Wystawa Marii Anto koncentruje się na twórczości z lat 60. i 70. XX wieku. Złoży się na nią około 60 obrazów (portretów indywidualnych i zbiorowych, przedstawień zwierząt, scen alegorycznych i krajobrazów) oraz rysunki i wybór archiwaliów.
Pracom artystki wpisywanym w tradycję surrealizmu —malarstwa metaforycznego, sztuki naiwnej czy fantastyki o charakterze baśniowym — zawsze towarzyszy tajemnica i atmosfera niesamowitości. Jako profesjonalna malarka już na początku swojej pracy twórczej świadomie czerpała z dorobku sztuki naiwnej. W równym stopniu ignorowała aktualne tendencje artystyczne, jak zasady realistycznego obrazowania. Poświęciła się figuracji będącej splotem wyobraźni, wspomnień i spraw zaczerpniętych z życia.
Z dzisiejszej perspektywy twórczość Marii Anto z jej najważniejszego, dojrzałego okresu wydaje się wyjątkowo oryginalną, osobną postawą w sztuce. Obecność jej malarstwa na polskiej scenie była bezprecedensowa. Artystka zrealizowała ogromny zespół prac dochodząc w swojej twórczości do niekwestionowanego indywidualizmu malarskiego.
Wystawa i towarzysząca jej publikacja odkryją na nowo nie tylko twórczość Marii Anto, ale również przybliżają zagadnienia związane z praktyką artystyczną kobiety-malarki, która z sukcesem przez kilka dekad funkcjonowała w środowisku zdominowanym przez mężczyzn.
Maria Anto
Kurator: Michał Jachuła
Współpraca: Katarzyna Kołodziej
Od 7 listopada 2017 roku do 4 luty 2018 roku
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie
