Jedną z lutowych nowości we wrocławskim Biurze Literackim jest tomik Tadeusza Pióry. Uwielbiany za prasowe felietony kulinarne Pióro książką Powązki wraca do poezji i jest to szósta jego publikacja we wrocławskiej oficynie.
Powązki to charakterystyczna dla Tadeusza Pióry poezja cytowania, wszystko tutaj zdaje się być wypowiedziane gdzieś, kiedyś, przez kogoś innego, ale ten wielogłos jest jednocześnie natychmiast rozpoznawalny jako głos Pióry i nikogo innego. Po kilku latach od wydania Abecadła (2009) styl warszawskiego poety niewiele się zmienił. Słowem kluczem, którym należy otwierać Powązki, jest jak zawsze ironia, bez znieczulenia odzierająca ze złudzeń.
Najnowsze wiersze jedynie z pozoru układają się w bezładny ciąg skojarzeń. Chaos Pióry jest jednak chaosem uporządkowanym, ten zbiór rzucanych luźno zdań, haseł i wspomnień wciąga w intertekstualne i popkulturowe gry. Autor znów przebiera w różnych wariantach mówienia o seksie, jedzeniu, sztuce, władzy i pisaniu. Jego melodyjna, choć dość szorstka fraza podkreśla jak mocno osadzony we współczesnej polszczyźnie jest potoczny, zdecydowanie niesalonowy język tej poezji.
Premierze książki towarzyszy wywiad z Tadeuszem Piórą przeprowadzony przez Kamila Nolberta. Panowie rozmawiają między innymi o fascynacji Davidem Bowie, tradycji literackiej i spacerze po cmentarzu. Tomik Powązki komentuje esej Marcina Jurzysty zatytułowany Nóż ma być długi i bardzo prosty. Ponadto w Przystani! znalazła się również notatka autora do wiersza Dlaczego jestem frajerem.
Tadeusz Pióro urodził się 1960 roku. Jest poetą, historykiem literatury i tłumaczem. Ukończył Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley, obronił doktorat z twórczości Jamesa Joyce’a i Ezry Pounda. Do Polski wrócił w połowie lat 90., znany już jako autor Okęcia. Od 1998 roku jest związany z Biurem Literackim, gdzie wydał Syntetyczność (1998), Wolę i Ochotę (2000), Pieśni miłosne (2004), Abecadło (2009) oraz wiersze zebrane O dwa kroki stąd (2011).
Tadeusz Pióro, Powązki
luty 2015 roku
Biuro Literackie we Wrocławiu
