29 kwietnia w Galerii Arsenał w Białymstoku odbędzie się wernisaż wystawy Pomimo wszystko. Prezentowane będą prace czterech dotychczasowych laureatów nagrody im. Kazimierza Malewicza: Alevtiny Kakhidze, Stasa Volyazlovsky’ego, Zhanny Kadyrovej i Lady Nakonecznej.
W ramach otwarcia wystawy 29 kwietnia odbędzie się panel dyskusyjny pt. Demokracja i sztuka. Sztuka i czas wojny z udziałem artystów dyskusję poprowadzi Alexander Schwarz, tłumaczyć będzie Nadja Simon. W trakcie wernisażu odbędzie się performance Zła twarz Ukrainy Lady Nakonechnej.
Inicjatywa ufundowania nagrody dla młodego artysty ukraińskiego przez Instytut Polski w Kijowie wydaje się z perspektywy czasu momentem jeśli nie przełomowym, to bardzo ważnym dla kształtowania się ukraińskiej sceny artystycznej. Nagroda pojawiła w 2008 roku się w momencie gdy w Ukrainie istniało nie wielkie, ale bardzo już prężne środowisko młodych twórców, artystów, których interesowała sztuka jako narzędzie zmiany, jako sposób komunikacji, artystów, którzy szukali innych niż akademickie środków wyrazu i którzy w tych poszukiwaniach byli outsiderami nie wspieranymi przez instytucje kultury. Pozbawieni instytucjonalnego supportu tworzyli grupy – artystyczne wspólnoty, takie jak R.E.P. czy Soska – płaszczyzny debaty, organizowali bez budżetowe wystawy w opuszczonych fabrykach i …rozmawiali o nich. Otwarty dyskurs jest bardzo ważnym elementem kształtowania się sztuki w Ukrainie. Konfrontacja w obszarze grupy wypełniała brak mistrzów, kuratorów, krytyków. Czasem z deficytu, z trudności rodzi się wartość w tym wypadku jest nią bezkompromisowa postawa, konsekwencja artystów i ćwiczona przez lata umiejętność szczerej rozmowy. Te dwa doświadczenia: debaty i pracy wspólnotowej odegrały też istotna rolę na Majdanie, gdzie artyści byli również bardzo zaangażowani.
Nagroda im. Malewicza to pierwsza nagroda artystyczna na Ukrainie (po niej pojawiła się PinchukArtCentre Prize). Nagroda, która dzięki staranności Instytutu trafiała w ręce wspaniałych, progresywnych artystów, dając jednocześnie sygnał, że przyszedł czas na inną niż proponowana przez zachowawczą akademię, sztukę .
Z edycji na edycję liczba nominowanych do nagrody rosła, jak z roku na rok artystyczna scena stawała się bardziej dynamiczna i interesująca. Mocną stroną tej nagrody jest fakt, że nie kierowano się powodami innymi niż artystyczne i co za tym idzie, nie trafiła ona nigdy w przypadkowe ręce.
Jej laureaci Alevtina Kakhidze, Stas Volyazlovsky, Zhanna Kadyrova i Lada Nakoneczna są znakomitymi artystami. Młodzi, ale już ze znaczącym dorobkiem, obecni na międzynarodowej scenie, tworząc poruszają się swobodnie w różnych mediach od rysunku, przez rzeźbę , instalacje, performance i video, reprezentują różne strategie artystyczne. Sztuka Alevtiny Kakhidze jest gestem prywatnym, artystka zniosła granicę miedzy swoim życiem rodzinnym, osobistym a uprawianym zawodem artysty do tego stopnia, ze w swoim domu w Muzychi założyła rezydencje artystyczna, ona sama, jej codzienne zajęcia i wybory są obiektem tej autorefleksyjnej sztuki. Zhanna Kadyrova, członkini legendarnej grupy R.E.P., jest autorka przewrotnych prac inspirowanych przestrzenia publiczna i powstających wobec tej przestrzeni, czasem w formie interwencji czy komentarza. Artystka wykorzystuje proste materiały i przez zmianę fun kcji nadaje im nowe, nieoczywiste treści. Lada Nakoneczna członkini R.E.P. i Hudrady, autorka subtelnych minimalistycznych rysunków, instalacji i działań performatywnych wykorzystuje sztukę do analizowania społecznych konsekwencji zjawisk politycznych i ekonomicznych, ostatnim obszarem jej zainteresowań jest…wojna. Stas Volyazlovsky jest autorem absurdalnych ironicznych filmów video i rysunków często w stylistyce komiksu. Na wystawie prezentuje ironiczną instalację Ujut nawiązującą do stylistyki mieszkań ubogich lecz nie pozbawionych estetycznych potrzeb mieszkańców jego rodzinnego Khersona.
Tak wiec wystawa jest prezentacja czterech równoległych narracji, wszystkie one osadzone są w trudnych realiach Ukrainy, gdzie trwa wojna, gdzie trwa walka o demokrację i gdzie w beznadziejnych warunkach ekonomicznych i socjalnych rozkwita sztuka … pomimo wszystko.
Kuratorka: Monika Szewczyk
Wystawa Pomimo wszystko
Wernisaż wystawy 29 kwietnia 2015 roku, godz. 18.00
Wystawa czynna od 30 kwietnia do 14 sierpnia 2015 roku
Galeria Arsenał w Białymstoku