9 czerwca 2009 roku o godzinie 18.30 w galerii Piano Nobile w Krakowie odbędzie się wernisaż wystawy Beaty Wąsowskiej Kobiety takie jak ja. Określenie jak ja nie oznacza tu jak Beata Wąsowska, lecz jak ja, ta która odwiedza wystawę, ta która patrzy na obraz. Artystka opowiada kolorem i zasygnalizowaną zaledwie sylwetką kobiety, o poszukiwaniach własnego miejsca, o zmaganiach z ekspansywną rzeczywistością.
Aktywny, absorbujący kolor, który nie pozostawia widza obojętnym. Wydaje się, że to barwy zarządzają obrazem, trudno wskazać na płótnach Beaty Wąsowskiej miejsce gdzie barwa poddała się porządkującej woli artystki. Oczywiście to tylko wrażenie, jakie obrazy Beaty Wąsowskiej sprawiają na odbiorcy, ale poprzez to wrażenie artystka zwraca uwagę na potyczki z codziennością. Artystka dowodzi swoimi obrazami jedyne co tak naprawdę można zrobić, to współbrzmieć z ekspansywną kulturą w sposób, który pozwoli nam poprzez nią smakować życie.
Widz będzie mógł zobaczyć prace pełne pozytywnej energii i pasji. Klasyczne malarstwo, olej na płótnie, tęczowe kolory i kobiety, nieokiełznana i odważna barwa i forma, głębia i aktualność podejmowanych tematów oraz piękno tęczowych wariacji sprawiają, że obrazy Beaty Wąsowskiej pozostają na zawsze w pamięci widzów. Uzupełnieniem prac malarskich jest publikacja bibliofilska, projekt autorstwa Beaty Wąsowskiej, w której swoimi refleksjami na temat sztuki, życia i kobiecości dzielą się z odbiorcami wystawy znakomite artystki: Agata Buchalik-Drzyzga, Marta Fox, Barbara Grodek, Tamara Kalinowska, Ewa Rosiek-Buszko oraz Anna Szałapak.
Beata Wąsowska studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki w Katowicach w pracowniach malarstwa profesora Jerzego Dudy-Gracza oraz profesora Macieja Bieniasza. W 1985 uzyskała dyplom a rok później Stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Artystka zajmuje się projektowaniem grafiki reklamowej i wydawniczej oraz nowymi mediami. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Soroptimist International klub w Tychach. Prace Beaty Wąsowskiej znajdują się w zbiorach instytucji, muzeów oraz osób prywatnych w kraju i zagranicą.
Wizerunek kobiety jest środkiem, poprzez który próbuję opisać znaną mi rzeczywistość. Wiem, że odbiorca moich obrazów dostrzega urodę i żywiołowość przedstawianych postaci, dostrzega ich dekoracyjność. Nie jestem pewna czy zauważa w obrazach coś więcej. Nie wiem czy treść, którą umieszczam w obrazie jest dla niego ważnym punktem odniesienia. Chciałabym, aby bez moich komentarzy odkrył, że pod kostiumem barwnych form opowiadam o prawdziwym życiu. Beata Wąsowska
Galeria Piano Nobile w Krakowie, Rynek Główny 33.
