Po 20 latach od pierwszego wydania Państwowy Instytut Wydawniczy prezentuje Złotą pagodę, jedną z najsłynniejszych japońskich powieści, w nowej, poprawionej przez tłumaczkę, odsłonie.
W Złotej pagodzie Yukio Mishima, jeden z najwybitniejszych XX-wiecznych pisarzy, wielokrotny kandydat do Nagrody Nobla, nawiązuje do prawdziwej historii. W 1950 roku młody mnich z niejasnych przyczyn podłożył ogień pod jeden z największych skarbów Japonii, świątynię Kinkaku-ji, a potem próbował popełnić samobójstwo. Tytułowa Złota pagoda (właściwie Złoty Pawilon) dla bohatera książki Mishimy jest uosobieniem absolutnego piękna i wartości zen, a podpalenie to w istocie podwójne samobójstwo – samobójstwo zakochanych ze świątynią w roli ukochanej. Złota pagoda to opowieść o buncie przeciw zastanym normom, pięknie i brzydocie, ułomnościach i ideale, etyce i estetyce.
Yukio Mishima (1925–1972) jest uznawany za jednego z najwybitniejszych – nie tylko japońskich, ale i światowych – XX-wiecznych autorów. Uczeń i przyjaciel Yasunariego Kawabaty (nawiasem mówiąc, uhonorowanie Kawabaty Nagrodą Nobla, pogrzebało szanse Mishimy). Autor to jedna z najbardziej ekscentrycznych, pełnych wewnętrznych sprzeczności (co znajduje odbicie w jego książkach), zagadkowych i tragicznych postaci wśród współczesnych pisarzy.
Pierwszy tytuł – Wyznania maski – napisał, mając zaledwie 24 lat. Ta w dużej mierze autobiograficzna powieść o młodym homoseksualiście natychmiast uczyniła autora literacką gwiazdą. Wszystkie kolejne powieści i dramaty Mishimy spotykały się z żywymi reakcjami, były tłumaczone na wiele języków obcych i szeroko dyskutowane. Powtarzające się w twórczości Mishimy motywy (kult śmierci i piękna, w tym ludzkiego ciała) są odzwierciedleniem obsesji autora. Zafascynowany militarystyką pisarz intensywnie uprawiał kendo, karate i kulturystykę. W 1967 roku odbył pełne szkolenie wojskowe w Japońskich Siłach Samoobrony, a niedługo potem założył paramilitarne stowarzyszenie Tatenokai (Stowarzyszenie Tarczy). Bardzo aktywnie udzielał się w polityce. Nie godząc się z powojennym statusem Japonii, zaczął planować przewrót. 25 listopada 1970 razem z kilkoma członkami Tatenokai dostał się do bazy dowództwa piechoty Japońskich Sił Samoobrony i zabarykadował się w niej wraz z komendantem bazy. Z okna wygłosił do zgromadzonych przed budynkiem żołnierzy żarliwe przemówienie, w którym wzywał do zamachu stanu i przywróceniu cesarzowi jego dawnej pozycji. Mowę mającą zapoczątkować przewrót, zagłuszył jednak dźwięk wojskowych helikopterów. Pisarz zdecydował się popełnić seppuku. W przeciwieństwie do pierwowzoru bohatera Złotej pagody, nie skończyło się na jedynie na próbie. 25 listopada 1970 Mishima zakończył swoje życie, popełniając rytualne samobójstwo.
Po dwudziestu latach od pierwszego wydania Złotej pagody Państwowy Instytut Wydawniczy oddaje do rąk czytelników edycję poprawioną przez tłumaczkę.
Mawia się często, że oryginały się nie starzeją, natomiast starzeją się przekłady. Nie potrafię ocenić, na ile ten się zestarzał, ale że sama mam o dwadzieścia lat więcej jako tłumaczka, nie mogłam się powstrzymać. (…) wydaje mi się, że teraz książkę czyta się lepiej – podsumowuje Anna Zielińska-Elliott.
Yukio Mishima Złota pagoda
Przełożyła Anna Zielińska-Elliott
Premiera nowego tłumaczenia: 2018
Państwowy Instytut Wydawniczy
