Paradise to szczególny utwór Jerzego Hejnowicza, bo choć jego pierwsze szkice koncepcyjne powstały już na początku 2015 roku a premierowy pokaz odbył się w 2016 roku w toruńskiej Wozowni, utwór nadal twórczo rezonuje z impulsami rzeczywistości, wchłaniając i akcentując aktualnie pojawiające się konteksty (np. konflikty, migracje drugiej dekady XXI wieku), także te bezpośrednio wpływające na nasze indywidualne losy.
Intencją powstania pracy było wywołanie uwagi, prowokowanie do refleksji nad różnorodnością wszelkich granic, także tych istniejących w nas samych, granic mentalnych, światopoglądowych, granic świadomości; determinujących sposób rozumienia świata, obciążających intelektualną swobodę, granic, które sami sobie stawiamy lub próbujemy (z niemałym wysiłkiem) przekraczać czy też niwelować. Paradise II jest instalacją, która w znacznie odświeżonej wizualnie formie, ponownie stawia pytania o sens i status ich istnienia – jest symbolem ich wyznaczania. I jak w sprzężeniu zwrotnym istotnie dotyka sfery wolności.
Jerzy Hejnowicz
Jerzy Hejnowicz – jest artystą multimedialnym, którego aktywność „orbituje’ pomiędzy sztuką obiektu, instalacji, utworami typu site-specific, rysunkiem, grafiką warsztatową a fotografią, dźwiękiem i obrazem wideo. Urodzony w 1962 roku w Poznaniu. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie UAP), w latach 1985–1990 na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, specjalizacja – grafika warsztatowa. W 1990 roku zrealizował dyplom w zakresie grafiki warsztatowej oraz rysunku (w pracowniach prof. Zb. Lutomskiego i prof. J. Kozłowskiego). Od tego samego 1990 roku jest pracownikiem naukowym w swojej macierzystej uczelni. Jest profesorem zwyczajnym UAP a od 2007 roku Kierownikiem XIV Pracowni Rysunku. W latach 2008–2016 pełnił funkcję Kierownika Katedry Rysunku. Jest autorem tekstów teoretycznych i krytycznych poświęconych sztuce m.in. inicjatorem i współautorem pracy naukowej pt.: Elastyczne cięciwy – reguły czasoprzestrzeni wobec czasu i przestrzeni rysunku (2017).
„Czuć coś przez skórę” to doświadczać „podskórnie” zjawiska jakim jest szczególna wrażliwość „surowych” zmysłów. Pod skórą utajone są wrażliwe nerwy, biegną zawiłe korytarze krwionośne, w głębokich warstwach mieszczą się delikatne tkanki i twardy kościec – konstrukcja widzialnej formy. Bez skóry ciało jest nagie, wystawione na niedyskretne spojrzenia. Skóra wiele czuje i wiele skrywa. Pozbawione skóry ciała wykazują niepokojące wspólności. Prezentowane na wystawie obiekty przewrotnie implikują sens tytułu. Rozumiane dosłownie „odsłaniają” ukryte, lecz poddane uważnemu spojrzeniu wywołują mniej jednoznaczne treści.
Anna Bujak
Anna Bujak, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (2011). Zajmuje się rzeźbą, rysunkiem, jest autorką instalacji. Laureatka wielu nagród i stypendiów artystycznych m.in. stypendium Jerzego Grotowskiego w dziedzinie sztuk wizualnych, dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jej prace prezentowane były na ponad dwudziestu wystawach indywidualnych i licznych wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Ważniejsze wystawy indywidualne: Ciało Obce, projekt w przestrzeni miejskiej, MiastoMovie#4, ul. św. Katarzyny, Wrocław (2016); Anatomie lektion/Lekcja anatomii, Galerie Brüderstraße, Görlitz, Niemcy (2015); Uwięzione w wyobrażeniu, Galeria Sztuki BWA Olsztyn (2015); Banalność zła, Galeria Wozownia, Toruń (2015); Afekt, Galeria BWA, Gorzów Wielkopolski (2014). W 2015 roku artystka była nominowana do wrocławskiej nagrody WARTO w dziedzinie sztuk wizualnych. W 2017 roku obroniła doktorat na macierzystej Uczelni. Artystka mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Jerzy Hejnowicz. Paradise II
Od 11 lipca do 10 sierpnia 2018 roku
Wernisaż 10 lipca 2018 roku, godz. 18.00
Galeria XX1 w Warszawie
Anna Bujak. Pod skórą
Od 11 lipca do 10 sierpnia 2018 roku
Wernisaż 10 lipca 2018 roku, godz. 18.00
Galeria XX1 w Warszawie