7 grudnia br. o godz. 14.30 w Galerii Monumentalnej w Muzeum Rzeźby Współczesnej będzie można zobaczyć wystawę Jerzego Trelińskiego Autotautologie. O sobie samym – nic.
Wystawa Jerzego Trelińskiego Autotautologie. O sobie samym – nic jest przypomnieniem ważnego epizodu polskiego konceptualizmu z l.70. Artysta był jednym z najbardziej aktywnych i zauważalnych twórców tej orientacji. Jego spektakularne akcje i manifestacje z tego czasu należą już do kanonu polskiej sztuki nowoczesnej. Wystawa w CRP stanowi nie tylko rekonstrukcję charakterystycznego dla artysty stylu autoprezentacji, ale stanowić może także pretekst do refleksji ogólnej (szczególnie dzisiaj): jakie formy ekspresji ma do dyspozycji twórca nie wytwarzający dzieła-przedmiotu, obiektu, fetysza w rozumieniu tradycyjnym. Swoje “autotautologie” autor przeniósł na różne media i obiekty, co w całości stworzyło pozory jakiegoś systemu. W szarej rzeczywistości schyłkowego PRL-u było to zjawisko wyróżniające się oryginalnością i bezkompromisowością. Było równocześnie demonstracyjnym wołaniem o prawo jednostki do autonomii i uznanie suwerenności podmiotu w zuniformizowanym społeczeństwie. A przy okazji proces formułowania takiej postawy stał się dziełem sztuki.
Jerzy Treliński, artysta, profesor w Akademii Sztuk Pięknych i Wyższej Szkole Humanistyczno- Ekonomicznej w Łodzi. Urodził się 1 września 1940 roku w Szewnej. W latach 1954- 1959 uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom uzyskał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w 1967 roku, gdzie rozpoczął pracę jako asystent w pracowniach: prof. J. Tworek- Pierzgalskiej, prof. K. Zielińskiego i prof. S. Krygiera. W 1971 roku założył w Klubie Środowiskowym ZPAP w Łodzi Galerię Autorską „80 x 140″. W latach 1987- 1989 objął kierownictwo Katedry Grafiki Projektowej w PWSSP w Łodzi. W latach 1989- 1992 pełnił funkcję rektora Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Twórczość Trelińskiego stanowi przykład wielokierunkowych działań artystycznych. Należy do nich: malarstwo, rysunek, grafika a także instalacje plastyczne i akcje. W wielu tych dziedzinach przejawia się niejednokrotnie konceptualna forma rozważań artysty nad bezosobową obecnością (działania autotautologiczne) a także licznych niedopowiedzeniach artysty – literackich aluzjach, metaforach czy symbolach (np. cykle prac Kabuki, serigrafie, litografie, rysunki).
Centrum Rzeźby Polskiej
ul. Topolowa 1, Orońsko
