28 marca w serii Biblioteki Narodowej ukazał się tom poezji Tadeusza Różewicza w wyborze i opracowaniu Andrzeja Skrendy.
Biografię Tadeusza Różewicza można opowiedzieć na dwa sposoby: albo w trybie bezosobowej, encyklopedycznej informacji, albo przyjmując założenie, że mamy do czynienia z kreacją, która stanowi pewien wymiar twórczości artystycznej.
Pierwsza perspektywa daje obraz w miarę pewny, ale dość ubogi, druga – mniej pewny, ale pełniejszy i ciekawszy. Andrzej Skrendo wybiera tę drugą możliwość. W jego odczytaniu biografia Różewicza jest częścią dzieła poety, tak ściśle z nim zrośniętą, że nie daje się zeń wypreparować.
„Kiedy myślę o poezji w ogóle, myślę o Mickiewiczu, kiedy myślę o poezji polskiej, myślę o Mickiewiczu”. To wielce znaczące wyznanie, mowa przecież o największym poecie polskiego romantyzmu, czyli epoki, wobec której Różewicz pozostaje tak bardzo krytyczny, że często niemal obrazoburczy. Oczywiście to, co Różewicz ma do powiedzenia o Mickiewiczu, dalekie jest od afirmacji przesłania mówiącego, że Polska jest Chrystusem narodów. Historia twórczości Mickiewicza skupia się dla niego w Lozannie, a zatem kulminuje w pytaniu, dlaczego największy poeta porzuca literaturę.
Ze Wstępu Andrzeja Skrendy
Tadeusz Różewicz, Wybór poezji
Opracowanie: Andrzej Skrendo
Premiera: 28 marca 2017 roku
Biblioteka Narodowa
1 komentarz
Myślę, ze będzie to bardzo ciekawa książka jak i opracowanie. Gratuluję oraz dziękuję prof. Andrzejowi Skrendo, za jego prace nad książką.