Życie w rozpędzonym świecie, w płynnych czasach jak nazywał naszą rzeczywistość Zygmunt Bauman, często zaciera granice między tym co wzniosłe, a tym co powszechne, tym co stałe, a tym co ulotne, tym co wyrafinowane, a tym co popularne. Muzea, które pierwotnie stały na straży trwałości i niezmienności, zaczęły w tej formie, jak zauważył Adorno, przypominać mauzolea, a ich funkcje przechowywania, konserwowania i udostępniania zbiorów, częstokroć przeradzały się ich muzeumifikację (używając określenia Baudrillarda).
Obecnie instytucje zajmujące się sztuką często stoją przed dylematem dotyczącym rewaluacji i redefinicji formy ich egzystencji. Czy pozostać świątyniami sztuki, odizolowanymi od pędzącej rzeczywistości, bezczasowymi oazami piękna i kontemplacji, czy też włączyć się do maratonu ponowczesności, dostosowując się nie tylko do specyfiki ulotnych i pofragmentowanych czasów, ale także do przyzwyczajeń i oczekiwań nowej publiczności, reprezentującej nową wizję i nowe problemy świata?
Korzystając z możliwości prezentacji wybranych prac w dwóch oddzielnych galeriach, aranżujemy dwie sytuacje muzealne. Ta prezentowana w Gdańskiej Galerii Güntera Grassa, mieszczącej kolekcję dzieł Noblisty, nawiązuje do tradycyjnej formy prezentowania dzieł sztuki. Wybrane prace stanowią bezpośrednie odniesienie do historii sztuki i muzeum per se, integrując myślenie koncepcyjne i estetyczne. Dzieła te skończone i gotowe do prezentacji, grają z percepcją widza, jego wiedzą i umiejętnością odczytywania kontekstów.
Dla kontrastu Gdańska Galeria Miejska 2 przeradza się w przestrzeń otwartą, eksperymentalną, laboratoryjną, bliską koncepcji nowej muzeologii, która kładzie nacisk na polityczny i ideologiczny wymiar pracy muzealnej, promuje „aktywne” muzeum związane z angażowaniem społeczności w procesy przedstawiania i interpretacji, akcentuje relację muzeum–odwiedzający, zamiast tej tradycyjnej: muzeum–kolekcja. W tej przestrzeni prezentujemy prace z pogranicza sztuki i nauki, sztuki społecznej, politycznej, land-, concept- i sound art’u, przy tworzeniu których artyści sięgają po interdyscyplinarne metody pracy z pogranicza sztuki, antropologii, etnografii, historii, geologii czy biologii. W tej przestrzeni dajemy zaistnieć krytyce politycznej i historycznej, a także przyglądamy się procesowi twórczemu w jego wielopłaszczyznowości i eksperymentalności.
Naszym założeniem nie jest dawanie odpowiedzi, lecz symulacja pewnych bliskich nam sytuacji. Stawiamy otwarte pytania, nie oczekując jednoznacznych odpowiedzi czy wyborów, ale raczej zaangażowanej dyskusji o sztuce, artystach oraz instytucjach artystycznych w dzisiejszym świecie. Naszej publiczności zaś zostawiamy decyzję, czy i do jakiego stopnia „kościotrupy złożone w muzeach na przechowywanie muszą wstawać”.
Kuratorki: Iwona Bigos, Marta Wróblewska
Artyści: Paweł Althamer, Karolina Breguła, Olaf Brzeski, Elvin Flamingo, Jarosław Fliciński, Bartek Jarmoliński, Ewa Juszkiewicz, Alicja Karska + Aleksandra Went, Przemek Matecki, Dorota Nieznalska, Maciek Salamon, Dominika Skutnik + Marek Frankowski, Krzysztof Topolski, Andrzej Wasilewski, Ania Witkowska, Marcin Zawicki, Krzysztof Żwirblis
Kościotrupy muszą wstawać
Od 7 lipca do 26 sierpnia 2018 roku
Wernisaż: 7 lipca 2018 roku, godz. 19.00
Gdańska Galeria Güntera Grassa
Od 7 lipca do 26 sierpnia 2018 roku
Wernisaż: 14 lipca 2018 roku, godz. 19.00
Gdańska Galeria Miejska 2
