Republika Weimarska, rozwój reżimu nazistowskiego i II wojna światowa), które uwiecznił na obrazach i monumentalnych malowidłach ściennych. Podczas I wojny światowej pełnił funkcję malarza wojennego w Warszawie – sporządził w tym czasie około 300 prac. W 1913 roku został wyróżniony Złotym Medalem Państwowym Cesarza, a w 1917 roku – mianowany honorowym członkiem i profesorem królewskim Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie przez 10 lat, do roku 1927, był wykładowcą w tamtejszej Państwowej Akademii Sztuki.
Od początku swojej kariery, u progu XX wieku aż do lat 40., malował popularne w niemieckiej Nadrenii malowidła ścienne o tematyce historycznej i patriotycznej, wielkoformatowe obrazy ze scenami biblijnymi, alegorycznymi, historycznymi, robił ilustracje do książek m.in. Historii Niemiec — opowiadanej narodowi niemieckiemu i jego młodzieży. W 1929 roku wykonał cykl historycznych malowideł ściennych w starostwie w Düsseldorfie (uważanych przez niego za jego najlepsze dzieła). Gdy do władzy doszli naziści, wstąpił do NSDAP i nadal malował na zamówienie państwowe, wykonując prace o tematyce patriotycznej i narodowosocjalistycznej (jak ścienne malowidła na komendzie policji w Wuppertalu w 1940 roku). Inne obrazy i rysunki malarza pokazują jednak, że zachował krytyczny dystans do ówczesnego reżimu. Powrót Kohlscheina na Akademię Sztuki nie był możliwy, ponieważ jego żona Ella miała żydowskich przodków i zgodnie z ustawami norymberskimi nie była czystej krwi Aryjką. Po utracie domu i pracowni w Düsseldorfie, zniszczonych w wyniku bombardowania, Kohlschein wraz z rodziną przeniósł się do Warburga, gdzie zmarł w 1948 roku. Pracował do końca życia jako malarz i ilustrator, zachowując swój autorski, swoisty styl.
Wojenna Warszawa 1915–1918 pędzlem Hansa Kohlscheina
Wernisaż: 10 września 2014 roku, godz. 18.00
Wystawę będzie można oglądać do 19 października 2014 roku
Dom Spotkań z Historią
ul. Karowa 20
Warszawa