Wystawa Maria Lassnig obejmuje kilkadziesiąt wielkoformatowych obrazów odzwierciedlających jej wieloletnią fascynację ludzkim ciałem i autoportretem. Prezentuje przekrój całej twórczości malarki, począwszy od prac powstałych w Wiedniu w latach 40. XX wieku, przez dzieła tworzone w Paryżu, w Nowym Jorku oraz po powrocie do Austrii w roku 1980, a także obrazy z ostatnich lat życia artystki.
Maria Lassnig, która we wczesnym okresie twórczości pozostawała pod silnym wpływem nurtów celebrujących spontaniczne gesty malarskie, takich jak informel, taszyzm oraz surrealizm, tworzyła obrazy o wyrazistej ekspresji i żywej kolorystyce, umieszczając postać ludzką w centrum kompozycji.
Wystawa kładzie nacisk na zainteresowanie artystki „świadomością ciała” – terminem tym określała swoje zaangażowanie w transponowanie doświadczeń cielesnych na gesty malarskie i przelewanie na płótno realistycznych przedstawień samego ciała. Wśród pokazywanych prac znalazło się wiele autoportretów z całego 70-letniego okresu pracy twórczej malarki, począwszy od Autoportretu ekspresyjnego z 1945 roku, aż po powstały pod koniec jej życia Autoportret z pędzlem (2010–2013). Obrazy, których bohaterką jest sama artystka, ukazują kruchość ciała ludzkiego, proces starzenia się i upływ czasu.
Obok autoportretów znajdują się tu również prace przedstawiające ciała ulegające metamorfozie w przedmioty codziennego użytku i urządzenia mechaniczne oraz, w ramach serii obrazów odnoszących się do wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku, w broń. Choć w twórczości Lassnig kluczowym elementem jest skupienie na sobie, prace takie jak Wojna kuchenna z 1991 roku ujawniają głębokie zainteresowanie malarki ludzkim losem, związkami pomiędzy ludźmi i technologią, a także jej wpływem na społeczeństwo.
Maria Lassnig
Kuratorka: Kasia Redzisz
Współpraca kuratorska: Magdalena Komornicka
Organizator wystawy: Tate Liverpool
Współpraca: Maria Lassnig Foundation
Od 15 lipca do 15 października 2017 roku
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie
