Wraz z otwarciem nowej siedziby Cricoteki przy ul. Nadwiślańskiej, w Galerii-Pracowni Tadeusza Kantora przy ul. Siennej 7/5 ruszył cykl wystaw prezentujących unikalne rysunki Tadeusza Kantora. Za nami otwarcie kolejnej odsłony ekspozycji: Tadeusz Kantor. Ciało – obraz – rysunek.
Prezentowane na Wystawie Tadeusza Kantora w głównej siedzibie Cricoteki obiekty-rzeźby pozbawione są osoby aktora – postaci ludzkiej. Kolejne odsłony tej wystawy uzupełnia ekspozycja rysunków Tadeusza Kantora w Galerii-Pracowni przy ul. Siennej. Wnętrza pracowni zaadaptowano na cele galerii według projektu samego artysty. Miała być w niej prezentowana kolekcja rysunków Tadeusza Kantora. Cykl wystaw zakłada jak najpełniejszą prezentację w kilku częściach Kolekcji A oraz innych prac rysunkowych artysty. Wystawa w Galerii-Pracowni odbudowuje zerwaną więź między rzeźbą i człowiekiem, obiektem i aktorem. W ten sposób widz wrzucony zostaje w przestrzeń między ulicami Nadwiślańską i Sienną – i dokonuje się w nim jej scalenie.
Tadeusz Kantor. Ciało – obraz – rysunek wpisuje się w problematykę trzeciej odsłony wystawy Tadeusza Kantora, uruchomionej w tym samym czasie w głównej siedzibie Cricoteki, której tematem jest marioneta. Na Siennej zobaczymy m.in. wybrane rysunki do spektaklu Balladyna z okresu Podziemnego Teatru Niezależnego – jako nawiązanie do obiektu Goplana i elfy prezentowanego na wystawie przy ul. Nadwiślańskiej. Większość rysunków jest rodzajem osobistego dziennika pełnego notatek artysty. Parafrazując znane powiedzenie artysty: „Istnieje tylko to, co się widzi”, wybrano rysunki, na których jednocześnie istnieje to, czego się nie widzi. Naszkicowane fragmenty ciała są tu wyłącznie śladem cielesności, funkcjonują umownie, jak atrapy. Jednocześnie są to figury na wskroś intymne, pełne odniesień do tożsamości samego autora.
Oprócz rysunków wpisujących się w dyskurs cielesności granicznej, poddawanej przeobrażeniom i degradacji, na wystawie prezentowana jest także kolekcja piętnastu prac Tadeusza Kantora zatytułowanych Lekcje mediolańskie. Powstały one w Mediolanie w 1986 roku jako rysunkowy komentarz do wykładów prowadzonych przez artystę w Scuola Drammatica di Paolo Grassi. Przedmiotem tych prac jest sylwetka ludzka w relacjach z przestrzenią.
Kuratorzy: Małgorzata Paluch-Cybulska, Bogdan Renczyński
Tadeusz Kantor. Ciało – obraz – rysunek
Od 26 lutego do 31 lipca 2016 roku
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka, Galeria-Pracownia Tadeusza Kantora w Krakowie
