Do teatru powraca kurtyna, a na scenie ożywają skrywane za nią od dawna duchy. Czym jest to przywoływanie przeszłości, zapomnianych i utartych konwencji? I któż miałby uwierzyć w dybuka wchodzącego w ciało aktorki? Teatr Polski w Bydgoszczy zaprasza na legendę o duchu, który zamieszkał w ciele przeznaczonej mu ukochanej. Premiera Dybuka 4 grudnia.
To historia miłości – niepozbawionej grozy, ale przekraczającej granice światów, konwencji oraz teatru. Jednak nie jest to zabawa niewinna, bo dawno zaniechany świat powróci, a kiedy kurtyna w końcu opadnie, pozostaniemy w teatrze tylko my, widowie – bez kostiumów, całkowicie widzialni. A z nami nasze opętańcze duchy.
Bohaterowie Dybuka zmagają się na scenie z opowieścią, która wydaje się tak obca, że trudno opowiedzieć ją bez przypisów. Spektakl przedstawia grupę nauczycieli i uczniów próbujących poradzić sobie z tragiczną śmiercią jednego z nich. Wystawiają Dybuka i zapożyczonymi słowami konfrontują się z własnym sumieniem. Żydowska rzeczywistość duchowa i obyczajowa początku XX wieku, obca i egzotyczna, paradoksalnie staje się dla nich narzędziem do mówienia o sobie. Zanurzając się w fikcji, urzeczywistniając dawno zapomniany świat, odsłaniają to, co wyparte i wstydliwe w ich społeczności.
Dybuk inspirowany dramatem Szymona An-skiego, w opracowaniu Ignacego Karpowicza, jest efektem zespołowej pracy, wspólnej refleksji dotyczącej mechanizmów przemocy, z którymi młodzi ludzie mierzą się w szkole. Historia zmarłego chłopaka, który powraca jako duch, by zamieszkać w ciele swojej ukochanej, jest opowieścią o winie indywidualnej i zbiorowej.
Reżyseria: Anna Smolar
Asystentka reżyserki: Hanna Maciąg
Scenografia i kostiumy: Anna Met
Muzyka: Natalia Fiedorczuk
Reżyseria światła: Michał Głaszczka
Występują: Mirosław Guzowski, Hanna Maciąg, Irena Melcer, Maciej Pesta, Sonia Roszczuk, Jan Sobolewski, Michał Wanio, Małgorzata Witkowska
Dybuk
Premiera 4 grudnia 2015 roku
Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy
