26 marca 2009 roku nakładem wydawnictwa Znak ukaże się najnowsza powieść Karin Fossum Za podszeptem diabła, w tłumaczeniu Anny Topczewskiej. Swoją najnowszą książkę Fossum rozpoczyna od sceny, w której na komendę policji trafia nieśmiała i zagubiona około sześćdziesięcioletnia kobieta. Wydaje się, że chce coś wyjawić, mówi, że coś wie o czyimś zaginięciu, ale Skarre ignoruje tę wizytę, biorąc kobietę za kolejnego fałszywego świadka.
Słyszymy jednak przerażający monolog Irmy Funder, odtrąconej przez rodzinę kobiety, w której przez lata wzbierała nigdy nie uwolniona nienawiść do świata i ludzi. Kobiety, która przetrzymuje w piwnicy swojego domu sparaliżowanego chłopaka, ciesząc się jego urodą, skwapliwie zachowując go jedynie dla siebie, żądając pełnej uwagi i oczywistego w tej sytuacji posłuszeństwa. Irma nie jest szalona. Jest doskonale przeciętna, niczym się nie wyróżnia, pracuje w sklepie, ma syna, dom, mąż opuścił ją wiele lat wcześniej. Kiedy słuchamy jej słów, nie sposób uznać, że mamy do czynienia z osobą o być może trudnym charakterze, ale całkowicie normalną. W końcu dociera do nas, że tak nie jest.
Karin Fossum jest zwana jest norweską królową kryminału. Jednak, jak sama przyznaje w wywiadzie dla wydawnictwa Harcourt, za swój największy sukces uważa… poetycki debiut w 1974 roku. Los chciał inaczej i międzynarodową sławę przyniósł Fossum cykl powieści kryminalnych z inspektorem Konradem Sejerem w roli głównej. W 2008 roku pisarka znalazła się na prestiżowej liście 50 Największych Pisarzy Powieści Kryminalnych dziennika The Times. W tym samym roku kolejna powieść, na kartach której pojawia się intrygująca postać inspektora Sejera – Utracona – została wyróżniona prestiżową Los Angeles Times Book Prize.
Karin Fossum urodziła się 6 listopada 1954 roku w Sandefjord w Norwegii. Swoją pisarską karierę rozpoczęła w wieku dwudziestu lat tomikiem wierszy Może jutro, który przyniósł jej Nagrodę Literacką im. Tarjei Vesaasa przyznawaną debiutantom. Fossum od 18 roku życia pracowała jako pielęgniarka w szpitalu psychiatrycznym. Wyróżniony nagrodą tomik wierszy powstał w wyniku doświadczeń autorki w obcowaniu z osobami chorymi, a jednak, na swój sposób wyjątkowymi i niepowtarzalnymi. Te dwa lata naznaczyły całą jej pisarską karierę. Niezwykły psychologiczny rys postaci i rzetelność w przedstawianiu złożonej struktury ludzkiego umysłu stały się znakiem rozpoznawczym książek Karin Fossum.
Wkrótce po poetyckim debiucie spod jej pióra wyszedł kolejny zbiór poezji i dwa tomy opowiadań. Wydana w 1995 roku powieść Oko Ewy była pierwszą, na której kartach pojawiła się postać Konrada Sejera. Co ciekawe, książka, która rozpoczęła serię przetłumaczoną na szesnaście języków i przyniosła autorce międzynarodową sławę, wcale nie miała być kryminałem.
Przełomem w karierze pisarki okazała się kolejna powieść z Sejerem w roli głównej – Nie oglądaj się (Se deg ikke tilbake!, Don’t Look Back), która otrzymała Nagrodę Rivertona oraz w 1997 roku Glass Key Award, przyznawaną corocznie najlepszemu skandynawskiemu autorowi powieści kryminalnej. Laureatami tej nagrody zostali m.in. Henning Mankell, Jo Nesbø czy Arnaldur Indriðason. Przetłumaczona w 2005 roku na angielski Elskede Poona (jako The Indian Bride) została nominowana do prestiżowej Dagger Awards w kategorii najlepszej powieści. Siódma powieść z cyklu, Den som elsker noe annet, ukazała się w 2007 roku. Kryminały Fossum doczekały się ekranizacji.
Powieści sensacyjne Karin Fossum wyróżniają doskonałe literackie opracowanie, dbałość o detale, a przede wszystkim skomplikowana psychologia występujących w nich bohaterów. Zaledwie przy użyciu kilku zdań Fossum potrafi oddać klimat niewielkiej, zamkniętej społeczności, która pod przykrywką spokoju i codziennych przyzwyczajeń skrywa mroczne sekrety. W jej książkach przeciętna, niepozorna, senna norweska osada staje się areną krwawej przemocy. Jak przyznaje Fossum, inspiracją jest dla niej… własne miejsce zamieszkania, bo – jak powiedziała w jednym z wywiadów – potrafi pisać jedynie o tym, co dobrze zna. Zbrodnia w ujęciu Fossum nie jest niczym spektakularnym. To efekt długo tłumionych kompleksów, lęków i fobii, z którymi na co dzień musimy się mierzyć. Jest tym bardziej przerażająca, że przy lekturze uświadamiamy sobie, że każdy z nas może być zdolny do podobnych czynów. Ta niezwykła umiejętność łączenia wątków kryminalnych, psychologicznych i obyczajowych sprawiła, że książki Fossum cieszą się ogromną popularnością wśród wielbicieli ambitnej literatury kryminalnej na całym świecie, a inspektor Konrad Sejer stał się jednym z najlepiej rozpoznawanych bohaterów tego gatunku.
Karin Fossum, Za podszeptem diabła
tłum. Anna Topczewska
data premiery: 26 marca 2009
1 komentarz
Właśnie przeczytałem nową książkę Fossum “Nie oglądaj się” i gorąco polecam!!! Kawał dobrej prozy kryminalnej z wyraźnym rysem psychologicznym, jak to u zamieszczonej powyżej na zdjęciach autorki. Zapętlona intryga wciąga z każdą stronicą, a mroczny klimat norweskiej mieściny i specyficzne ujmowanie zła przypomina z jednej strony klimat “Przełamując fale” Von Triera, a z drugiej kultowe “Miasteczko Twin Peaks”.
Ciekawa mieszanka i smaczny kąsek dla fanów kryminału.