Muzeum Sztuki Współczesnej Mocak w Krakowie oraz Wro Art Center we Wrocławiu prezentują w ICE Kraków wystawę Net Art.
Manifest sztuki netowej
Internet ustanowił świat alternatywny. Tym samym uprawianie sztuki netu wiąże się z przeniesieniem w inną rzeczywistość, w której obowiązują odmienne zasady konstruowania obrazu, operowania informacją i kontaktu z odbiorcą. Obowiązują tam również inne strategie wartościowania. Wyznacznikami wartości są poziom zaangażowania odbiorcy i obszar twórczy, jaki można mu zaoferować. Dzieło netowe najbardziej przypomina działania w przestrzeni publicznej: szuka zaangażowanego partnera oraz odrzuca szacunek i dystans przynależne dziełom sztuki w muzeach. Tym samym internet wyznacza własne zasady interakcji społecznej. W sieci nie ma rynku, muzealnych katedr ani adoratorów talentu. Tam działanie artystyczne jest bardziej interwencją niż tworzeniem dzieł. Głównym wrogiem sztuki netu jest myślenie zamkniętym, skończonym obrazem. Tak naprawdę dzieło netowe jest „jedynie” otwartą propozycją, zaproszeniem, ofertą współtworzenia, wspólną analizą zjawiska, narzędziem pozwalającym spojrzeć na wybrany problem i skonfrontować go z cudzymi opiniami. Fenomenalnym aspektem sztuki netu jest dopuszczenie odbiorcy do bezpośredniej dyskusji. Internet zapewnia mu przestrzeń do wyrażania opinii i kreowania własnych wizji problemu. Wszyscy – przynajmniej jedną nogą – przenieśliśmy się do alternatywnej przestrzeni internetu. Parafrazując bon mot L.P. Hartleya dotyczący przeszłości, można powiedzieć, że internet to obca kraina, gdzie rzeczy dzieją się inaczej. Dla człowieka funkcjonowanie w dwóch różnych rzeczywistościach nie jest niczym nowym. Dotychczas większość ludzi żyła równolegle w świecie realnym i w mistycznym świecie tej czy innej religii. Obecnie dominującym światem równoległym staje się przestrzeń netu. Ten świat – jak wszystkie inne – wymaga interpretacji i krytycznej kontroli. Nic więc dziwnego, że wzięli się za niego artyści.
Maria Anna Potocka
Artyści: Magdalena Angulska, Lynn Cazabon, Vuk Ćosić, Roberto Fassone / Valeria Mancinelli, Ichiro Higashiizumi / Selene creative team, Aleksander Janicki, Paweł Janicki, Maciej Olszewski, Anna Płotnicka / Paweł Janicki, Alexei Shulgin, Katarzyna Szymielewicz / Vladan Joler / Paweł Janicki, Julia Taszycka
Net Art
Kuratorzy: Piotr Krajewski, Maria Anna Potocka
Koordynatorzy: Dominika Kluszczyk, Agnieszka Sachar
Od 14 do 15 listopada 2017 roku
Wernisaż: 14 listopada 2017 roku
ICE Kraków
1 komentarz
Z dzisiejszej perspektywy tytuł “Manifest sztuki netowej” jest wyłącznie pretensjonalny i raczej nie świadczący o znajomości historii sztuki w tym charakterystycznym i wciąż niedocenianym jej wycinku.
O “manifestach” sztuki netowej można było pisać wówczas, jak pojawili się jej pierwsi przedstawiciele. A było to ponad 20 lat temu!
Również powyższa próba definicji, co jest netartem, a co nie, nie jest trafiona, gdyż netart z założenia ucieka od tak silnie precyzowanych definicji. Np. stwierdzenie “Tam działanie artystyczne jest bardziej interwencją niż tworzeniem dzieł.” jest zgoła nieprawdziwe. Owszem może być interwencją, ale wcale być nie musi. Wynik wielu (zaryzykuje, że dominującej części) działań netartu to jak najbardziej dzieła.
Polecam książkę http://cont3xt.net/blog
Tu wiele obserwacji: http://rhizome.org
Jak również muzea jak: http://www.newmuseum.org/
W zakresie badania netartu jest wciąż bardzo wiele do nadrobienia.