Od 2 do 10 października potrwa w Bydgoszczy Festiwal Prapremier. Podczas 9 dni festiwalowych zostanie zagranych 15 spektakli (w tym 6 zagranicznych), 5 koncertów, odbędą się 2 debaty, konferencje i wykład.
Pojęcie „prapremiery” wymaga redefinicji i poszerzenia w związku z najnowszymi tendencjami w polskim i światowym teatrze i sztukach performatywnych. Odchodzimy od rozumienia prapremiery jako pierwszego wystawienia tekstu. Chcemy skupić uwagę widzów na nowych jakościach dramaturgicznych samych spektakli, rodzących się na przecięciu nowych stylów sztuki aktorskiej, tekstu, fonosfery i muzyki, architektury i wizualności, ruchu i tańca, nowych mediów, materiałów dokumentalnych i archiwalnych, których oryginalne układy, kompozycje, partytury i struktury niejednokrotnie stanowią o ich wartości dramaturgicznej. To właśnie w tym obszarze –„nowych dramaturgii” – zachodzą najciekawsze zmiany w europejskim i światowym teatrze, w nim rodzą się najbardziej wartościowe zjawiska. Pojęcie „prapremiery” zdefiniować chcemy również problemowo i tematycznie (odchodząc od kontekstu estetycznego, łączonego zazwyczaj z tym słowem) jako inicjowanie nowych projektów w sferze społecznej, politycznej, ekonomicznej, kulturowej, proponowanie alternatywnych rozwiązań, innych możliwych „światów”, rehabilitację zarówno kategorii „utopii”, jak też „nowości”, często nieobecnych i wykluczanych z debaty publicznej ostatnich lat (postmodernistyczna dewaluacja „nowości”, koniec polityki, koniec historii).
Inicjować chcemy nowe zjawiska, podejmując międzynarodowe koprodukcje z najciekawszymi teatrami europejskimi i centrami sztuk performatywnych. W tym roku podczas festiwalu będzie miała miejsce polska premiera Gabinetu politycznych osobliwości (Cabinet of Poltical Wonders) Any Vujanović, przygotowana w koprodukcji TPB i Kampnagel w Hamburgu.
Mówią organizatorzy
Podczas Festiwalu będzie można zobaczyć m.in. Cabinet of Political Wonders, Collective Jumps Isabelle Schad z Berlina z udziałem polskich tancerzy z Art Stations Foundation Grażyny Kulczyk, Oh My Sweet land w reżyserii Amir Nizar Zuabi, Sounds Like War: Kriegserklärung, Aktorzy żydowscy w reżyserii Anny Smolar, Europa. Śledztwo, Black Bismarck, Portret Damy Magdy Kupryjanowicz w reżyserii Eweliny Marciniak, Wojny, których nie przeżyłam – spektakl w reżyserii Weroniki Szczawińskiej, przedstawienie Teatru Polskiego w Bydgoszczy, który eksploruje niewygodne i wstydliwe doświadczenie naszej współczesności – doświadczenie właściwe podglądaczom historii (którymi w zasadzie wszyscy jesteśmy), typowe dla obserwatorów obcych wojen, rzucających swoje ciekawskie spojrzenia z bezpiecznego terytorium, na którym wojna jest wciąż tylko słowem, cudzym wspomnieniem, niebezpieczną fantazją. Aleksandra Zec to spektakl z Chorwacji, w którym za tekst, reżyserię i wybór muzyki odpowiedzialny jest Oliver Frljić. Aleksandra Zec (1979-1991) była uczennicą szkoły podstawowej w Zagrzebiu, w dzielnicy Trešnjevka. Została zamordowana wraz ze swoją matką, Mariją, na górze Sljeme przez pięciu członków sił rezerwowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Chorwacji. Produkcja ma upamiętnić dziewczynkę i jest dedykowana wszystkim dzieciom, ofiarom wojennym. Kwestia Techniki w reżyserii Michała Buszewicza, spektakl Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Przedstawienie przygotowane z zespołem maszynistów sceny oraz obsługą techniczną stwarza możliwość dostrzeżenia tego, co na ogół ukryte i pozostające poza obszarem zainteresowań widza, niezdającego sobie sprawy jak prawdziwa może być metafora teatru obowiązująca za kulisami. Delfin, który mnie kochał w reżyserii Magdy Szpecht. Produkcja została nagrodzona wyróżnieniem Jury podczas 100°Berlin Festival 2015. Projekt rozwijany był w ramach rezydencji teatralnych Sopot Non Fiction 2014. Spektakl prezentowany będzie również w TR Warszawa, podczas międzynarodowego showcase Polska New Theater w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Koncert życzeń w reżyserii Yany Ross z mistrzowską rolą Danuty Stenki. Spektakl oparty jest na tekście niemieckiego dramatopisarza Franza Xaviera Kroetza. Koncert życzeń w odróżnieniu od klasycznie skonstruowanego dramatu składa się jedynie z rozbudowanych didaskaliów, które stanowić mają partyturę i komentarz do scenicznych działań. Apokalipsa, spektakl Nowego Teatru w Warszawie, w reżyserii Michała Borczucha. W spektaklu grają Bartosz Gelner, Marek Kalita, Sebastian Łach, Marta Ojrzyńska, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Halina Rasiakówna i Krzysztof Zarzecki. Europę po dwóch wojnach światowych przenikają wciąż włókna i strzępy ideologii. Pier Paolo Pasolini udziela ostatniego wywiadu i w kilka godzin później ginie. Jego zmasakrowane ciało z plaży w Ostii staje się ponurym prognostykiem dla Europy. Następnego dnia Oriana Fallaci pisze do niego list, ujawniając sekrety ich ambiwalentnej przyjaźni. U bram Włoch stoi obcy, by dołączyć do proletariackich mas… Michał Borczuch powołuje do życia bohaterów tamtych wydarzeń, i ówczesne konflikty, które dzisiaj nabierają śmiertelnej wyrazistości. Osobiste przekleństwa Pasoliniego i Fallaci stają się pożywką dla upiornych współczesnych postaci. Riding on a Cloud, reżyseria: Rabih Mroué. Sztuka teatralna reżysera Rabiha Mroué to imponujące połączenie tematów osobistych i politycznych. Jego brat, Yasser, w “Riding on a Cloud” wciela się w postać człowieka podobnego do niego. Człowieka, który został ranny w czasie libańskiej wojny domowej i stracił umiejętność posługiwania się słowami. Yasser zaczął więc kręcić filmy, które na scenie zlewają się z jego wspomnieniami, żeby w ten sposób powstał subiektywny obraz politycznego rozwoju w Libanie.
Oprócz przedstawień i koncertów widzowie będą mogli wziąć udział w debatach: Sztuka odpowiedzialna globalnie? Geopolityka nowych dramaturgii i teatr spraw zagranicznych z udziałem Moniki Bobako, Kacpra Pobłockiego i Anny Ptak oraz Czym są nowe dramaturgie i dlaczego nie wszystkie z nich wymyślił Szekspir? z udziałem prof. Grzegorza Niziołka i dr Katalin Trencsényi. Debaty poprowadzi Bartosz Frąckowiak. Odbędzie się również konferencja Polityczność instytucji sztuki. Co po instytucji krytycznej? w której wezmą udział Gigi Argyropoulou, Boris Buden, Krystyna Duniec, Bartosz Frąckowiak, Eva Hartmann, Goran Injac, Agnieszka Jakimiak, Marta Keil, Bojana Kunst, Isabell Lorey, Florian Malzacher, Gerald Raunig, Ayla Suveren, Kuba Szreder, Ana Vujanović i Paweł Wodziński. Ciekawym punktem programu będzie też wykład Pawła Mościckiego Obrazy uchodźstwa: Od migracji obrazów do obrazów migracji.
Festiwal Prapremier
Od 2 do 10 października 2015 roku
Kuratorzy i kuratorki: Bartosz Frąckowiak, Agnieszka Jakimiak, Marta Keil, Paweł Wodziński
Teatr Polski
Bydgoszcz
