1 kwietnia w Ośrodku Dokumentacji Sztuki wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Galerii Entropii we Wrocławiu odbędą się na pokazy i spotkania autorskie dotyczące twórczości Józefa Robakowskiego – zapisów dokamerowych oraz filmów składkowych.
Specyficzna struktura filmów składkowych jest inspirowana formą wypracowaną w latach 30. przez wybitną artystkę Katarzynę Kobro. Z jej partytury łańcuchowej Robakowski zaczerpnął model postępowania w kompozycji filmowej. Jego pierwszy film ze strukturą w postaci łańcucha to 22x, zrealizowany przez studentów łódzkiej szkoły plastycznej w 1971 roku. Artysta rozdał im po 20 metrów nieprzezroczystej taśmy filmowej, a oni na tzw. zaliczenie wykonali na tych równych odcinkach działania artystyczne wizualno-dźwiękowe. Następnie te odcinki zostały sklejone w jeden film. Był to niewątpliwie gest prekursorski. Tę strukturę artysta przeniósł na kolejne filmy: Zapis (1972), Żywa galeria (1974/75), Drzwi–okno–fotel (1974), Konstrukcja w procesie (1982) i na pracę telewizyjną Koncert dyletantów (2006).
Neoawangardowe techniki asemblingowe (składkowe) wywodzące się z takich metodologii historycznej awangardy jak np. wyborny trup, polegały na zbiorowej kreacji (czy też raczej racjonalnej konstrukcji) dzieła, poprzez złożenie (zestawienie) w jedną całość odrębnych, krótkich realizacji artystycznych stworzonych przez różnych autorów. Pojawienie się technik asemblingowych stanowiło odpowiedź na pluralizację postaw i strategii artystycznych dokonującą się na przełomie lat 60. i 70. Ich stosowanie wynikało z potrzeby skonstruowania metodologii, która z jednej strony zapewni wszystkim radykalnie różnym zjawiskom artystycznym harmonijne współistnienie i uwarunkowany wzajemną ciekawością dialog. Z drugiej strony podejmie próbę ich zarchiwizowania i uporządkowania (dlatego struktura realizacji asemblingowych, złożonych z różnych heterogenicznych części, przyrównywana jest często do struktury muzeum, archiwum)
Józef Robakowski – jeden z najważniejszych polskich przedstawicieli sztuki video, artysta, historyk sztuki, autor filmów, cykli fotograficznych, zapisów video, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych, także tekstów krytycznych i wydawnictw ulotnych oraz inicjator wielu ważnych zdarzeń i multimedialnych akcji artystycznych. Sztukę pojmuje przede wszystkim jako zapis i uwalnianie energii. Wypowiada się za pomocą różnych środków i wielu mediów. Urodził się w 1939 roku w Poznaniu; studiował historię sztuki i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz na Wydziale Operatorskim Szkoły Filmowej w Łodzi. Wykładowca w Szkole Filmowej w Łodzi w latach 1970–1981 i od 1995 do dziś. Współzałożyciel grup artystycznych podejmujących eksperymentalne działania, m.in.: Oko (1960), Stkf Pętla (1960–1966), Zero–61 (1961–1969), Krąg (1965–1967), a także powołanego w Łodzi w 1970 roku zespołu pn. Warsztat Formy Filmowej oraz Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja Ł. Aktywny uczestnik Kultury Zrzuty, podziemnego życia artystycznego w stanie wojennym. Od 1978 prowadzi prywatną Galerię Wymiany. Prace prezentowane na licznych wystawach i festiwalach w kraju i za granicą oraz w kolekcjach muzealnych.
Spotkania wokół twórczości filmowej Józefa Robakowskiego
Zapisy dokamerowe. Z archiwum Galerii Wymiany
1 kwietnia 2015 roku, godz. 16.00
Koordynacja: Ewa Zarzycka, Marcin Mierzicki, Krzysztof Pachurka
Ośrodek Dokumentacji Sztuki ASP we Wrocławiu
Filmy składkowe | Assembling Films
1 kwietnia 2015 roku, godz. 19.00
Koordynacja: Mariusz Jodko
Galeria Entropia we Wrocławiu
