Maria Sołtyk-Koc w Galerii 022 w Warszawie prezentuje studia pejzażowe z terenu Mazowsza, Gór Świętokrzyskich i Bieszczad w technice akwarelowej. Otwarcie ekspozycji odbędzie się 12 kwietnia.
Staram się oddawać te same wrażenia przy pomocy coraz to innych środków. Są to zwykle tradycyjne środki, najprostsze: farby olejne, pastele, akwarele, tempery, piórko zanurzone w tuszu. Intryguje mnie sam moment powstawania znaku plastycznego, w czym akwarela wydaje się najwdzięczniejszym środkiem – mówi Maria Sołtyk-Koc.
Maria Sołtyk – Koc urodziła się w 1935 roku w Warszawie.
Szczęśliwe lata dzieciństwa zostały zakłócone przez tragiczny okres wojenny, który spędziła w miejscowości Brześce nad Wisłą, dokąd wyjechała z rodzicami na wakacje w sierpniu 1939 roku i do Warszawy już nie wróciła. Ojciec jej pełnił tam obowiązki zarządcy majątku szkolnego Brześce, należącego do Gimnazjum Żeńskiego w Radomiu.
Przejawiający się od wczesnego dzieciństwa dar specyficznego widzenia zjawisk przyrody i środowiska, w którym przebywała, skłonił ją do podjęcia studiów na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończyła w 1962 roku. Posiadane zdolności artystyczno-malarskie rozwijała na studiach podyplomowych na Wydziale Architektury Wnętrz Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Bogdana Urbanowicza i prof. Ireny Wilczyńskiej.
Krótki okres po ukończeniu studiów poświęciła pracy jako architekt w zespole zajmującym się rekonstrukcją zniszczonych historycznych budynków w Warszawie (Hotel Europejski, Hotel Bristol) oraz w Biurze Projektów Przemysłu Farmaceutycznego.
Swoją przyszłość wiązała jednak z pasją malarza-artysty i od roku 1963 poświęca się tylko temu. Już w okresie studiów nawiązała znajomości i przyjaźnie z pisarzami i malarzami związanymi z dwutygodnikiem „Współczesność”, co niewątpliwie wpłynęło na kierunki jej twórczości artystycznej.
W swojej działalności twórczej uprawia malarstwo – wykorzystując techniki akwarelowe, gwasz, pastelowe i olejne; rysunek – głównie tuszem – oraz grafikę linorytową i użytkową.
Od 1973 roku należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 1974 roku do Stowarzyszenia Pastelistów i od 1994 roku do Stowarzyszenia Pastelistów Polskich.
Ilustrowała książki dla dzieci autorstwa Marii Konopnickiej, Ewy Szelburg-Zarembiny, wiersze Stanisława Grochowiaka oraz popularne czasopisma dla dzieci.
W czasopismach kulturalno-literackich pt. „Współczesność” i „Kultura” ilustrowała wiersze Stanisława Grochowiaka, Tadeusza Nowaka, Zbigniewa Jerzyny, Romana Śliwonika, Janiny Brzostowskiej.
Jej prace znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej, w Muzeum Ilustracji w Warszawie, w Klasztorze Sióstr Nazaretanek w Komańczy (sceny biblijne) oraz w wielu kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą (Włochy, Francja, Wielka Brytania, Szwecja, Austria, Japonia, Kanada).
Za najważniejsze nagrody uważa wyróżnienie wydawnictwa KAW za opracowanie graficzne zbioru wierszy dla dzieci Alicji Patey-Grabowskiej pt. Kołysanka (1979) oraz wyróżnienie w konkursie Pro Bolonia za ilustracje do książki Stanisława Grochowiaka Żyjątko, Biedajstwo i Ci inni (2001).
Maria Sołtyk-Koc, Nie tylko akwarele
Wernisaż: 12 kwietnia 2018 roku o godzinie 18.00
Od 12 kwietnia do 24 kwietnia 2018 roku
Galeria 022 w Warszawie