Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza na wystawę poświęconą twórczości Adolfa Radinga, jednego z kluczowych i dotychczas najmniej rozpoznanych architektów modernistycznego Wrocławia.
Uwaga! Uwaga! Tu Wrocław i Gliwice. Wielce Szanowni Państwo, ogłaszamy, że Rozgłośnie Śląskie będą Państwu szczegółowo relacjonować wypłynięcie parowca oceanicznego Wuwag. (…) Nasz spiker zajmie z mikrofonem pozycję na wieży kościoła św. Krzyża i przedstawi Państwu swoje wrażenia, gdy statek będzie przepływał obok Ostrowa Tumskiego – kpił dziennikarz Rudolf Hillebrand w tekście z 1930 roku.
Satyryczna opowieść o statku pasażerskim powstałym w ramach wrocławskiej wystawy Werkbundu Mieszkanie i miejsce pracy (Wohnung und Werkraum – WuWA), była odpowiedzią na krytykę wzorcowego osiedla. Przywołany w niej motyw parowca odnosił się do zaprojektowanego przez Radinga w 1929 roku domu wspólnotowego (Turmhaus) o formie przypominającej okręt z relingami i tarasami na dachach.
Pochodzący z Berlina Adolf Rading (1888-1957), architekt i wykładowca wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego, był jedną z najważniejszych postaci środowiska architektonicznego Wrocławia w latach międzywojennych. To, że Wrocław w okresie Republiki Weimarskiej uchodził za miasto awangardy, było w dużej mierze jego zasługą. W architekturze – zarówno w projektach, jak i w pismach teoretycznych – interesowały go problemy nowego mieszkania i nowego budownictwa w kontekście urbanistycznym. Podjął je między innymi w projektach eksperymentalnych budynków mieszkaniowych, zaprezentowanych na wzorcowych osiedlach niemieckiego Werkbundu w Stuttgarcie (1927) i we Wrocławiu (1929). Był również projektantem Loży Odd Fellow (późniejsze kino Lwów, bud. 1925-27), reprezentacyjnego budynku służącego zebraniom i spotkaniom towarzyskim wrocławskiej loży masońskiej. W 1925 roku wspólnie z Hansem Leistikowem, autorem polichromii w budynku loży, dokonał przebudowy apteki Pod Murzynem przy dzisiejszym placu Solnym, tworząc niezwykłe wnętrze – kompozycję złożoną z koloru, luster i szkła. W efekcie jej dalszej przebudowy, scalającej aptekę z sąsiednim budynkiem, powstał awangardowy akcent w historycznym centrum miasta. Radykalizacja życia politycznego i społecznego oraz doświadczenia osobiste po przejęciu władzy przez narodowych socjalistów doprowadziły Radinga jesienią 1933 roku do podjęcia decyzji o opuszczeniu Niemiec. Po pobycie we Francji i w Palestynie, gdzie pracował między innymi nad projektem urbanistycznym miasta Hajfa, zmarł w Londynie w 1957 roku. Do ojczystego kraju nie wrócił już nigdy.
Wystawa prezentuje projekty architektoniczne, archiwalne fotografie oraz modele najważniejszych wrocławskich realizacji Radinga. Do jego projektów nawiązuje również aranżacja ekspozycji, która cytuje pierwotną kolorystykę wnętrz domu doktora Arnolda Kriebela we Wrocławiu, zaprojektowanego przez Radinga w 1927 roku.
Ekspozycja pojawia się w momencie, gdy dwie najważniejsze wrocławskie realizacje architekta – dom wspólnotowy i loża Odd Fellow – oczekują na rewaloryzację. Z tego powodu szczególnie istotne jest przypomnienie dorobku architekta oraz pierwotnego wyglądu, walorów architektonicznych i znaczenia jego projektów.
Kuratorem wystawy, jest dyrektor Muzeum Architektury, dr Jerzy Ilkosz. Wystawie towarzyszy publikacja w języku polskim i niemieckim.
Wydarzenie zostało objęte patronatem Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego 2018.
WuWag płynie do Ameryki. Adolf Rading we Wrocławiu
Od 10 listopada 2018 roku do 3 lutego 2019 roku
Kurator: Jerzy Ilkosz
Muzeum Architektury we Wrocławiu
